యోబు 30:1-31

  • మారిన తన పరిస్థితిని యోబు ​వివరించడం (1-31)

    • పనికిమాలినవాళ్లు ఎగతాళి చేస్తున్నారు (1-15)

    • దేవుని నుండి ఏ సహాయం లేనట్టు ​అనిపించడం (20, 21)

    • ‘నా చర్మం నల్లబడింది’ (30)

30  “ఇప్పుడేమో నాకన్నా వయసులో చిన్నవాళ్లు నన్ను చూసి నవ్వుతున్నారు,+నేను వాళ్ల తండ్రుల్ని నా మందను కాసే కుక్కల దగ్గరికి కూడా రానిచ్చేవాణ్ణి కాదు.  2  వాళ్ల చేతుల బలం వల్ల నాకేం లాభం?వాళ్ల బలం నశించిపోయింది.  3  వాళ్లు పేదరికంతో, ఆకలితో క్షీణించిపోయారు;అప్పటికే పాడైపోయి నిర్జనంగా ఉన్న స్థలంలోఇసుక నములుతున్నారు.  4  వాళ్లు పొదల్లో నుండి ఉప్పగా ఉండే ఆకుల్ని పీక్కొని తింటారు;తంగేడు చెట్ల వేర్లే వాళ్లకు ఆహారం.  5  వాళ్లు సమాజం మధ్య నుండి వెళ్లగొట్టబడుతున్నారు;+ప్రజలు దొంగను చూసి అరిచినట్టు వాళ్లను చూసి అరుస్తున్నారు.  6  వాళ్లు లోయల్లో,* నేల సందుల్లో, బండ సందుల్లో నివసిస్తారు.  7  వాళ్లు పొదల మధ్య నుండి కేకలు వేస్తారు,ముళ్ల చెట్ల మధ్య పోగౌతారు.  8  బుద్ధిలేనివాళ్ల పిల్లల్లా, అనామకుల పిల్లల్లావాళ్లు దేశంలో నుండి తరిమేయబడ్డారు.  9  కానీ ఇప్పుడు వాళ్లు నన్ను ఎగతాళి చేస్తూ పాటలు పాడుతున్నారు;+నన్ను ఈసడించుకుంటున్నారు.*+ 10  నన్ను అసహ్యించుకుంటూ నాకు దూరంగా ఉంటున్నారు;+నా ముఖం మీద ఉమ్మేయడానికి కూడా వెనకాడట్లేదు.+ 11  దేవుడు నా ఆయుధాల్ని తీసేసి* నన్ను నిస్సహాయ స్థితిలో ఉంచాడు,కాబట్టి నాతో వాళ్లు అడ్డూ అదుపూ లేకుండా ప్రవర్తిస్తున్నారు.* 12  నా కుడివైపు వాళ్లు అల్లరిమూకలా లేస్తున్నారు;నన్ను పారిపోయేలా చేసినా దారిలో నాశనకరమైన అడ్డంకులు పెడుతున్నారు. 13  వాళ్లు నా దారుల్ని పాడుచేసి,నా ఆపదను పెద్దది చేస్తున్నారు,+వాళ్లను ఆపేవాళ్లు ఎవరూ లేరు.* 14  గోడలోని పెద్ద పగులు గుండా వచ్చినట్టు వాళ్లు వస్తున్నారు;వినాశనం మధ్య కూడా నా మీదికి దూసుకొస్తున్నారు. 15  భయం నన్ను ముంచెత్తుతోంది;నా ఘనత గాలిలా కొట్టుకుపోతోంది,నా రక్షణ మబ్బులా మాయమైపోతోంది. 16  ఇప్పుడు నా ప్రాణం వెళ్లిపోతోంది;+నేను రోజూ బాధపడుతున్నాను.+ 17  రాత్రివేళ నా ఎముకల్లో పొడిచినట్టు అనిపిస్తోంది;+విపరీతమైన నొప్పి నన్ను పట్టిపీడిస్తోంది.+ 18  నా వస్త్రం గొప్పశక్తితో మెలితిప్పబడింది;*అది మెడపట్టీలా నాకు ఊపిరాడకుండా చేస్తోంది. 19  దేవుడు నన్ను బురద గుంటలోకి తోసేశాడు;నేను ధూళిలా, బూడిదలా అయిపోయాను. 20  నేను సహాయం కోసం నీకు మొరపెడుతున్నాను, కానీ నువ్వు జవాబివ్వట్లేదు;+నేను నిల్చున్నాను, కానీ నువ్వు కేవలం చూస్తూ ఉన్నావు. 21  నువ్వు మారిపోయి, నాతో క్రూరంగా ప్రవర్తిస్తున్నావు;+నీ చేతి బలమంతా ఉపయోగించి నా మీద దాడిచేస్తున్నావు. 22  నువ్వు నన్ను పైకి లేపి, గాలికి కొట్టుకుపోయేలా చేస్తున్నావు;తర్వాత తుఫానుతో నన్ను అల్లాడిపోయేలా* చేస్తున్నావు. 23  నువ్వు నన్ను మరణానికి అప్పగిస్తావని,సజీవులందరూ కలుసుకునే ఇంటికి తీసుకెళ్తావని నాకు తెలుసు. 24  అయితే విపత్తు సమయంలో సహాయం కోసం మొరపెట్టే నిస్సహాయుణ్ణిఎవ్వరూ పూర్తిగా నాశనం చేయరు.+ 25  కష్టాల్లో ఉన్నవాళ్ల కోసం నేను ఏడ్వలేదా? పేదవాళ్ల కోసం దుఃఖపడలేదా?+ 26  నేను మంచిని ఆశిస్తే చెడు జరిగింది;వెలుగు కోసం ఎదురుచూస్తే చీకటి వచ్చింది. 27  నాలో అలజడి తగ్గలేదు;కష్టాలతో నిండిన రోజులు నాకు ఎదురయ్యాయి. 28  నేను చీకట్లో నడుస్తున్నాను;+ సూర్యుని వెలుగు లేదు. నేను సమాజంలో లేచి, సహాయం కోసం మొరపెడుతున్నాను. 29  నేను నక్కలకు సహోదరుణ్ణి అయ్యాను,నిప్పుకోళ్లకు సహచరుణ్ణి అయ్యాను.+ 30  నా చర్మం నల్లబడి రాలిపోయింది;+వేడి* వల్ల నా ఎముకలు మండుతున్నాయి. 31  నా వీణ* కేవలం శోక స్వరం వినిపించడానికి,నా పిల్లనగ్రోవి* ఏడుపు శబ్దం చేయడానికి ఉపయోగపడుతున్నాయి.

అధస్సూచీలు

లేదా “వాగుల దగ్గర.”
లేదా “నా మీద సామెత చెప్పుకుంటున్నారు.”
అక్ష., “నా వింటి తాడును వదులు చేసి.”
లేదా “కళ్లెం వదిలించుకుంటున్నారు.”
లేదా “ఎవరూ వాళ్లకు సహాయం చేయట్లేదు” అయ్యుంటుంది.
లేదా “నా కష్టాల తీవ్రత వల్ల నేను వికారంగా తయారయ్యాను” అయ్యుంటుంది.
లేదా “కరిగిపోయేలా” అయ్యుంటుంది.
లేదా “జ్వరం” అయ్యుంటుంది.
ఇది ప్రాచీనకాల తంతివాద్యం; ఇప్పటి వీణలాంటిది కాదు.
లేదా “సన్నాయి.”