யெகோவாவின் சாட்சிகளாகிய எங்களுக்குக் கடவுள்மேலும் மனிதர்கள்மேலும் அன்பு இருப்பதால், எல்லா மக்களிடமும் சந்தோஷமாக பைபிள் செய்தியைச் சொல்கிறோம். “எனக்கு ஆர்வம் இல்லை” என்று முன்பு சொன்ன ஒருவரிடம்கூட நாங்கள் மறுபடியும் அந்தச் செய்தியைச் சொல்கிறோம். (மத்தேயு 22:37-39) கடவுள்மேல் எங்களுக்கு அன்பு இருப்பதால் அவருடைய மகன் கட்டளை கொடுத்தபடியே, “முழுமையாகச் சாட்சி கொடுக்க” முயற்சி செய்கிறோம். (அப்போஸ்தலர் 10:42; 1 யோவான் 5:3) அதனால்தான், முன்பு வாழ்ந்த கடவுளுடைய ஊழியர்கள் மாதிரியே, நாங்களும் பைபிள் செய்தியைத் திரும்பத் திரும்ப மக்களிடம் சொல்கிறோம். (எரேமியா 25:4) அதேபோல், மக்கள்மேலும் எங்களுக்கு அன்பு இருப்பதால், முன்பு ஆர்வம் காட்டாதவர்களிடம்கூட உயிர்காக்கும் செய்தியைச் சொல்கிறோம். அதாவது ‘கடவுளுடைய அரசாங்கத்தைப் பற்றிய நல்ல செய்தியை’ சொல்கிறோம்.—மத்தேயு 24:14.

 நிறைய சமயங்களில், ஆர்வம் காட்டாதவர்களுடைய வீடுகளுக்குத் திரும்பப் போகும்போது நல்ல பலன்கள் கிடைத்திருக்கின்றன. அதற்கு மூன்று காரணங்களைப் பாருங்கள்:

•   மக்கள் குடிமாறிப் போகிறார்கள்.

•   அதே வீட்டிலுள்ள மற்றவர்கள் பைபிள் செய்திமேல் ஆர்வம் காட்டுகிறார்கள்.

•   மக்களுடைய மனநிலை மாறுகிறது. உலக சம்பவங்களாலும் தங்களுடைய வாழ்க்கையில் வந்த மாற்றங்களாலும் சிலர் ‘தங்களுடைய ஆன்மீகத் தேவையை உணர்ந்திருக்கிறார்கள்.’ அதனால், பைபிள் செய்தியில் ஆர்வம் காட்ட ஆரம்பிக்கிறார்கள். (மத்தேயு 5:3, அடிக்குறிப்பு) பைபிள் செய்தியை எதிர்க்கிறவர்கள்கூட அப்போஸ்தலன் பவுலைப் போலவே மனம் மாறலாம்.—1 தீமோத்தேயு 1:13.

 இருந்தாலும், எங்கள் செய்தியைக் கேட்கச் சொல்லி யாரையும் நாங்கள் கட்டாயப்படுத்துவதில்லை. (1 பேதுரு 3:15) வணக்கம் சம்பந்தப்பட்ட விஷயத்தில் ஒவ்வொருவரும் சொந்தமாக முடிவு எடுக்க வேண்டும் என்றுதான் நாங்கள் நினைக்கிறோம்.—உபாகமம் 30:19, 20.