Wcześniej tego wieczora Jezus udzielił apostołom lekcji pokory, myjąc im nogi. Teraz, najwyraźniej po posiłku paschalnym, cytuje prorocze słowa Dawida: „Mój bliski przyjaciel, ten, któremu ufałem, który jadł ze mną chleb, zwrócił się przeciwko mnie”. Następnie wyjaśnia: „Jeden z was mnie zdradzi” (Psalm 41:9; Jana 13:18, 21).

Apostołowie patrzą jeden na drugiego i każdy z nich pyta: „Panie, chyba nie ja?”. Nawet Judasz Iskariot tak mówi. Piotr namawia Jana, który przy stole zajmuje miejsce obok Jezusa, żeby dowiedział się, o kogo chodzi. Jan przybliża się więc do Jezusa i pyta: „Panie, kto to jest?” (Mateusza 26:22; Jana 13:25).

Jezus odpowiada: „Ten, któremu podam umoczony kawałek chleba”. Zanurza kawałek chleba w potrawie znajdującej się na stole i podaje go Judaszowi, mówiąc: „Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, tak jak jest o nim napisane, ale biada człowiekowi, który go zdradzi! Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie urodził” (Jana 13:26; Mateusza 26:24). Zaraz potem Szatan wstępuje w Judasza. Ten człowiek, i tak już zdeprawowany, oddaje się teraz na spełnianie woli Diabła i staje się „synem zagłady” (Jana 6:64, 70; 12:4; 17:12).

Jezus mówi Judaszowi: „Co masz zrobić, rób szybko”. Inni apostołowie myślą, że skoro Judasz przechowuje wspólne pieniądze, to pewnie „Jezus kazał mu kupić rzeczy potrzebne na święto albo dać coś biednym” (Jana 13:27-30). Judasz jednak odchodzi, żeby go zdradzić.

Tego samego wieczora, po obchodach Paschy, Jezus ustanawia nową uroczystość. Bierze chleb, wypowiada dziękczynną modlitwę, łamie  go i daje apostołom, mówiąc: „Ten chleb oznacza moje ciało, które ma być dane za was. Czyńcie to na moją pamiątkę” (Łukasza 22:19). Apostołowie podają sobie chleb i go jedzą.

Teraz bierze kielich z winem, wypowiada dziękczynną modlitwę i daje go apostołom. Każdy z niego pije, a Jezus mówi: „Ten kielich oznacza nowe przymierze na mocy mojej krwi, która ma być za was wylana” (Łukasza 22:20).

W ten sposób Jezus ustanawia Pamiątkę swojej śmierci, którą jego naśladowcy będą obchodzić co roku dnia 14 Nisan. Będzie ona przypominać o tym, co Jezus i jego Ojciec zrobili, żeby umożliwić wiernym ludziom wyzwolenie z niewoli grzechu i śmierci. Co prawda Pascha też przypominała Żydom o ich uwolnieniu, ale to nowe święto podkreśla wagę prawdziwego wyzwolenia wiernej ludzkości.

Jezus mówi, że jego krew „ma być wylana za wielu, żeby mogli dostąpić przebaczenia grzechów”. Wśród wielu osób, które dostąpią takiego przebaczenia, są lojalni apostołowie i inni wierni uczniowie. Znajdą się oni razem z Jezusem w Królestwie jego Ojca (Mateusza 26:28, 29).