Biblijna odpowiedź

 Bóg nie sprowadza występujących dzisiaj klęsk żywiołowych. Co więcej, bardzo interesuje się losem osób, które ucierpiały z ich powodu. Takie kataklizmy — podobnie jak wszystkie inne przyczyny ludzkich cierpień — usunie Królestwo Boże. Do tego czasu ofiary klęsk żywiołowych mogą liczyć, że Bóg będzie je wspierał i pocieszał (2 Koryntian 1:3).

•  Skąd możemy mieć pewność, że klęski żywiołowe nie są karą od Boga?

•  Czy klęski żywiołowe to znak, że blisko jest koniec?

•  Jak Bóg pomaga ofiarom klęsk żywiołowych?

•  Czy Biblia pomaga przygotować się na klęski żywiołowe?

•  Fragmenty Biblii niosące pocieszenie ofiarom klęsk żywiołowych

 Skąd możemy mieć pewność, że klęski żywiołowe nie są karą od Boga?

 Biblia opisuje sytuacje, w których Bóg posługiwał się siłami natury, żeby wykonać wyrok na ludziach. Ale między tymi wyrokami a klęskami żywiołowymi istnieją wyraźne różnice.

•   Klęski żywiołowe pozbawiają zdrowia i życia zarówno złych, jak i dobrych. Tymczasem Bóg zawsze wykonywał swoje wyroki w sposób wybiórczy. Na przykład kiedy postanowił zniszczyć starożytne miasta Sodomę i Gomorę, oszczędził prawego Lota i jego dwie córki (Rodzaju 19:29, 30). Widział, co się kryje w sercach tamtych ludzi, i zgładził tylko złych (Rodzaju 18:23-32; 1 Samuela 16:7).

•   Klęski żywiołowe zazwyczaj spadają na ludzi niespodziewanie, bez ostrzeżenia. Bóg natomiast — gdy zamierzał użyć przeciwko grzesznikom sił przyrody — wcześniej ich ostrzegał. Ci, którzy posłuchali, mieli możliwość się uratować (Rodzaju 7:1-5; Mateusza 24:38, 39).

•   W pewnym stopniu ludzie sami przyczyniają się do występowania kataklizmów. W jaki sposób? Przez to, że niszczą środowisko naturalne. Poza tym zabudowują obszary zagrożone trzęsieniami ziemi, powodziami czy ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi (Objawienie 11:18). Bóg nie ponosi odpowiedzialności za konsekwencje takich decyzji (Przysłów 19:3).

 Czy klęski żywiołowe to znak, że blisko jest koniec?

 Tak. Proroctwa biblijne wskazują, że podczas „zakończenia systemu rzeczy”, inaczej „dni ostatnich”, miały występować takie klęski (Mateusza 24:3; 2 Tymoteusza 3:1). Na przykład Jezus powiedział o naszych czasach: „W jednym miejscu po drugim będzie też głód i trzęsienia ziemi” (Mateusza 24:7). Na szczęście Bóg już niedługo sprawi, że znikną wszystkie przyczyny bólu i cierpień, a więc także klęski żywiołowe (Objawienie 21:3, 4).

 Jak Bóg pomaga ofiarom klęsk żywiołowych?

•   Bóg pociesza ofiary kataklizmów poprzez swoje Słowo, Biblię. Biblia zapewnia, że Bóg się o nas troszczy i kiedy cierpimy, cierpi razem z nami (Izajasza 63:9; 1 Piotra 5:6, 7). W Biblii znajdujemy też Jego obietnicę, że nadejdzie czas, kiedy już nie będzie żadnych klęsk żywiołowych. (Zobacz ramkę „ Fragmenty Biblii niosące pocieszenie ofiarom klęsk żywiołowych”).

•   Bóg pomaga ofiarom klęsk żywiołowych, posługując się swoimi czcicielami. Uczy ich, żeby naśladowali przykład, jaki dał Jezus. Zgodnie z tym, co zapowiadały proroctwa biblijne, Jezus pocieszał „mających złamane serce” i „wszystkich pogrążonych w smutku” (Izajasza 61:1, 2). Czciciele Boga starają się robić tak samo (Jana 13:15).

   Poza tym Bóg posługuje się nimi, żeby zadbali o materialne i fizyczne potrzeby osób, które ucierpiały w katastrofach naturalnych (Dzieje 11:28-30; Galatów 6:10).

 Czy Biblia pomaga przygotować się na klęski żywiołowe?

 Tak. Wprawdzie Biblia nie jest podręcznikiem przetrwania w razie kataklizmu, ale zawiera pomocne zasady, na przykład:

•   Przygotuj plan działania. Biblia radzi: „Roztropny widzi niebezpieczeństwo i się kryje” (Przysłów 22:3). Mądrze jest zawczasu zaplanować, co zrobimy w sytuacji zagrożenia. Warto przygotować zestaw ratunkowy, który można natychmiast ze sobą zabrać. Dobrze też jest ustalić z rodziną, gdzie się spotkamy, gdyby doszło do jakiejś katastrofy, i przećwiczyć ewakuację.

•   Ceń życie ponad rzeczy materialne. Biblia mówi otwarcie: „Nic nie przynieśliśmy na świat i nic nie możemy z niego wynieść” (1 Tymoteusza 6:7, 8). W razie ewakuacji musimy być gotowi opuścić dom i zostawić swoje rzeczy. Pamiętajmy, że nasze życie jest ważniejsze niż jakiekolwiek dobra materialne (Mateusza 6:25).