Rzymian 15:1-33
15 Jednak my, silni, powinniśmy znosić słabości tych, którzy nie są silni+, a nie myśleć o tym, co dobre dla nas samych+.
2 Niech każdy z nas robi to, co dobre dla bliźniego, co służy jego zbudowaniu+.
3 Bo Chrystus też nie myślał o tym, co dobre dla niego samego+. Stało się raczej tak, jak napisano: „Spadły na mnie zniewagi tych, którzy znieważają Ciebie”+.
4 A przecież wszystko, co wcześniej napisano, napisano dla naszego pouczenia+, żebyśmy dzięki wytrwałości+ i dzięki pocieszeniu płynącemu z Pism mieli nadzieję+.
5 Niech więc Bóg, który udziela wytrwałości i zapewnia pocieszenie, obdarzy was takim samym nastawieniem umysłu, jakie miał Chrystus Jezus —
6 tak byście zgodnie+, jednym głosem* wychwalali Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
7 Dlatego serdecznie przyjmujcie drugich w swoim gronie+, tak jak Chrystus serdecznie przyjął was+ — dla chwały Bożej.
8 Bo mówię wam, że Chrystus stał się sługą obrzezanych+, by zaświadczyć, że Bóg jest prawdomówny — by potwierdzić obietnice, które On dał ich praojcom+,
9 i by narody wychwalały Boga za Jego miłosierdzie+. Tak jak napisano: „Dlatego będę Cię otwarcie wychwalał wśród narodów i będę wysławiał Twoje imię pieśnią”+.
10 Powiedziano też: „Cieszcie się, narody, z Jego ludem”+.
11 I znowu: „Wysławiajcie Jehowę*, wszystkie narody, niech Go wysławiają wszystkie ludy”+.
12 Również Izajasz mówi: „Pojawi się korzeń Jessego+, ten, który powstaje, żeby rządzić narodami+. W nim narody będą pokładać nadzieję”+.
13 Niech Bóg, który daje nadzieję, ze względu na wasze zaufanie do Niego napełni was wszelką radością i pokojem — tak byście mocą ducha świętego wręcz obfitowali w nadzieję+.
14 Jeśli o mnie chodzi, to jestem przekonany, moi bracia, że jesteście pełni dobroci, że nie brakuje wam wiedzy i że potraficie pouczać* jedni drugich.
15 O pewnych sprawach piszę wam jednak bardziej otwarcie, żeby znowu wam o nich przypomnieć ze względu na niezasłużoną życzliwość, jaką Bóg mnie obdarzył.
16 Bo zrobił to po to, żebym jako publiczny sługa Chrystusa Jezusa głosił innym narodom+ dobrą nowinę od Boga+, żebym angażował się w to święte dzieło — tak by te narody mogły okazać się dla Niego godną przyjęcia ofiarą, uświęconą duchem świętym.
17 Gdy więc chodzi o służbę dla Boga, jako naśladowca Chrystusa Jezusa mam powód do wielkiej radości.
18 Nie ośmielę się powiedzieć o niczym z wyjątkiem tego, co Chrystus przeze mnie zdziałał, żeby inne narody stały się posłuszne — dzięki moim słowom i czynom,
19 dzięki mocy znaków i cudów*+ i mocy ducha Bożego. Dokładnie rozgłosiłem dobrą nowinę o Chrystusie od Jerozolimy aż do Ilirii+.
20 Postawiłem sobie za cel, że nie będę głosić dobrej nowiny tam, gdzie imię Chrystusa jest już znane, żeby nie budować na cudzym fundamencie.
21 Napisano przecież: „Zobaczą go ci, którym o nim nie opowiadano, ci, którzy nie słyszeli, zrozumieją”+.
22 To również z tego względu wiele razy napotykałem przeszkody w dotarciu do was.
23 Ale teraz nie ma już w tych okolicach nietkniętego terenu, a ja od wielu* lat gorąco pragnę do was przybyć.
24 Dlatego mam nadzieję, że zobaczę się z wami, gdy będę w drodze do Hiszpanii. Nacieszę się trochę waszym towarzystwem, a potem odprowadzicie mnie kawałek.
25 Najpierw jednak wybieram się do Jerozolimy w ramach usługiwania świętym+.
26 Bo bracia z Macedonii i Achai chętnie podzielili się tym, co mieli, składając dar dla biednych wśród świętych w Jerozolimie+.
27 Co prawda zrobili to chętnie, ale w rzeczywistości byli ich dłużnikami. Bo jeśli inne narody miały udział w ich dobrach duchowych, to powinny też dzielić się z nimi dobrami materialnymi+.
28 Gdy więc wykonam to zadanie i bezpiecznie dostarczę im ten dar*, wyruszę do Hiszpanii i po drodze was odwiedzę.
29 I wiem, że gdy już do was przyjdę, przyjdę z pełną miarą błogosławieństwa od Chrystusa.
30 A teraz, bracia, ze względu na waszą wiarę w naszego Pana, Jezusa Chrystusa, i miłość, do jakiej pobudza was duch, usilnie was zachęcam: wytężajcie siły, modląc się za mnie do Boga, jak ja sam to robię+.
31 Módlcie się, żebym uszedł z rąk+ ludzi w Judei, którzy nie wierzą w Jezusa, i żeby moje usługiwanie* na rzecz świętych w Jerozolimie zostało przez nich dobrze przyjęte+ —
32 tak bym za wolą Bożą z radością do was dotarł i razem z wami zaznał pokrzepienia.
33 Niech Bóg, który daje pokój, będzie z wami wszystkimi+. Amen.
