Mateusza 18:1-35

  • Największy w Królestwie (1-6)

  • Co prowadzi do upadku (7-11)

  • Przykład o zabłąkanej owcy (12-14)

  • Jak pozyskać brata (15-20)

  • Przypowieść o bezlitosnym niewolniku (21-35)

18  Wtedy podeszli do Jezusa uczniowie i zapytali: „Kto właściwie będzie największy w Królestwie Niebios?”+. 2  A on zawołał małe dziecko, postawił je wśród nich 3  i powiedział: „Zapewniam was, że jeśli się nie zmienicie* i nie staniecie jak dzieci+, to w ogóle nie wejdziecie do Królestwa Niebios+. 4  A kto stanie się pokorny jak to dziecko, ten będzie największy w Królestwie Niebios+. 5  Kto by przyjął jedno z takich dzieci ze względu na moje imię, ten przyjmuje także mnie. 6  Ale kto by doprowadził do upadku jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej byłoby dla niego, żeby mu zawieszono na szyi wielki kamień młyński* i utopiono go w morskiej głębinie+. 7  „Biada światu, który doprowadza ludzi do upadku! Oczywiście powody, wskutek których można upaść, na pewno się pojawią, ale biada człowiekowi, przez którego to się stanie! 8  Jeśli więc do upadku prowadzi cię twoja ręka lub twoja noga, odetnij ją i odrzuć+. Lepiej, żebyś zyskał życie, będąc kalekim lub kulawym, niż żebyś z dwiema rękami lub dwiema nogami został wrzucony w ogień wieczny+. 9  Podobnie jeśli do upadku prowadzi cię twoje oko, wyłup je i odrzuć. Lepiej, żebyś zyskał życie, mając jedno oko, niż żebyś z dwojgiem oczu został wrzucony do ognistej Gehenny*+. 10  Uważajcie, żeby nie gardzić ani jednym z tych małych, bo mówię wam, że ich aniołowie w niebie zawsze mają dostęp* do mojego niebiańskiego Ojca+. 11  ——* 12  „Jak myślicie? Jeśli ktoś ma 100 owiec i jedna z nich się zabłąka+, to czy nie pozostawi w górach 99 i nie pójdzie szukać tej jednej?+ 13  A gdy ją znajdzie, to mówię wam, że cieszy się z niej bardziej niż z 99, które się nie zabłąkały. 14  Tak samo mój* Ojciec w niebie nie chce, żeby zginął choćby jeden z tych małych+. 15  „Jeżeli twój brat popełni przeciw tobie grzech, idź i powiedz mu* na osobności, co złego zrobił+. Jeśli cię posłucha, pozyskałeś swojego brata+. 16  Ale jeśli cię nie posłucha, weź ze sobą jeszcze jedną lub dwie osoby, tak żeby każda sprawa mogła być potwierdzona zeznaniami* dwóch lub trzech świadków+. 17  Jeżeli ich też nie posłucha, przedstaw sprawę zborowi. Jeżeli nie posłucha nawet zboru, niech będzie dla ciebie po prostu jak człowiek z innych narodów+ i jak poborca podatkowy+. 18  „Zapewniam was, że cokolwiek zwiążecie na ziemi, będą to rzeczy już związane w niebie, i cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będą to rzeczy już rozwiązane w niebie. 19  Zapewniam was też, że jeśli dwóch z was na ziemi wspólnie ustali, że poprosi o coś ważnego mojego Ojca w niebie, to On spełni ich prośbę+. 20  Bo gdzie jest dwóch lub trzech zebranych w moje imię*+, tam jestem pośród nich”. 21  Wtedy do Jezusa podszedł Piotr i powiedział: „Panie, ile razy mam przebaczać bratu, jeśli grzeszy przeciwko mnie? Aż siedem razy?”. 22  Jezus mu odparł: „Mówię ci, że nie siedem razy, ale aż 77 razy+. 23  „Z Królestwem Niebios jest bowiem jak z królem, który chciał się rozliczyć ze swoimi niewolnikami. 24  Gdy zaczął to robić, przyprowadzono do niego niewolnika, który był mu winien 10 000 talentów*. 25  A ponieważ nie miał mu z czego oddać, pan rozkazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, żeby w ten sposób odzyskać dług+. 26  Wtedy niewolnik upadł, złożył mu hołd* i powiedział: ‚Bądź wobec mnie cierpliwy, a na pewno wszystko ci spłacę’. 27  Pan więc zlitował się nad nim i go wypuścił, darując mu dług+. 28  Ale gdy ten niewolnik wyszedł, spotkał jednego ze współniewolników, który był mu winien 100 denarów*. Chwycił go, zaczął dusić i zażądał: ‚Oddawaj dług!’. 29  Wtedy współniewolnik upadł przed nim i błagał: ‚Bądź wobec mnie cierpliwy, a na pewno ci oddam’. 30  On jednak nie chciał się na to zgodzić. Odszedł i kazał go wtrącić do więzienia, aż spłaci, co był winien. 31  Ale całe zajście zobaczyli inni niewolnicy i bardzo się tym przejęli. Poszli więc opowiedzieć o wszystkim swojemu panu. 32  Wtedy pan wezwał tamtego niewolnika i powiedział: ‚Zły sługo, darowałem ci cały dług, kiedy mnie błagałeś. 33  Czy nie powinieneś zlitować się nad współniewolnikiem, tak jak ja zlitowałem się nad tobą?’+. 34  I rozgniewany wydał go strażnikom więziennym, aż spłaci wszystko, co był winien. 35  Tak samo mój niebiański Ojciec potraktuje każdego z was+, kto z serca nie przebaczy swojemu bratu”+.

Przypisy

Dosł. „nie zawrócicie”.
Lub „kamień młyński, jaki jest obracany przez osła”.
Dosł. „oglądają oblicze”.
Możliwe też „wasz”.
Dosł. „upomnij go”.
Dosł. „ustami”.
Może też chodzić o działanie w charakterze przedstawicieli Jezusa, z jego upoważnienia.
10 000 talentów srebra odpowiadało 60 000 000 denarów. Zob. Dodatek B14.
Lub „pokłon”.