1. Ty znasz, Jehowo, moje drogi,

wiesz, kiedy śpię i kiedy witam dzień.

Ty nawet znasz najskrytsze moje myśli

i słyszysz każde słowo,

widzisz każdy gest.

To Ty w najgłębszych miejscach ziemi

utkałeś mnie, stworzyłeś każdą kość.

I wcześniej sam spisałeś moje cząstki.

Jak wielka Twoja wiedza,

jak ogromna moc!

Zdumiewa wciąż i budzi lęk Twa mądrość.

I dusza ma tak dobrze o tym wie.

Gdy w mroczne dni niepewnie stawiam kroki,

Twój święty duch rozproszy strachu cień.

Czy mogę uciec przed Jehową?

Czy schowam się, gdzie Twój nie sięga wzrok?

Nie skryją mnie niebiosa ani ziemia.

Nie skryją nawet

wód głębiny ani mrok.