Termin dotyczący sposobu wykonania utworu muzycznego lub recytacji; występuje w Psalmach i Księdze Habakuka. Może oznaczać pauzę — w śpiewie, w muzyce albo w obu — którą przeznaczano na moment zadumy lub która miała podkreślić ostatnią wyrażoną myśl. W Septuagincie termin ten został oddany słowem diápsalma, definiowanym jako „interludium muzyczne” (Ps 3:4; Hab 3:3).