1. Wyjaśnij, jak pewne stworzenie duchowe stało się Szatanem.

KIEDYŚ to stworzenie duchowe cieszyło się uznaniem Jehowy. Jednak w pewnym momencie zapragnęło, by ludzie oddawali cześć jemu, a nie Bogu. Zamiast wyzbyć się tego niestosownego pragnienia, owa istota pielęgnowała je, aż ‛zrodziło grzech’ (Jak. 1:14, 15). Stworzenie to jest nam znane jako Szatan, który „nie stał mocno w prawdzie”. Zbuntował się przeciw Jehowie i został „ojcem kłamstwa” (Jana 8:44).

2, 3. Co o największym wrogu Jehowy mówią takie określenia, jak: „Szatan”, „Diabeł”, „wąż” oraz „smok”?

² Od chwili buntu Szatan jest największym wrogiem Jehowy i na pewno nie darzy ludzi przyjaźnią. Określenia, których użyto w Biblii w odniesieniu do Szatana, ujawniają skalę jego zepsucia. Na przykład słowo „Szatan” znaczy „przeciwnik” i wskazuje, że to niegodziwe stworzenie duchowe nie popiera zwierzchniej władzy Boga, lecz jej nienawidzi i zaciekle ją zwalcza, pragnąc zobaczyć kres Jego rządów.

³ W Księdze Objawienia 12:9 Szatana nazwano Diabłem, czyli „oszczercą”. Uświadamia nam to, że Szatan zniesławił Jehowę, przypisując Mu kłamstwo. Sformułowanie „pradawny wąż” przypomina ów tragiczny dzień, kiedy w Edenie  Szatan posłużył się wężem, aby zwieść Ewę. Wyrażenie „wielki smok” przywodzi na myśl przerażającego potwora i trafnie oddaje niepohamowaną żądzę Szatana, by udaremnić zamierzenie Jehowy i zniszczyć Jego lud.

4. Co omówimy w tym artykule?

⁴ Wyraźnie więc widać, że Szatan stanowi największe zagrożenie dla naszej nieskazitelności. Dlatego Biblia słusznie nas zachęca: „Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni. Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć” (1 Piotra 5:8). W świetle tego ostrzeżenia przeanalizujemy teraz trzy cechy Szatana, które podkreślają, jakie to ważne, by mieć się na baczności przed tym bezwzględnym wrogiem Jehowy i Jego sług.

5, 6. (a) Podaj przykłady ukazujące, że stworzenia duchowe są ‛potężne w mocy’. (b) W jakim sensie Szatan ma „środki do powodowania śmierci”?

⁵ Stworzenia duchowe zwane aniołami są ‛potężne w mocy’ (Ps. 103:20). Jako wyższa forma życia, górują nad ludźmi intelektem i siłą. Oczywiście wierni aniołowie używają swojej siły w dobrym celu. Na przykład pewnego razu anioł Jehowy zgładził 185 000 wrogich żołnierzy asyryjskich — dokonał czegoś, co byłoby nieosiągalne dla jednego człowieka i trudne nawet dla całej armii (2 Król. 19:35). Kiedy indziej anioł wykorzystał swą nadludzką moc i pomysłowość, aby uwolnić apostołów Jezusa z więzienia. Ominął straże, otworzył zaryglowane drzwi, wypuścił apostołów, a potem zamknął je za nimi — wszystko to w obecności strażników! (Dzieje 5:18-23).

⁶ Wierne stworzenia duchowe robią ze swojej mocy dobry użytek, natomiast Szatan korzysta z niej w złych celach. Jego wpływy są naprawdę przemożne! W Biblii nazwano go „władcą tego świata” oraz „bogiem tego systemu rzeczy” (Jana 12:31; 2 Kor. 4:4). Szatan Diabeł ma nawet „środki do powodowania śmierci” (Hebr. 2:14). Nie oznacza to, że bezpośrednio zabija wszystkich ludzi. Jednak jego mordercze zapędy są wyraźnie widoczne w dzisiejszym świecie. Ponieważ Ewa uwierzyła kłamstwu Szatana, Adam zaś wymówił Bogu posłuszeństwo, na wszystkich ludzi rozprzestrzeniły się grzech i śmierć (Rzym. 5:12). Właśnie w tym sensie Diabeł ma „środki do powodowania śmierci”. Jezus słusznie nazwał go zabójcą (Jana 8:44). Szatan naprawdę jest naszym potężnym wrogiem.

7. Jak demony pokazują swoją moc?

⁷ Kiedy przeciwstawiamy się Szatanowi, dajemy odpór nie tylko jemu, ale też tym, którzy stają po jego stronie w kwestii spornej dotyczącej powszechnego zwierzchnictwa. Do grona buntowników należy liczna grupa duchowych istot, nazwanych demonami (Obj. 12:3, 4). Te złe duchy demonstrują nadludzką siłę, sprowadzając wielkie cierpienia na tych, których nękają (Mat. 8:28-32; Marka 5:1-5). Nigdy nie bagatelizuj mocy takich niegodziwych aniołów ani samego „władcy demonów” (Mat. 9:34). Bez wsparcia Jehowy nigdy nie zdołalibyśmy wygrać walki z Szatanem.

8. (a) Jaki cel ma Szatan? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Jak twoim zdaniem obecny świat odzwierciedla bezwzględne usposobienie Szatana?

⁸ Apostoł Piotr przyrównał Szatana do „ryczącego lwa”. Według pewnego dzieła greckie słowo przetłumaczone na „ryczący”  opisuje „ryk wściekle głodnego zwierzęcia”. Jakże trafnie oddaje to bezwzględną naturę Szatana! Chociaż cały świat już podlega jego mocy, on ostrzy sobie zęby na kolejne ofiary (1 Jana 5:19). Szatan uznał ten świat jedynie za „przystawkę”. Dlatego swoją uwagę kieruje na „danie główne” — ostatek pomazańców i towarzyszące im „drugie owce” (Jana 10:16; Obj. 12:17). Szatan jest zdecydowany pożreć sług Bożych. O jego bezwzględnym usposobieniu świadczą fale prześladowań, które od I wieku n.e. wszczyna przeciw naśladowcom Jezusa.

9, 10. (a) Jak Szatan próbował udaremnić zamierzenie Boże dotyczące narodu izraelskiego? (Podaj przykłady). (b) Dlaczego Szatan miał szczególny powód, by skoncentrować wysiłki na starożytnym Izraelu? (c) Jak myślisz, co czuje Diabeł, gdy obecnie sługa Jehowy popełni poważny grzech?

⁹ Szatan, próbując udaremnić zamierzenie Boże, ujawnia swe okrucieństwo w jeszcze inny sposób. Wygłodniały lew nie ma litości dla swojej ofiary. Nie współczuje jej, zanim ją zabije, ani nie ma wyrzutów sumienia, gdy już to zrobi. Podobnie Szatan nie okazuje współczucia tym, których próbuje pożreć. Pomyśl na przykład, ileż to razy czyhał na Izraelitów, by dopuścili się takich grzechów jak niemoralność płciowa czy chciwość. Kiedy czytasz o tragicznych konsekwencjach, jakie ponieśli niemoralny Zimri i chciwy Gechazi, czy widzisz oczami wyobraźni ryczącego lwa, który upaja się swoim zwycięstwem? (Liczb 25:6-8, 14, 15; 2 Król. 5:20-27).

¹⁰ Szatan miał szczególny powód, aby skoncentrować wysiłki na starożytnym narodzie izraelskim. Przecież właśnie z tego narodu miał się wywodzić Mesjasz — ten, który zmiażdży Szatana i wykaże słuszność zwierzchnictwa Jehowy (Rodz. 3:15). Szatan nie chciał, by Izraelitom dobrze się wiodło, toteż bezwzględnie usiłował skalać ich grzechem. Nie sądź, że ubolewał nad Dawidem, który dopuścił się cudzołóstwa, albo że współczuł Mojżeszowi, gdy prorok ten stracił przywilej wejścia do Ziemi Obiecanej. Wręcz przeciwnie, kiedy sługa  Boży splami się poważnym grzechem, Szatan się z tego cieszy i wykorzystuje taką sytuację, żeby urągać Jehowie (Prz. 27:11).

11. Na czym mogło zależeć Szatanowi, gdy za cel ataku obrał Sarę?

¹¹ Wyjątkową niechęć Szatan żywił do linii rodowej, w której miał się pojawić Mesjasz. Rozważmy na przykład, co się wydarzyło wkrótce po tym, jak Abrahamowi powiedziano, że stanie się „wielkim narodem” (Rodz. 12:1-3). Kiedy Abraham i Sara przebywali w Egipcie, faraon zabrał Sarę do swego domu — najwyraźniej po to, by została jego żoną. Ale Jehowa zaingerował i wybawił ją z tego trudnego położenia (odczytaj Rodzaju 12:14-20). Na krótko przed narodzinami Izaaka podobne zdarzenie miało miejsce w Gerarze (Rodz. 20:1-7). Czy w obu tych sytuacjach biegiem wypadków kierował Szatan? Czy liczył na to, że Sara, która z bogatego Ur przeniosła się pod namioty, da się skusić perspektywą życia w luksusowym pałacu faraona lub Abimelecha? Czy sądził, że zdradzi ona męża — i Jehowę — zawierając cudzołożne małżeństwo? Biblia nic o tym nie mówi, ale mamy wszelkie podstawy twierdzić, że Diabeł byłby zachwycony, gdyby Sara okazała się niegodna wydania na świat obiecanego potomka. Nie miałby poczucia winy, że zrujnował małżeństwo i opinię dobrej kobiecie oraz pozbawił ją uznania w oczach Jehowy. Szatan naprawdę jest bezwzględny.

12, 13. (a) Jak Szatan ujawnił swą okrutną naturę po narodzinach Jezusa? (b) Jak twoim zdaniem Szatan zapatruje się na młodych, którzy kochają Jehowę i starają się Mu służyć?

¹² Setki lat po Abrahamie urodził się Jezus. Jednak w oczach Szatana to niemowlę wcale nie było piękne, milutkie ani cenne. Wiedział on, że to nowo narodzone dziecko, gdy dorośnie, stanie się obiecanym Mesjaszem. Jezus rzeczywiście był głównym przedstawicielem potomstwa Abrahama — tym, który w przyszłości miał „zniweczyć dzieła Diabła” (1 Jana 3:8). Czy Szatan sądził, że gdyby odebrał życie dziecku, posunąłby się za daleko? On nie przestrzega żadnych norm etycznych. I dlatego w wypadku małego Jezusa nie ociągał się z działaniem. Co zrobił?

¹³ Kiedy król Herod usłyszał, że astrolodzy dopytują o „narodzonego króla Żydów”, oburzył się i postanowił go zabić (Mat. 2:1-3, 13). Dla pewności kazał zgładzić wszystkich chłopców w wieku do dwóch lat w Betlejem i jego okolicy (odczytaj Mateusza 2:13-18). Jezus uszedł cało z tej niewyobrażalnej rzezi. Ale co ona mówi o naszym wrogu, Szatanie? Wyraźnie widać, że życie ludzkie nie ma dla niego żadnej wartości — dzieci nie są tu wyjątkiem. Szatan rzeczywiście jest „ryczącym lwem”. Nigdy nie bagatelizuj jego okrutnej natury!

14, 15. Jak Szatan ‛zaślepia umysły niewierzących’?

¹⁴ Szatan może odwrócić ludzi od kochającego Boga, Jehowy, jedynie przez zwodnicze działania (1 Jana 4:8). Podejmując je, nie dopuszcza, by ludzie stali się ‛świadomi swych potrzeb duchowych’ (Mat. 5:3). W ten sposób ‛zaślepia umysły niewierzących, aby nie mogło przeniknąć oświecenie chwalebną dobrą nowiną o Chrystusie, który jest obrazem Boga’ (2 Kor. 4:4).

¹⁵ Jednym z najskuteczniejszych narzędzi służących Szatanowi do zwodzenia ludzi jest religia fałszywa. Ileż  satysfakcji sprawia mu widok osób oddających cześć przodkom, siłom natury czy zwierzętom — byle nie Jehowie, który ‛wymaga wyłącznego oddania’! (Wyjścia 20:5). Fałszywych wierzeń i czczych rytuałów często trzymają się nawet ci, którzy sądzą, że wielbią Boga we właściwy sposób. Znajdują się jednak w żałosnym położeniu przypominającym sytuację ludzi, do których zwrócił się Jehowa: „Czemu płacicie pieniędzmi za to, co nie jest chlebem, i czemu mozolicie się nad tym, co nie syci? Słuchajcie mnie uważnie i jedzcie to, co dobre, a wasza dusza niech się wielce rozkoszuje tłustością” (Izaj. 55:2).

16, 17. (a) Dlaczego Jezus powiedział do Piotra: „Zejdź mi z oczu, Szatanie”? (b) Jak Szatan mógłby nas zwieść w kwestii poczucia powagi chwili?

¹⁶ Szatan może zwieść nawet gorliwych sług Jehowy. Zobaczmy na przykład, co się stało, gdy Jezus oświadczył swoim uczniom, że zostanie zabity. Apostoł Piotr, mając niewątpliwie dobre pobudki, wziął go na bok i powiedział: „Zlituj się nad sobą, Panie; los ten wcale cię nie spotka”. Wówczas Jezus stanowczo odparł: „Zejdź mi z oczu, Szatanie!” (Mat. 16:22, 23). Dlaczego nazwał Piotra „Szatanem”? Ponieważ rozumiał, co się miało wydarzyć. Zbliżała się godzina, w której miał oddać życie na ofiarę okupu i dowieść, że Diabeł jest kłamcą. Był to kulminacyjny punkt dziejów ludzkości, a nie czas na to, by Jezus ‛zlitował się nad sobą’. Szatanowi zależało, aby osłabił on swoją czujność.

¹⁷ Ze względu na zbliżający się koniec tego systemu rzeczy my także żyjemy w przełomowych czasach. Szatan chce, żebyśmy osłabili swoją czujność i ‛zlitowali się nad sobą’ — żebyśmy dobrze się urządzili w dzisiejszym świecie i w rezultacie stracili poczucie powagi chwili. Nie pozwól, by coś takiego spotkało ciebie! Po prostu czuwaj (Mat. 24:42). Nie daj się zwieść zwodniczej propagandzie Szatana, że koniec jest jeszcze daleko albo że wcale nie przyjdzie.

18, 19. (a) Jaki zwodniczy sposób myślenia próbuje nam zaszczepić Szatan? (b) Jak Jehowa pomaga nam zachowywać trzeźwość umysłu oraz czujność?

¹⁸ Szatan usiłuje nas zwieść w jeszcze inny sposób. Próbuje nam wmówić, że Bóg nas nie kocha i nie przebaczy nam naszych grzechów. Jest to jednak element zwodniczej propagandy Szatana. Bo kto tak naprawdę nie zasługuje na miłość Jehowy? Szatan. I kto tak naprawdę nie może liczyć na przebaczenie? Również Szatan. Tymczasem w Biblii znajdujemy zapewnienie: „Bóg nie jest nieprawy, żeby miał zapomnieć o waszej pracy oraz o miłości, którą okazaliście jego imieniu” (Hebr. 6:10). Jehowa ceni to, że staramy się zyskać Jego uznanie, a nasza służba na pewno nie jest daremna (odczytaj 1 Koryntian 15:58). Nie dajmy się zatem wprowadzić w błąd zwodniczej propagandzie Szatana.

¹⁹ Jak się przekonaliśmy, Szatan ma wielką moc, jest okrutny i działa zwodniczo. Jak możemy wygrać z tak potężnym wrogiem? Jehowa zadbał o to, żebyśmy nie byli bezbronni. W Słowie Bożym opisano metody stosowane przez Szatana, więc ‛nie jesteśmy nieświadomi jego zamysłów’ (2 Kor. 2:11). Gdy rozumiemy, jak on działa, łatwiej nam zachowywać trzeźwość umysłu oraz czujność. Ale sama znajomość zamysłów Szatana nie wystarczy. W Biblii czytamy: „Przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was” (Jak. 4:7). W następnym artykule omówimy trzy dziedziny, w których możemy zwyciężyć Szatana.