Słowo „pionier” często oznacza osobę, która odkrywa nowe tereny i przeciera szlaki. W pewnym sensie pionierem był Jezus. Przyszedł na ziemię, żeby pełnić służbę i umożliwić nam wybawienie (Mateusza 20:28). Dzisiaj jego naśladowcy biorą z niego przykład i poświęcają na ‛pozyskiwanie uczniów’ tyle czasu, ile tylko mogą (Mateusza 28:19, 20). Niektórym udaje się pełnić tak zwaną służbę pionierską.

Pionier to ktoś, kto poświęca na działalność ewangelizacyjną dużo czasu. Wszyscy Świadkowie Jehowy są głosicielami dobrej nowiny. Jednak niektórzy tak poukładali swoje sprawy, że mogą być pionierami stałymi i głosić 70 godzin miesięcznie. Wielu z nich ograniczyło czas pracy i zatrudniło się na niepełny etat. Inni są wyznaczani na pionierów specjalnych i działają na terenach, gdzie potrzeba więcej głosicieli. W każdym miesiącu spędzają w służbie co najmniej 130 godzin. Pionierzy żyją skromnie, bo ufają, że Jehowa zapewni im to, czego potrzebują (Mateusza 6:31-33; 1 Tymoteusza 6:6-8). Ci, którzy nie są w stanie tyle głosić, mogą zostać pionierami pomocniczymi i przeznaczać na to 30 lub 50 godzin miesięcznie.

Pionier pełni służbę z miłości do Boga i ludzi. Podobnie jak Jezus widzimy, że wielu ludzi potrzebuje pomocy duchowej (Marka 6:34). A wiemy, co mogłoby im pomóc już teraz i dać nadzieję na przyszłość. Pionier z miłości do ludzi poświęca czas i siły na pomaganie im pod względem duchowym (Mateusza 22:39; 1 Tesaloniczan 2:8). To wzmacnia jego wiarę, przybliża go do Boga i daje mu szczęście (Dzieje 20:35).

• Jak byś opisał pioniera?

• Dlaczego niektórzy głosiciele zostają pionierami?