Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Czego uczył Jezus

O tym, jak znaleźć szczęście

O tym, jak znaleźć szczęście

Co jest kluczem do szczęścia?

▪ Jezus wspomniał o szczęściu już w pierwszych słowach swego najsłynniejszego kazania. Powiedział: „Szczęśliwi, którzy są świadomi swej potrzeby duchowej” (Mateusza 5:3). Co miał na myśli? Czym jest „potrzeba duchowa”?

Aby żyć, musimy oddychać, pić i jeść. Pod tym względem nie różnimy się od zwierząt. Ale jeśli chcemy być szczęśliwi, musimy zaspokoić potrzebę, której zwierzęta nie mają — musimy zrozumieć, na czym polega sens życia. Odpowiedzi na to pytanie może nam udzielić tylko Stwórca. Jezus rzekł: „Nie samym chlebem ma żyć człowiek, lecz każdą wypowiedzią, która przechodzi przez usta Jehowy” (Mateusza 4:4). Ci, którzy zdają sobie sprawę ze swej duchowej potrzeby, są szczęśliwi, bo przybliżają się do „szczęśliwego Boga”, a On ofiarowuje im coś nieodzownego do szczęścia — nadzieję (1 Tymoteusza 1:11).

Jak Jezus dawał nadzieję?

▪ Jezus dawał ludziom nadzieję, nie tylko uzdrawiając chorych i wskrzeszając umarłych, ale też głosząc orędzie tchnące otuchą. Oświadczył: „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż oni odziedziczą ziemię” (Mateusza 5:5). Wyjaśnił też: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Posłuszni Bogu będą mogli się cieszyć bezkresnym życiem na ziemi. Wyobraź sobie, że mieszkasz pośród łagodnie usposobionych ludzi, którzy nigdy się nie zestarzeją. Słowo Boże słusznie mówi: „Radujcie się w nadziei” (Rzymian 12:12). Jezus wyjawił ponadto, jak już dzisiaj można zaznawać szczęścia.

Jakich rad co do szczęśliwego życia udzielił Jezus?

▪ Jezus podał praktyczne wskazówki dotyczące stosunków z innymi, małżeństwa, pokory i mądrego spojrzenia na sprawy materialne (Mateusza 5:21-32; 6:1-5, 19-34). Trzymanie się tych rad pomoże ci prowadzić szczęśliwe życie.

Szczęścia przysparza również szczodrość (Dzieje 20:35). Na przykład Jezus powiedział: „Gdy wydajesz ucztę, zaproś biednych, ułomnych, kulawych, ślepych, a będziesz szczęśliwy, gdyż nie mają ci czym odpłacić” (Łukasza 14:13, 14). Szczęścia zaznajemy więc nie wtedy, gdy skupiamy się na sobie, ale gdy mamy na względzie dobro innych.

Co jest największym źródłem szczęścia?

▪ Okazywanie drugim życzliwości niewątpliwie przynosi dużo szczęścia, ale jeszcze bardziej uszczęśliwia robienie czegoś dla Boga. Nawet posiadanie udanych dzieci nie daje rodzicom tak wielkiej radości. Jasno wynika to z następującej relacji biblijnej: „Jakaś kobieta z tłumu zawołała do Niego [Jezusa]: ‚Szczęśliwe łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś’. Lecz On powiedział: ‚Szczęśliwi są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je’” (Łukasza 11:27, 28, Edycja Świętego Pawła).

Sam Jezus również czerpał zadowolenie ze spełniania woli swego niebiańskiego Ojca. Bóg życzy sobie, by ludzie usłyszeli o nadziei na życie wieczne. Gdy pewnego razu Jezus przedstawił tę nadzieję napotkanej kobiecie, wyznał: „Moim pokarmem jest wykonywanie woli tego, który mnie posłał” (Jana 4:13, 14, 34). Ty także możesz zaznać tego rodzaju szczęścia, jeśli będziesz dzielił się prawdą biblijną z bliźnimi.

Więcej informacji można znaleźć w 1 rozdziale tej książki (Czego naprawdę uczy Biblia?), wydanej przez Świadków Jehowy.

[Ilustracja na stronie 16]

Prawdziwego szczęścia przysporzy ci zaspokojenie potrzeby zrozumienia sensu życia