Wskazówki dotyczące zebrania chrześcijańskiego życia i służby
Spis treści
1. Zebranie chrześcijańskiego życia i służby będzie przebiegać zgodnie z programem zamieszczonym w periodyku Chrześcijańskie życie i służba — program zebrań oraz poniższymi wskazówkami. Należy zachęcać wszystkich głosicieli, żeby zgłosili swoją gotowość do przedstawiania zadań. Mogą je przedstawiać również inne osoby blisko związane ze zborem, jeśli zgadzają się z naukami biblijnymi i żyją zgodnie z zasadami chrześcijańskimi (be 282).
UWAGI WSTĘPNE
2. 1 minuta. Każdego tygodnia po początkowej pieśni i modlitwie przewodniczący zebrania chrześcijańskiego życia i służby rozbudzi zainteresowanie programem. Powinien skupić się na myślach, z których zbór odniesie najwięcej korzyści.
SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO
3. Przemówienie. 10 minut. Temat oraz szkic zawierający dwa lub trzy punkty główne zamieszczany jest w periodyku Życie i służba. Przemówienie to wygłosi starszy lub wykwalifikowany sługa pomocniczy. Gdy w programie przewidziano czytanie nowej księgi biblijnej, należy odtworzyć wprowadzający ją film. Mówca może zwrócić uwagę, jak myśli poruszone w filmie wiążą się z tematem. Powinien jednak skupić się na omówieniu materiału według szkicu podanego w dwumiesięczniku Życie i służba. Jeśli czas pozwoli, powinien również nawiązać do ilustracji, które zostały przygotowane, by uzupełnić podany materiał. Może też wykorzystać dodatkowy materiał, pod warunkiem że będzie się on wiązał z głównymi punktami przemówienia.
4. Wyszukujemy duchowe skarby. 10 minut. Pytania i odpowiedzi, bez wstępu i zakończenia. Punkt ten przedstawi starszy lub wykwalifikowany sługa pomocniczy. Powinien zadać oba pytania. Może również zadecydować, czy należy odczytać podane wersety. Wypowiedzi obecnych nie powinny przekraczać 30 sekund.
5. Czytanie Biblii. 4 minuty. To zadanie przedstawi brat. Powinien odczytać wyznaczony materiał bez dodawania słów wstępnych i zakończenia. Kiedy będzie przedstawiał swoje zadanie, przewodniczący zebrania zwróci szczególną uwagę na staranne czytanie ze zrozumieniem, płynność, akcent zdaniowy, modulację, właściwe stosowanie pauz i naturalność. Ponieważ niektóre wyznaczone fragmenty są krótsze, a inne dłuższe, nadzorca zebrania chrześcijańskiego życia i służby powinien podczas przydzielania zadań brać pod uwagę możliwości uczestników.
ULEPSZAJMY SWOJĄ SŁUŻBĘ
6. 15 minut. Ta część zebrania daje wszystkim możliwość praktycznego przygotowywania się do służby oraz ulepszania umiejętności głoszenia i nauczania. Głosiciele powinni uwypuklać tematy zawarte w schematach rozmów z periodyku Chrześcijańskie życie i służba. Jeśli jednak nie zaznaczono inaczej, mogą sami wybrać odpowiednie pytanie, werset, zapowiedź następnej rozmowy i tło. Powinno być to dostosowane do potrzeb miejscowego terenu. Głosiciele mogą wprowadzić publikację lub film z podstawowych narzędzi do nauczania, nawet jeśli nie zaznaczono tego we wskazówkach przy danym zadaniu. Jako podpowiedź, którą publikację lub film wykorzystać, może posłużyć zamieszczona co jakiś czas w schematach rozmów ramka „Gdzie możesz znaleźć ten werset?”. Uczestnicy mogą sami zdecydować, czy ją uwzględnią w swoim zadaniu. W programie podano czas każdego zadania, a niekiedy też dodatkowe wskazówki. Uczestnicy nie muszą wprowadzać dodatkowych informacji, żeby wykorzystać cały przewidziany czas. Niektóre dobrze przygotowane pokazy mogą kończyć się minutę lub więcej przed czasem. W razie potrzeby zadania można przydzielać starszym. Czasami w programie przewidziano omówienie filmu innego niż instruktażowy. Punkt ten przedstawi starszy lub wykwalifikowany sługa pomocniczy.
7. Filmy instruktażowe. Co jakiś czas będą wyświetlane i omawiane filmy pokazujące przykładowe rozmowy. Filmy te będą przedstawiały pierwszą rozmowę oraz odwiedziny. Ten punkt poprowadzi przewodniczący zebrania chrześcijańskiego życia i służby.
8. Pierwsza rozmowa. Zadanie to może przedstawić brat lub siostra na siedząco albo na stojąco. Pomocnik powinien być tej samej płci, chyba że jest członkiem rodziny uczestnika. Uczestnik powinien uwzględnić przyjęte formy grzecznościowe i jako podstawę rozmowy wykorzystać temat podany w schemacie rozmowy zamieszczonym w periodyku Życie i służba.
9. Odwiedziny. Zadanie to może przedstawić brat lub siostra na siedząco albo na stojąco. Pomocnik powinien być tej samej płci (km 5/97 2). Uczestnik powinien zademonstrować, co powiedzieć w trakcie odwiedzin u osoby, która okazała zainteresowanie podczas pierwszej rozmowy. Podstawą rozmowy powinien być temat podany w schemacie rozmowy zamieszczonym w dwumiesięczniku Życie i służba.
10. Kurs biblijny. Zadanie to przedstawi brat lub siostra na siedząco albo na stojąco. Pomocnik powinien być tej samej płci (km 5/97 2). Chodzi o przedstawienie fragmentu już prowadzonego kursu biblijnego. Nie ma potrzeby przygotowywania wstępu i zakończenia, chyba że uczestnik pracuje nad związaną z tym lekcją. Nie trzeba też odczytywać całego przydzielonego materiału, choć można to zrobić. Jeśli materiał zawiera film, należy go omówić, ale nie powinno się go odtwarzać. Najważniejsze jest zademonstrowanie dobrych metod nauczania.
11. Przemówienie. Zadanie to przedstawi brat w formie przemówienia skierowanego do zboru.
CHRZEŚCIJAŃSKI TRYB ŻYCIA
12. Ta część zebrania zaczyna się pieśnią. Pierwsze 15 minut przewidziano na jeden lub dwa punkty, których celem jest pokazanie obecnym, jak stosować w życiu zasady ze Słowa Bożego. Jeśli nie zaznaczono inaczej, punkty te mogą przedstawiać starsi lub wykwalifikowani słudzy pomocniczy. Wyjątek stanowią „Potrzeby zboru”, które powinni przedstawiać starsi. Jeśli punkt z udziałem obecnych jest oparty na artykule z dwumiesięcznika Chrześcijańskie życie i służba, brat wyznaczony do jego przedstawienia może zadać dodatkowe pytania, żeby podkreślić główne myśli materiału.
13. Zborowe studium Biblii. 30 minut. Poprowadzi je wykwalifikowany starszy (jeśli w zborze jest mało starszych, można przydzielić je wykwalifikowanemu słudze pomocniczemu). Grono starszych ustali, kto ma odpowiednie kwalifikacje do prowadzenia zborowego studium Biblii. Wyznaczeni bracia powinni prowadzić studium w sposób przemyślany, trzymać się wyznaczonego czasu, uwypuklać kluczowe wersety oraz pomagać obecnym dostrzegać praktyczną wartość materiału. Pomocne zasady można znaleźć w opublikowanych wskazówkach dotyczących prowadzenia studium Strażnicy. Po dokładnym omówieniu wyznaczonego materiału nie ma potrzeby przedłużać studium. O ile to możliwe, na każdy tydzień należy wyznaczyć innego prowadzącego i lektora. Jeśli przewodniczący zebrania poprosi o skrócenie studium, prowadzący zdecyduje, jak to zrobić. Może na przykład pominąć odczytywanie niektórych akapitów.
UWAGI KOŃCOWE
14. 3 minuty. Przewodniczący zebrania powtórzy szczególnie przydatne myśli. Zapowie też materiał, który będzie omawiany w następnym tygodniu. Gdy będzie na to czas, może przypomnieć, którzy uczestnicy przedstawią zadania za tydzień. W uwagach końcowych przewodniczący odczyta wszystkie niezbędne listy i ogłoszenia, chyba że zaznaczono inaczej. Nie będzie podawać informacji dotyczących planu zbiórek do służby lub sprzątania — powinny być one umieszczane na tablicy ogłoszeń. Jeśli przewodniczący z góry wie, że zabraknie mu czasu na przedstawienie niezbędnych ogłoszeń lub odczytanie listów, powinien poprosić braci przedstawiających punkty w części „Chrześcijański tryb życia”, żeby je odpowiednio skrócili (zobacz akapity 13 i 17). Zebranie kończy się pieśnią i modlitwą.
ULEPSZAJ UMIEJĘTNOŚĆ CZYTANIA I NAUCZANIA
15. Każdy uczestnik powinien mieć ze sobą własny egzemplarz broszury Czytanie i nauczanie — w wersji drukowanej lub elektronicznej. Przewodniczący zebrania chrześcijańskiego życia i służby powinien udzielać pochwał i rad na podstawie tej broszury. Każdy uczestnik powinien pracować nad lekcją, której numer widnieje w nawiasach przy każdym zadaniu w dwumiesięczniku Życie i służba. Część „Moje postępy” jest przeznaczona do użytku przez uczestnika i przewodniczący nie będzie tam nic zaznaczał.
POCHWAŁY I RADY
16. Po każdym z zadań przewodniczący przeznaczy mniej więcej minutę na pochwalenie uczestników oraz udzielenie im rad na podstawie broszury Czytanie i nauczanie. Wprowadzając zadanie, nie będzie on informował, nad którą lekcją pracuje dana osoba. Po zakończeniu zadania przewodniczący w kilku słowach pochwali uczestnika. Następnie może powiedzieć, nad którą lekcją uczestnik pracował, i wyjaśnić, jak udało mu się zastosować wskazówki z danej lekcji, albo życzliwie wskazać, dlaczego powinien poświęcić jej więcej uwagi. Może też skomentować inne aspekty pokazu, jeśli uważa, że uczestnik lub słuchacze odniosą z tego korzyści. Poza tym przewodniczący może udzielić dodatkowych konstruktywnych rad na osobności po zebraniu albo przy innej okazji. Powinny być one oparte na broszurze Czytanie i nauczanie lub podręczniku Szkoła teokratyczna i odnosić się do wyznaczonej lub innej lekcji. (Zobacz akapity 17, 22 i 23, które omawiają zadania przewodniczącego zebrania chrześcijańskiego życia i służby oraz doradcy).
CZAS
17. Ani poszczególne zadania, ani uwagi przewodniczącego nie powinny trwać dłużej, niż to przewidziano w programie. Chociaż przy podanym czasie nie ma już dyspozycji „lub mniej”, nie trzeba przedłużać punktu, jeśli materiał został omówiony w krótszym czasie. Po upływie wyznaczonego czasu zadanie należy taktownie przerwać. Jeśli przedłużone zostaną inne punkty zebrania, z prowadzącymi je braćmi powinien na osobności porozmawiać doradca (zobacz akapit 23). Całe zebranie, łącznie z modlitwami i pieśniami, powinno trwać godzinę i 45 minut.
WIZYTA NADZORCY OBWODU
18. Jeśli w danym tygodniu w zborze zaplanowano wizytę nadzorcy obwodu, zebranie odbędzie się według programu zawartego w periodyku Życie i służba, ale bez zborowego studium Biblii. Zostanie ono zastąpione 30-minutowym przemówieniem służbowym nadzorcy obwodu. Przed tym przemówieniem przewodniczący podsumuje przedstawione myśli, zapowie program następnego zebrania w tygodniu, w razie potrzeby odczyta wszystkie niezbędne listy i ogłoszenia, a następnie wprowadzi nadzorcę obwodu. Po wygłoszeniu przemówienia służbowego nadzorca obwodu zakończy zebranie wybraną przez siebie pieśnią. Może poprosić innego brata o modlitwę. Podczas jego wizyty nie będą przedstawiane zadania w dodatkowych grupach. Wyjątkiem są grupy obcojęzyczne, które mogą przeprowadzić zebranie w swoim języku. Powinny jednak dołączyć do zboru, by wysłuchać przemówienia służbowego nadzorcy obwodu.
TYDZIEŃ ZGROMADZENIA OBWODOWEGO LUB KONGRESU
19. W takim tygodniu nie odbywa się żadne zebranie. Przewidziany materiał należy rozważyć we własnym zakresie — samodzielnie lub w gronie rodziny.
TYDZIEŃ PAMIĄTKI
20. Gdy Pamiątka wypada w tygodniu, nie organizuje się zebrania chrześcijańskiego życia i służby. Oczywiście w dniu Pamiątki należy organizować zbiórki do służby.
NADZORCA ZEBRANIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO ŻYCIA I SŁUŻBY
21. Grono starszych zdecyduje, który starszy będzie usługiwał w tym charakterze. Brat ten będzie dbał, żeby zebrania były dobrze zorganizowane i przebiegały zgodnie z tymi wskazówkami. Powinien ściśle współpracować z doradcą. Gdy tylko ukaże się nowe wydanie dwumiesięcznika Życie i służba, nadzorca zebrania przydzieli prowadzących i uczestników do wszystkich części zebrań w podanych dwóch miesiącach (zobacz akapity 2-14). Obejmuje to przydzielenie zadań ćwiczebnych, pozostałych punktów w programie zebrania oraz wyznaczenie na każdy tydzień przewodniczącego spośród braci zatwierdzonych przez grono starszych. Co najmniej na trzy tygodnie przed datą przydzielonego zadania należy poinformować o tym uczestnika, korzystając z formularza „Zadanie podczas zebrania chrześcijańskiego życia i służby” (S-89). Nadzorca zebrania dopilnuje, żeby kompletny program zebrania został wywieszony na tablicy ogłoszeń. Grono starszych może przydzielić do pomocy innego starszego lub sługę pomocniczego. Jednak tylko starsi powinni przydzielać punkty programu, które nie są zadaniami ćwiczebnymi.
PRZEWODNICZĄCY ZEBRANIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO ŻYCIA I SŁUŻBY
22. Każdego tygodnia jeden ze starszych (lub wykwalifikowany sługa pomocniczy, jeśli starszych jest niewielu) będzie usługiwał jako przewodniczący. Jego zadanie polega na przygotowaniu uwag wstępnych i końcowych, omówieniu filmu instruktażowego oraz wprowadzaniu wszystkich punktów programu. W zależności od wielkości grona starszych może również przedstawiać inne punkty zebrania — zwłaszcza te, w których należy tylko odtworzyć film bez omawiania go. Komentarze pomiędzy poszczególnymi punktami powinny być bardzo zwięzłe. Grono starszych zdecyduje, którzy starsi mogą usługiwać jako przewodniczący zebrania. Zazwyczaj wyznaczeni bracia będą prowadzić zebrania na zmianę. Zależnie od miejscowych warunków nadzorca zebrania chrześcijańskiego życia i służby może być przewodniczącym częściej niż pozostali wykwalifikowani starsi. Jeśli jakiś starszy ma kwalifikacje potrzebne do prowadzenia zborowego studium Biblii, prawdopodobnie będzie mógł też usługiwać jako przewodniczący zebrania. Warto pamiętać, że od przewodniczącego wymaga się udzielania serdecznych pochwał i praktycznych rad osobom, które przedstawiają zadania. Przewodniczący czuwa również nad tym, żeby zebranie zakończyło się w wyznaczonym czasie (zobacz akapity 14 i 17). Jeśli wyrazi taką chęć i jeśli jest wystarczająco miejsca na podium, można ustawić dla niego dodatkowy statyw z mikrofonem, dzięki czemu mówcy będą mogli wejść na scenę już w trakcie wprowadzenia. Przewodniczący może też usiąść przy stoliku podczas zadań — zarówno podczas czytania Biblii, jak i w trakcie części „Ulepszajmy swoją służbę”. W ten sposób można oszczędzić czas.
DORADCA
23. W miarę możliwości rolę doradcy warto powierzyć starszemu, który jest doświadczonym mówcą. Jego zadaniem jest udzielanie na osobności starszym oraz sługom pomocniczym wskazówek dotyczących ich wystąpień, o ile zachodzi taka potrzeba. Może to dotyczyć punktów podczas zebrania chrześcijańskiego życia i służby, wykładów publicznych, prowadzenia studium Strażnicy lub zborowego studium Biblii czy też usługiwania w charakterze lektora (zobacz akapit 17). Jeśli w zborze jest kilku starszych, którzy są umiejętnymi mówcami i nauczycielami, zadanie to można co roku powierzać innemu wykwalifikowanemu bratu. Nie jest konieczne, by udzielał on rad starszym i sługom pomocniczym po każdym ich wystąpieniu.
DODATKOWE GRUPY
24. W zależności od liczby uczestników można utworzyć dodatkowe grupy, w których będą przedstawiane zadania. W każdej takiej grupie rad powinien udzielać wykwalifikowany starszy zboru, a jeśli nie jest to możliwe — wykwalifikowany sługa pomocniczy. Grono starszych powinno ustalić, kto może usługiwać w tej roli i czy wybrani bracia powinni się zmieniać. Przy udzielaniu rad obowiązują wskazówki podane w akapicie 16. Gdy organizowane są zajęcia w dodatkowej grupie, uczestnicy zostaną poproszeni o przejście do innego pomieszczenia po punkcie „Wyszukujemy duchowe skarby” w części „Skarby ze Słowa Bożego”. Powrócą oni do sali głównej po części „Ulepszajmy swoją służbę”. Jeśli to możliwe, osoby znajdujące się w dodatkowej sali podczas omawiania filmów instruktażowych powinny móc obejrzeć lub wysłuchać tę część zebrania bez powracania do sali głównej. Jeśli nie jest to możliwe, brat prowadzący zajęcia w dodatkowej grupie powinien wyświetlić film instruktażowy na urządzeniu przenośnym, a następnie omówić go z udziałem obecnych.
FILMY
25. W programie zebrań w tygodniu przewidziano odtwarzanie wybranych filmów. Filmy te będą dostępne w aplikacji JW Library® i będzie można je odtwarzać na różnych urządzeniach. Filmy instruktażowe można odtwarzać podczas zbiórek do służby kaznodziejskiej.