2 Królów 14:1-29

  • Amacjasz królem Judy (1-6)

  • Wojna z Edomem i z Izraelem (7-14)

  • Śmierć izraelskiego króla Jehoasza (15, 16)

  • Śmierć Amacjasza (17-22)

  • Jeroboam II królem Izraela (23-29)

14  W drugim roku panowania Jehoasza+, syna Jehoachaza, króla Izraela, królem Judy został Amacjasz, syn Jehoasza.  Objął władzę, gdy miał 25 lat, i panował w Jerozolimie 29 lat. Jego matką była Jehoaddin z Jerozolimy+.  Robił to, co słuszne w oczach Jehowy, ale nie tak jak Dawid+, jego przodek. Postępował dokładnie tak jak jego ojciec, Jehoasz+.  Jednak święte wzniesienia nie zostały usunięte+ i dalej wznosił się na nich dym z ofiar, które ludzie tam składali+.  Kiedy tylko Amacjasz umocnił swą władzę, pozabijał swoich sług, którzy zamordowali króla, jego ojca+.  Ale synów tych morderców nie zabił — zgodnie z nakazem Jehowy zapisanym w księdze Prawa Mojżeszowego: „Ojcowie nie poniosą śmierci za swoich synów, a synowie za swoich ojców. Każdy poniesie śmierć za swój własny grzech”+.  Amacjasz pokonał 10 000 Edomitów+ w Dolinie Soli+ i podczas wojny zdobył Selę+, którą nazwano Jokteel, i tak nazywa się po dziś dzień.  Wtedy Amacjasz wysłał do izraelskiego króla Jehoasza, syna Jehoachaza, syna Jehu, posłańców z wiadomością: „Przybądź, zmierzmy się w bitwie*+.  Jehoasz, król Izraela, posłał Amacjaszowi, królowi Judy, następującą odpowiedź: „Ciernisty chwast rosnący na Libanie wysłał wiadomość do libańskiego cedru: ‚Daj swoją córkę za żonę mojemu synowi’. Ale przechodziło dzikie zwierzę żyjące na Libanie i zdeptało ten ciernisty chwast. 10  Pokonałeś Edom+ i twoje serce stało się zbyt pewne siebie. Ciesz się swoją chwałą, ale pozostań we własnym domu*. Po co miałbyś doprowadzić do nieszczęścia, upaść i pociągnąć za sobą Judę?”. 11  Jednak Amacjasz nie posłuchał+. Jehoasz, król Izraela, wyruszył więc i zmierzył się z Amacjaszem, królem Judy, w bitwie pod Bet-Szemesz+, które należy do Judy+. 12  Izrael pokonał Judę i wszyscy judzcy żołnierze pouciekali do swoich domów*. 13  Izraelski król Jehoasz pojmał pod Bet-Szemesz Amacjasza, króla Judy, syna Jehoasza, syna Achazjasza. Przyprowadził go ze sobą pod Jerozolimę i zrobił w jej murze wyłom na 400 łokci*, od Bramy Efraima+ do Bramy Narożnej+. 14  Zabrał całe złoto i srebro oraz wszystkie przedmioty, które znajdowały się w domu Jehowy i w skarbcach domu* królewskiego. Wziął też zakładników, po czym wrócił do Samarii. 15  Pozostałe fakty z życia Jehoasza — jego potęgę, to, co uczynił, i jak walczył z Amacjaszem, królem Judy — opisano w Księdze Dziejów Królów Izraela. 16  Potem Jehoasz spoczął ze swoimi praojcami i został pochowany w Samarii+ z królami Izraela, a władzę po nim objął jego syn Jeroboam*+. 17  Judzki król Amacjasz+, syn Jehoasza, żył jeszcze 15 lat po śmierci Jehoasza+, syna Jehoachaza, króla Izraela+. 18  Pozostałe fakty z życia Amacjasza opisano w Księdze Dziejów Królów Judy. 19  Przeciwko Amacjaszowi uknuto spisek+ w Jerozolimie, dlatego uciekł do Lachisz. Ale wysłano tam za nim pościg i go zabito. 20  Potem przywieziono go końmi z powrotem do Jerozolimy i pochowano przy jego praojcach w Mieście Dawida+. 21  Wtedy w miejsce Amacjasza cały lud Judy obwołał królem jego syna Azariasza*+, który miał 16 lat+. 22  Azariasz odbudował Elat+ i przywrócił go Judzie po tym, jak król* spoczął ze swoimi praojcami+. 23  W 15 roku panowania Amacjasza, syna Jehoasza, króla Judy, królem Izraela został Jeroboam+, syn Jehoasza. Panował w Samarii 41 lat. 24  Robił to, co złe w oczach Jehowy. Nie odstąpił od żadnego z grzechów, do których Jeroboam, syn Nebata, nakłonił Izraela+. 25  Przywrócił on granicę Izraela od Lebo-Chamat*+ po Morze Araby*+, zgodnie z tym, co zapowiedział Jehowa, Bóg Izraela, przez swojego sługę Jonasza+, syna Amittaja, proroka z Gat-Chefer+. 26  Jehowa widział, jak zaciekle uciskano Izraelitów+. Nie pozostał nikt, nawet najmniej znaczący, kto by im pomógł. 27  Ale Jehowa obiecał, że nie wymaże z ziemi* imienia Izraela+. Dlatego wybawił ich rękami Jeroboama, syna Jehoasza+. 28  Pozostałe fakty z życia Jeroboama — jego potęgę, wszystko, co uczynił, a także to, jak walczył i przywrócił Judzie i Izraelowi Damaszek+ oraz Chamat+ — opisano w Księdze Dziejów Królów Izraela. 29  Potem Jeroboam spoczął ze swoimi praojcami, z królami Izraela, a władzę po nim objął jego syn Zachariasz+.

Przypisy

Lub „spotkajmy się twarzą w twarz”.
Lub „pałacu”.
Dosł. „namiotów”.
Czyli 178 m. Zob. Dodatek B14.
Lub „pałacu”.
Chodzi o Jeroboama II.
Imię to znaczy „Jehowa pomaga”. W 2Kl 15:13; 2Kn 26:1-23; Iz 6:1 i Za 14:5 nazwano go Uzzjaszem.
Czyli Amacjasz, ojciec Azariasza.
Lub „wejścia do Chamatu”.
Czyli Morze Słone (Martwe).
Dosł. „spod nieba”.