Šta su sveštenici u prvom veku radili sa krvlju žrtvovanih životinja?

SVEŠTENICI u drevnom Izraelu su svake godine prinosili na hiljade životinja na hramskom oltaru. Prema judejskom istoričaru iz prvog veka Josifu Flaviju, na Pashu se prinosilo više od 250 000 jaganjaca, što znači da se prolivalo mnogo krvi (Lev. 1:10, 11; Br. 28:16, 19). Gde je sva ta krv odlazila?

Arheolozi su otkrili složen odvodni sistem na području Irodovog hrama, koji se koristio sve do njegovog uništenja 70. godine. Pronašli su kanal kroz koji je, po svemu sudeći, oticala sva krv sa područja hrama.

Pogledajmo dve odlike tog sistema koje su doprinosile tome da oltar i područje oko oltara budu čisti.

• Otvori ispod oltara. Opis tog odvodnog sistema se nalazi u Mišni, zbirci usmenih judejskih zakona koja je nastala početkom trećeg veka. U njoj piše: „U jugozapadnom uglu bila su dva otvora [...] u koje je sa zapadnog i južnog dela oltara oticala krv pomešana s vodom i slivala se u kanal koji je vodio u dolinu Kedron.“ Jedna knjiga koja govori o istoriji Judejaca na sličan način opisuje složen odvodni sistem koji su arheolozi pronašli (The Cambridge His­to­ry of Judaism). Na osnovu tih otkrića, arheolozi se slažu da je krv oticala najverovatnije kroz te otvore.

• Dotok vode. Sveštenicima je trebala velika količina vode da bi podnožje oltara i odvodni kanal održavali čistim. Zbog toga im je bio neophodan konstantan dotok čiste vode iz grada. Taj vodovodni sistem je obuhvatao kanale, akvadukte, rezervoare i bazene. Arheolog Džozef Patrih je rekao: „Složen sistem za dovod čiste vode i odvod otpadnih voda koji je postojao na području hrama jedinstven je u starom svetu.“