เยเรมีย์ 50:1-46
50 พระยะโฮวาพูดถึงบาบิโลน+และแผ่นดินของชาวเคลเดียผ่านทางผู้พยากรณ์เยเรมีย์ว่า
2 “บอกเรื่องนี้ให้ชาติต่าง ๆ รู้และประกาศออกไป
ส่งสัญญาณ*และประกาศเรื่องนี้
อย่าปิดบังอะไรไว้เลย
บอกว่า ‘บาบิโลนถูกยึดแล้ว+
พระเบลถูกทำให้อับอาย+
พระเมโรดัคหวาดกลัว
รูปพระของเมืองนี้ก็ถูกทำให้อับอาย
รูปเคารพที่น่าขยะแขยง*ของเมืองนี้ก็หวาดกลัว’
3 เพราะมีชาติหนึ่งจากทางเหนือมาโจมตีบาบิโลน+
ชาตินั้นทำให้แผ่นดินบาบิโลนเป็นที่ที่น่าสยดสยองไม่มีใครอยู่ในบาบิโลนอีกเลย
ทั้งคนและสัตว์หนีไปไม่มีเหลือเลย”
4 พระยะโฮวาบอกว่า “ในสมัยนั้น ชาวอิสราเอลกับชาวยูดาห์จะมาอยู่ด้วยกัน+ พวกเขาจะเดินไปร้องไห้ไป+ และพวกเขาจะพากันมาหาพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเขา+
5 พวกเขาจะถามทางไปศิโยน พวกเขาจะหันหน้าไปทางนั้น+และพูดว่า ‘ให้พวกเราไปทำสัญญาที่จะคงอยู่ตลอดไปกับพระยะโฮวากันเถอะ สัญญานั้นจะไม่มีใครลืม’+
6 ประชาชนของเราเป็นฝูงแกะที่หลงทาง+ พวกคนเลี้ยงแกะนำพวกเขาไปผิดทาง+ และพาพวกเขาไปตามภูเขาต่าง ๆ ร่อนเร่จากภูเขาลูกหนึ่งไปอีกลูกหนึ่ง พวกเขาลืมที่อยู่ของตัวเองไปแล้ว
7 ทุกคนที่เจอพวกเขาก็กัดกินพวกเขา+ และศัตรูของพวกเขาพูดว่า ‘พวกเราไม่ผิด เพราะพวกเขาทำบาปต่อพระยะโฮวา คือพระยะโฮวาผู้มีความยุติธรรมและผู้เป็นความหวังของปู่ย่าตายายของพวกเขา’”
8 “พวกเจ้าต้องหนีออกจากบาบิโลนและออกไปจากแผ่นดินของชาวเคลเดีย+และต้องเป็นเหมือนแกะหรือแพะตัวจ่าฝูง
9 เพราะเราจะเรียกชาติใหญ่ ๆ จากแผ่นดินทางเหนือให้มาโจมตีบาบิโลน+
พวกเขาจะมาตั้งทัพโจมตีเมืองนี้และยึดเมืองนี้ได้
ลูกธนูของพวกเขาเป็นเหมือนลูกธนูของนักรบที่ทำให้เด็กต้องกำพร้า+
มันไม่เคยพลาดเป้าเลย
10 เคลเดียจะถูกปล้น+
ใคร ๆ ที่มาปล้นเมืองนี้จะอิ่มหนำสำราญ”+ พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนี้
11 “เพราะพวกเจ้าดีอกดีใจ+ตอนที่ปล้นประชาชนของเรา+
พวกเจ้ากระโดดโลดเต้นเหมือนวัวสาวในทุ่งหญ้าและร้องเหมือนม้าตัวผู้
12 แม่ของพวกเจ้าถูกทำให้อับอายแล้ว+
คนที่ให้กำเนิดพวกเจ้าต้องผิดหวัง
ดูสิ! แม่ของพวกเจ้ากลายเป็นชาติที่เล็กที่สุดเป็นที่กันดารแห้งแล้งและทะเลทราย+
13 เมืองนี้จะไม่มีคนอยู่เพราะพระยะโฮวาโกรธมาก+ทั้งเมืองจะร้าง+
ใครที่เดินผ่านบาบิโลนจะจ้องมองด้วยความสยดสยองและเยาะเย้ย*ที่เห็นเมืองนี้เจอภัยพิบัติ+
14 พวกเจ้าทุกคนที่โก่งคันธนูไปตั้งทัพโจมตีบาบิโลนจากทุกด้านสิ
ยิงลูกธนูใส่บาบิโลนไม่ต้องยั้ง+เพราะเมืองนี้ได้ทำบาปต่อพระยะโฮวา+
15 ตะโกนขู่ขวัญเมืองนี้จากทุกด้านเลย
เมืองนี้ยอมแพ้แล้ว
เสาของบาบิโลนล้มลงและกำแพงก็พังลงแล้ว+เพราะนี่คือการแก้แค้นของพระยะโฮวา+
แก้แค้นเมืองนี้เถอะ
ทำกับเมืองนี้อย่างที่เมืองนี้เคยทำไว้+
16 กำจัดคนหว่านเมล็ดพืชให้หมดไปจากบาบิโลนรวมทั้งคนที่ถือเคียวในฤดูเกี่ยวด้วย+
ดาบที่ไร้ความปรานีจะทำให้แต่ละคนกลับไปหาเพื่อนร่วมชาติของตัวเองและหนีไปยังแผ่นดินของตัวเอง+
17 “ชาวอิสราเอลเป็นฝูงแกะที่กระจัดกระจายไป+ พวกสิงโตทำให้พวกเขาแตกกระเจิง+ ตอนแรกกษัตริย์อัสซีเรียกัดกินพวกเขา+ แล้วเนบูคัดเนสซาร์*กษัตริย์บาบิโลนก็แทะกระดูกพวกเขา+
18 ดังนั้น พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพ พระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า ‘เราจะจัดการกษัตริย์บาบิโลนและแผ่นดินของเขาเหมือนที่เราเคยจัดการกษัตริย์อัสซีเรีย+
19 และเราจะพาอิสราเอลกลับมาที่ทุ่งหญ้าของเขา+ เขาจะกินหญ้าบนภูเขาคาร์เมลและบาชาน+ เขาจะอิ่มหนำสำราญอยู่บนภูเขาของเอฟราอิม+และกิเลอาด’”+
20 พระยะโฮวาบอกว่า “ในสมัยนั้นจะมีการหาความผิดของอิสราเอลแต่จะหาไม่เจอและจะไม่พบว่ายูดาห์มีบาปเพราะเราจะยกโทษให้คนที่เราปล่อยให้มีชีวิตอยู่”+
21 พระยะโฮวาบอกว่า “ขึ้นไปโจมตีแผ่นดินเมราธาอิมและไปสู้กับคนที่อยู่ในเปโขด+
ฆ่าและทำลายพวกเขาให้หมด
และทำทุกสิ่งที่เราสั่งเจ้าไว้
22 มีเสียงสงครามในแผ่นดินนี้เป็นภัยพิบัติครั้งใหญ่
23 ค้อนที่เคยทุบชาติต่าง ๆ ในโลกถูกหักและทำลายแล้ว+
ชาติต่าง ๆ ก็สยดสยองเมื่อเห็นบาบิโลน+
24 บาบิโลน เราวางกับดักไว้ดักเจ้า และเจ้าก็ติดกับแต่เจ้าไม่รู้ตัวเลย
มีคนมาพบเจ้าและจับเจ้าไป+เพราะเจ้าต่อต้านพระยะโฮวา
25 พระยะโฮวาเปิดคลังแสงของพระองค์แล้วและพระองค์เอาอาวุธออกมาเพราะพระองค์โกรธมาก+
พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดมีงานต้องทำในแผ่นดินของชาวเคลเดีย
26 พวกที่อยู่ไกล ๆ มาสู้กับเมืองนี้เลย+
เปิดยุ้งข้าวของเมืองนี้สิ+
เอาสมบัติของเมืองนี้มากองไว้เหมือนกองข้าว
แล้วทำลายเมืองนี้ให้ราบคาบ+
อย่าให้มีใครเหลือเลย
27 ฆ่าวัวหนุ่มในเมืองนี้ให้หมด+เอาพวกมันไปฆ่าซะ
พวกมันจะพินาศ เพราะถึงเวลาของพวกมันแล้วถึงเวลาคิดบัญชีแล้ว
28 มีเสียงร้องของคนที่กำลังหนีพวกเขาหนีออกจากแผ่นดินบาบิโลนและไปประกาศที่ศิโยนว่าพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเรากำลังแก้แค้นพระองค์แก้แค้นให้วิหารของพระองค์+
29 เรียกพลธนูมาโจมตีบาบิโลนสิทุกคนที่โก่งคันธนู+
มาตั้งค่ายล้อมเมืองนี้ไว้ อย่าให้ใครหนีไปได้
และตอบแทนเมืองนี้ให้สาสมกับสิ่งที่ทำไว้+
ทำกับเมืองนี้อย่างที่เมืองนี้เคยทำ+
เพราะเมืองนี้บังอาจต่อสู้พระยะโฮวาพระเจ้าองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล+
30 ดังนั้น คนหนุ่ม ๆ ในเมืองนี้จะล้มตายอยู่ตามลานสาธารณะ+และนักรบทั้งหมดจะถูกฆ่า*ในวันนั้น” พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนี้
31 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดบอกว่า “ดูสิ เจ้าคนอวดดี+ เรากำลังสู้กับเจ้า+วันของเจ้าจะต้องมาถึง และวันนั้นเราจะคิดบัญชีกับเจ้า
32 เจ้าคนอวดดี เจ้าจะต้องสะดุดล้มลงและจะไม่มีใครพยุงเจ้าให้ลุกขึ้น+
แล้วเราจะเผาเมืองต่าง ๆ ของเจ้าและไฟนั้นจะเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเจ้า”
33 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่า
“ชาวอิสราเอลและชาวยูดาห์ถูกกดขี่คนที่เอาพวกเขาไปเป็นเชลยก็ไม่ปล่อยตัวพวกเขา+
และไม่ยอมให้พวกเขาไป+
34 แต่ผู้ไถ่ของพวกเขามีอำนาจมาก+
พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพคือชื่อของพระองค์+
พระองค์จะสู้คดีให้พวกเขา+เพื่อจะทำให้แผ่นดินของพวกเขาสงบ+และทำให้ชาวบาบิโลนวุ่นวาย”+
35 พระยะโฮวาบอกว่า “จะมีดาบมาฆ่าฟันชาวเคลเดียรวมทั้งคนที่อยู่ในบาบิโลน พวกเจ้านาย และพวกคนฉลาดในเมืองนี้+
36 จะมีดาบมาฆ่าฟันพวกผู้พยากรณ์เท็จ และพวกเขาจะทำอะไรโง่ ๆ
จะมีดาบมาฆ่าฟันนักรบของเมืองนี้ และพวกเขาจะต้องกลัว+
37 จะมีดาบมาทำลายม้าและรถศึกของพวกเขาและฆ่าฟันชนชาติต่าง ๆ ที่อยู่ในเมืองนี้และพวกเขาจะเป็นเหมือนผู้หญิง+
จะมีดาบมาทำลายทรัพย์สมบัติในเมืองนี้ และสิ่งเหล่านั้นจะถูกปล้นไป+
38 แหล่งน้ำของเมืองนี้จะถูกทำลาย และจะแห้งไป+
เพราะเมืองนี้เต็มไปด้วยรูปเคารพแกะสลัก+และเพราะพวกเขาเห็นนิมิตที่น่ากลัว พวกเขาจึงทำตัวเหมือนคนบ้า
39 ดังนั้น สัตว์ทะเลทรายกับสัตว์ที่เห่าหอนและนกกระจอกเทศจะมาอยู่ในเมืองนี้+
จะไม่มีคนอยู่ในเมืองนี้อีกเลยและจะไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นั่นตลอดทุกยุคทุกสมัย”+
40 “จะไม่มีใครอยู่ที่บาบิโลน จะไม่มีคนอาศัยอยู่ที่นั่นอีก+ เหมือนเมืองโสโดมกับเมืองโกโมราห์+และเมืองที่อยู่ใกล้เคียง+ซึ่งถูกพระเจ้าทำลายไปแล้ว” พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนี้
41 คอยดูเถอะ จะมีชนชาติหนึ่งมาจากทางเหนือชาติใหญ่ชาติหนึ่งและพวกกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่+จะถูกเรียกมาจากสุดขอบโลก+
42 บาบิโลน พวกที่มาหาเจ้านั้นถือคันธนูและหอก+
พวกเขาโหดร้ายและไร้ความปรานี+
พวกเขาส่งเสียงดังเหมือนทะเลที่ปั่นป่วน+พวกเขาขี่ม้ามา
และมาตั้งทัพสู้กับเจ้าอย่างพร้อมเพรียงกัน+
43 เมื่อกษัตริย์บาบิโลนได้ยินข่าวเรื่องคนเหล่านั้น+เขาก็กลัวจนหมดแรง+
เขาเป็นทุกข์จนทำอะไรไม่ถูกและเจ็บปวดเหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก
44 “คอยดูเถอะ! จะมีผู้หนึ่งเหมือนสิงโตที่ออกมาจากป่าทึบริมแม่น้ำจอร์แดน ผู้นั้นจะมาโจมตีทุ่งหญ้าที่ปลอดภัย แต่เดี๋ยวเราจะทำให้ชาวบาบิโลนวิ่งหนีไปจากแผ่นดินของตัวเอง และเราจะให้ผู้ที่เราเลือกไว้ปกครองแผ่นดินนั้น+ เพราะใครจะเทียบเราได้? ใครจะท้าทายเราได้? และคนเลี้ยงแกะคนไหนจะสู้เราได้?+
45 ดังนั้น ประชาชนทั้งหลาย ขอให้ฟังว่าพระยะโฮวาตัดสินใจ*อย่างไรเกี่ยวกับบาบิโลน+ และคิดจะทำอะไรกับแผ่นดินของชาวเคลเดีย
ลูกแกะในฝูงจะต้องถูกคาบไป
พระองค์จะทำให้ที่อยู่ของพวกมันว่างเปล่าเพราะพวกเขา+
46 เมื่อบาบิโลนถูกยึด โลกก็สะเทือนและชาติต่าง ๆ จะได้ยินเสียงร้อง”+
เชิงอรรถ
^ คำนี้ในภาษาฮีบรูอาจเกี่ยวข้องกับคำว่า “มูลสัตว์” และใช้ในเชิงดูถูก
^ หรือ “ยกเสาให้สัญญาณ”
^ แปลตรงตัวว่า “ผิวปากใส่”
^ แปลตรงตัวว่า “เนบูคัดเรสซาร์” เป็นการสะกดอีกแบบหนึ่ง
^ แปลตรงตัวว่า “ถูกทำให้เงียบ”
^ หรือ “แนะนำ”