„Zbliżcie się do Boga”

„Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was” (JAKUBA 4:8).

1, 2. (a) Co twierdzi wielu ludzi? (b) Jakie wezwanie skierował Jakub do współwyznawców i dlaczego było to potrzebne?

„BÓG z nami”. Hasło to umieszczano na symbolach państwowych, a nawet na mundurach żołnierzy. „Bogu ufamy”. Taki napis widnieje na milionach współczesnych monet i banknotów. Ludzie zatem powszechnie mniemają, że utrzymują z Bogiem bliskie stosunki. Czy nie przyznasz jednak, że utrzymywanie takiej więzi to coś znacznie więcej niż mówienie o niej albo wypisywanie jakichś sloganów?

² Z Biblii wynika, że zadzierzgnięcie więzi z Bogiem jest możliwe. Ale wymaga starań. Nawet chrześcijańscy pomazańcy z I wieku musieli niekiedy coś zmienić, aby umocnić swą więź z Jehową Bogiem. Jeden z nich, nadzorca imieniem Jakub, wyraźnie ostrzegał współwyznawców, by nie ulegali cielesnym skłonnościom i nie splamili się pod względem duchowym. Wśród swych rad zawarł dobitne wezwanie: „Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was” (Jakuba 4:1-12). Co Jakub miał na myśli, pisząc „zbliżcie się”?

3, 4. (a) O czym czytelnikom Listu Jakuba w I wieku mogły przypomnieć słowa „zbliżcie się do Boga”? (b) Co nas upewnia, że zbliżenie się do Boga jest możliwe?

³ Jakub użył tu sformułowania, które wielu ówczesnym mogło brzmieć znajomo. Prawo Mojżeszowe bowiem szczegółowo określało, w jaki sposób kapłani mają ‛zbliżać się do Jehowy’ w sprawach dotyczących Jego ludu (Wyjścia 19:22). Czytelnicy Listu Jakuba mogli więc sobie przypomnieć, że zbliżanie się do Boga nie jest czymś błahym. Przecież Jehowa to najdostojniejsza Osobistość we wszechświecie.

⁴ Z drugiej strony, jak zauważył pewien biblista, „owo wezwanie [z Listu Jakuba 4:8] tchnie niezwykłym optymizmem”. Jakub wiedział, że Jehowa zawsze życzliwie zachęcał niedoskonałych ludzi, by się do Niego zbliżyli (2 Kronik 15:2). W pełniejszym zakresie umożliwiła to ofiara złożona przez Jezusa (Efezjan 3:11, 12). Obecnie tę zachwycającą sposobność mają miliony ludzi! A jak my możemy z niej skorzystać? Omówimy teraz pokrótce trzy sposoby zbliżania się do Jehowy Boga.

Nieustannie ‛poznawaj Boga’

5, 6. Jak przykład młodego Samuela ilustruje, na czym polega ‛poznawanie Boga’?

⁵ Jak czytamy w Ewangelii według Jana 17:3, Jezus oznajmił: „To znaczy życie wieczne: ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa”. Liczne przekłady Biblii oddają ten fragment nieco inaczej niż Przekład Nowego Świata. Nie wspominają o „poznawaniu” Boga. Czasownik użyty w tym wersecie przetłumaczono w nich po prostu na „poznać” lub „znać”. Tymczasem zdaniem wielu uczonych greckie słowo występujące w oryginale zawiera głębszy sens — wyraża proces ciągły, który może prowadzić do nawiązania z kimś bliskiej znajomości.

⁶ Takie poznanie Boga nie było w czasach Jezusa niczym nowym. W Pismach Hebrajskich możemy na przykład przeczytać o Samuelu, że gdy był małym chłopcem, „jeszcze nie poznał Jehowy” (1 Samuela 3:7). Czy to znaczy, że niewiele wtedy wiedział o Bogu? Otóż nie — rodzice i kapłani na pewno sporo go już nauczyli. Jednakże hebrajskie słowo  użyte w tym wersecie może określać, jak to wyraził pewien biblista, „najbardziej intymną zażyłość”. Samuel nie znał wówczas Jehowy tak blisko, jak to było później, kiedy służył Mu w roli rzecznika. W miarę upływu lat naprawdę poznał Jehowę, nawiązując z Nim ścisłą, osobistą więź (1 Samuela 3:19, 20).

7, 8. (a) Dlaczego nie powinny nas zniechęcać trudniejsze nauki biblijne? (b) Jakie głębokie prawdy ze Słowa Bożego możemy analizować podczas studium?

⁷ Czy poznajesz Jehowę z myślą o zadzierzgnięciu z Nim zażyłej więzi? W tym celu musisz ‛rozwinąć gorące pragnienie’ spożywania pokarmu duchowego dostarczanego przez Boga (1 Piotra 2:2). Nie zadowalaj się powierzchowną wiedzą. Staraj się wnikać w głębsze nauki biblijne (Hebrajczyków 5:12-14). A co wtedy, jeśli się zniechęcasz, bo uważasz, że są one dla ciebie za trudne? Nie zapominaj, że Jehowa jest „Wspaniałym Nauczycielem” (Izajasza 30:20). Wie, jak przekazać głębokie prawdy niedoskonałym ludziom. Zapewne pobłogosławi twym szczerym wysiłkom i pomoże ci zrozumieć to, czego cię uczy (Psalm 25:4).

⁸ Warto się zastanowić, jak traktujemy „głębokie sprawy Boże” (1 Koryntian 2:10). Nie chodzi o kwestie będące przedmiotem jałowych dyskusji teologów i duchownych, lecz o praktyczne, zdumiewające nauki, dające nam wgląd w umysł i serce naszego kochającego Ojca. Pomyślmy chociażby o okupie, o „świętej tajemnicy” albo o różnych przymierzach, którymi Jehowa gwarantował swym sługom ochronę oraz potwierdzał przyszłe spełnienie swych zamierzeń. Wszystko to są zachwycające tematy do owocnego, wnikliwego studium osobistego (1 Koryntian 2:7).

9, 10. (a) Dlaczego pycha jest niebezpieczna i co nam pomoże się jej wystrzegać? (b) Dlaczego wiedza o Jehowie powinna wzbudzać w nas pokorę?

⁹ Przyswajając sobie coraz trudniejsze prawdy duchowe, strzeż się tego, co niekiedy idzie w parze z wiedzą — pychy (1 Koryntian 8:1). Jest ona niebezpieczna, bo oddala ludzi od  Boga (Przysłów 16:5; Jakuba 4:6). Pamiętaj, że żaden człowiek nie ma powodu, by chełpić się wiedzą. Zwróć uwagę na fragment wstępu do książki, w której oceniono ostatnie osiągnięcia nauki: „Im więcej wiemy, tym bardziej uświadamiamy sobie, jak niewiele wiemy. (...) Wszystko, czego się nauczyliśmy, jest niczym w zestawieniu z tym, co jeszcze musimy poznać”. Taka skromność naprawdę zasługuje na uznanie. A gdy pomyślimy o najrozleglejszej dziedzinie wiedzy, wiedzy o Jehowie Bogu, mamy nieporównanie większy powód do przejawiania skromności. Dlaczego?

¹⁰ Przyjrzyjmy się niektórym biblijnym wzmiankom o Jehowie. „Bardzo głębokie są twoje myśli” (Psalm 92:5). „Zrozumienie [Jehowy] jest nie do opowiedzenia” (Psalm 147:5). „Nie sposób zbadać jego zrozumienia (Izajasza 40:28). „O głębokości Bożego bogactwa i mądrości, i wiedzy!” (Rzymian 11:33). Nigdy nie dowiemy się o Jehowie wszystkiego (Kaznodziei 3:11). Choć nauczył nas już wielu wspaniałych rzeczy, zawsze będzie dla nas niewyczerpanym źródłem wiedzy. Czyż nie jest to przejmujące i czy zarazem nie uczy nas pokory? Róbmy więc użytek z gromadzonej wiedzy, nie tracąc z oczu celu — zbliżania się do Jehowy i pomagania w tym innym. Niech ta wiedza nigdy nie będzie dla nas powodem do wywyższania się nad drugich (Mateusza 23:12; Łukasza 9:48).

Uzewnętrzniaj swą miłość do Jehowy

11, 12. (a) Jak powinno na nas wpływać poznawanie Jehowy? (b) Jak można potwierdzić szczerość swej miłości do Boga?

¹¹ Apostoł Paweł trafnie powiązał wiedzę z miłością. Napisał: „O to wciąż się modlę, żeby wasza miłość coraz bardziej i bardziej obfitowała w dokładne poznanie i pełne rozeznanie” (Filipian 1:9). A zatem poznawanie cennych prawd o Jehowie i Jego zamysłach nie powinno nas wbijać w pychę, lecz wzmagać naszą miłość do niebiańskiego Ojca.

¹² Oczywiście wielu twierdzi, że kocha Boga, ale rozmija się to z rzeczywistością. Być może żywią w swych sercach szczere uczucia. Są one dobre, godne pochwały, jeśli współgrają z „dokładnym poznaniem”. Jednak same w sobie nie oznaczają prawdziwej miłości do Boga. Dlaczego? Ponieważ w Jego Słowie tak ją zdefiniowano: „Miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy jego przykazań” (1 Jana 5:3). A zatem miłość do Jehowy jest szczera tylko wtedy, gdy ją uzewnętrzniamy, posłusznie spełniając Jego nakazy.

13. Jak bojaźń przed Jehową pomaga nam darzyć Go miłością?

¹³ W okazywaniu posłuszeństwa Jehowie pomaga bojaźń wobec Niego. Ten głęboki podziw i szacunek dla Jehowy wynika z poznawania Go, dowiadywania się o Jego nieskończonej świętości, chwale, mocy, sprawiedliwości, mądrości i miłości. Bojaźń ta jest nieodzowna, jeśli pragniemy nawiązać z Nim bliskie stosunki. Zobaczmy, co powiedziano w Psalmie 25:14: „Zażyła więź z Jehową jest udziałem tych, którzy się go boją”. Jeżeli więc mamy zdrową bojaźń przed kochanym Ojcem niebiańskim i nie chcemy Go niczym zasmucić — to możemy się do Niego zbliżyć. Taka bojaźń pozwoli nam stosować się do mądrego napomnienia z Księgi Przysłów 3:6: „Zważaj na niego na wszystkich swych drogach, a on wyprostuje twe ścieżki”. Co to oznacza?

14, 15. (a) Jakiego rodzaju decyzje podejmujemy na co dzień? (b) Jak przy podejmowaniu decyzji możemy przejawiać bojaźń Bożą?

¹⁴ Dzień w dzień musimy podejmować różne decyzje, mniej lub bardziej poważne. Na przykład: O czym porozmawiać z kolegami w pracy czy szkole bądź z sąsiadami? (Łukasza 6:45). Czy przyłożyć się do otrzymanych zadań, czy też pójść po linii najmniejszego oporu? (Kolosan 3:23). Czy zaprzyjaźnić się  z tymi, którzy wcale albo prawie wcale nie kochają Jehowy, czy też z ludźmi usposobionymi duchowo? (Przysłów 13:20). Co zrobić, by chociaż w niewielkim stopniu poprzeć sprawy Królestwa Bożego? (Mateusza 6:33). Jeżeli w codziennych decyzjach uwzględniamy zasady biblijne, takie jak zawarte w powyższych wersetach, to rzeczywiście zważamy na Jehowę „na wszystkich swych drogach”.

¹⁵ Podejmując każdą decyzję, powinniśmy w gruncie rzeczy dociekać: Czego oczekuje ode mnie Jehowa? Jakim postępowaniem sprawię Mu radość? (Przysłów 27:11). Takie przejawy bojaźni wobec Jehowy są zarazem pięknym świadectwem miłości do Niego. Bojaźń ta skłoni nas także do zachowywania czystości duchowej, moralnej i fizycznej. Zwróćmy uwagę, że w tym samym wersecie, w którym Jakub wzywa chrześcijan: „Zbliżcie się do Boga”, usilnie też zachęca: „Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, niezdecydowani” (Jakuba 4:8).

16. Co zawsze możemy, a czego nigdy nie możemy osiągnąć, ofiarując coś Jehowie?

¹⁶ Rzecz jasna uzewnętrznianie miłości do Jehowy to coś więcej niż wystrzeganie się zła. Miłość pobudza nas do robienia tego, co właściwe. Jak na przykład reagujemy na niezwykłą szczodrość Jehowy? Jakub napisał: „Każdy dobry dar i każdy doskonały podarunek pochodzi z góry, bo zstępuje od Ojca świateł niebiańskich” (Jakuba 1:17). Gdy ofiarujemy Jehowie nasze środki materialne, nie wzbogacamy Go. Do Niego przecież należą wszelkie dobra i zasoby (Psalm 50:12). A gdy poświęcamy w służbie dla Jehowy swój czas i siły, nie zaspokajamy potrzeby, której On nie byłby w stanie inaczej zaspokoić. Gdybyśmy nie chcieli głosić dobrej nowiny o Jego Królestwie, mógłby nawet sprawić, że wołałyby kamienie! Dlaczego więc mamy ofiarować Jehowie swe środki, czas i siły? Przede wszystkim możemy w ten sposób pokazać, że Go kochamy — całym sercem i umysłem, całą duszą i siłą (Marka 12:29, 30).

17. Co może nas pobudzać do radosnego dawania w służbie dla Jehowy?

¹⁷ Dając coś Jehowie, czyńmy to z zadowoleniem, „gdyż Bóg miłuje dawcę rozradowanego” (2 Koryntian 9:7). Pomaga w tym zasada z Księgi Powtórzonego Prawa 16:17: „Dar z ręki każdego ma być proporcjonalny do błogosławieństwa, którego ci udzielił Jehowa, twój Bóg”. Gdy rozmyślamy o wielkiej szczodrości Jehowy wobec nas, pragniemy z radością ją odwzajemniać. Nasze dary cieszą Jego serce, podobnie jak skromny podarunek kochanego dziecka sprawia przyjemność rodzicom. Tak wyrażana miłość zbliża nas do Jehowy.

Pielęgnuj zażyłą więź z Bogiem dzięki modlitwie

18. Dlaczego warto się zastanowić nad sposobami ulepszenia swych modlitw?

¹⁸ Bezcenną sposobność dzielenia się z naszym Ojcem niebiańskim najskrytszymi myślami dają nam osobiste modlitwy (Filipian 4:6). A skoro odgrywają tak istotną rolę w zbliżaniu się do Jehowy, warto się zastanowić nad ich jakością. Najważniejsze jest nie to, by były ładne i składne, lecz by płynęły ze szczerego serca. Jak moglibyśmy je ulepszyć?

19, 20. Jaki wpływ na modlitwę mają rozmyślania i czego mogą dotyczyć?

¹⁹ Przed modlitwą starajmy się porozmyślać. Dzięki temu stanie się ona rzeczowa i treściwa. Nie będziemy powtarzać utartych zwrotów, które przychodzą na myśl bez większego wysiłku (Przysłów 15:28, 29). Pomocne może być rozważenie, jaki związek z naszym życiem mają sprawy poruszone przez Jezusa w modlitwie wzorcowej (Mateusza 6:9-13). Na przykład zastanówmy się, jak nawet w skromnej mierze możemy się przyczyniać do spełniania woli Jehowy na ziemi. Dlaczego nie powiedzieć Jehowie, że  pragniemy być użyteczni w takim stopniu, w jakim to tylko możliwe, i nie prosić Go o wsparcie w wywiązywaniu się z wszelkich otrzymywanych zadań? Albo dlaczego nie wspomnieć Mu o przygniatających nas troskach materialnych? Pomyślmy też o naszych grzechach wymagających przebaczenia Bożego i o tym, wobec kogo sami powinniśmy przejawiać większą gotowość do przebaczania. A jakie czyhają na nas pokusy? Czy uświadamiamy sobie, jak bardzo potrzebujemy przed nimi ochrony Jehowy?

²⁰ Warto również pamiętać o tych, którzy mogą szczególnie potrzebować pomocy Jehowy (2 Koryntian 1:11). I nie zapominajmy o podziękowaniach. Jeśli przez chwilę porozmyślamy, na pewno znajdziemy powody, by codziennie dziękować Jehowie i Go wysławiać za bezmiar Jego dobroci (Powtórzonego Prawa 8:10; Łukasza 10:21). Wszystko to daje jeszcze jedną korzyść — pomaga nam przejawiać wdzięczność na co dzień i mieć bardziej optymistyczny stosunek do życia.

21. Jakie relacje biblijne mogą nam pomóc, gdy zwracamy się do Jehowy w modlitwie?

²¹ Nasze modlitwy może też wzbogacić studium Słowa Bożego. Utrwalono w nim wspaniałe modlitwy wiernych mężczyzn i kobiet. Kiedy na przykład stajemy w obliczu sytuacji, która nas niepokoi i zagraża pomyślności naszej lub naszych bliskich, możemy przeczytać, o co zwrócił się do Boga Jakub przed spotkaniem ze swym mściwym bratem, Ezawem (Rodzaju 32:9-12). Albo zobaczmy, jak się modlił król Asa, gdy przeciwko ludowi Bożemu wyruszyła milionowa armia Etiopczyków (2 Kronik 14:11, 12). Jeśli się obawiamy, że jakiś problem może zniesławić dobre imię Jehowy, zapoznajmy się z modlitwą, którą Eliasz zaniósł do Boga na górze Karmel w obecności czcicieli Baala, albo z modlitwą Nehemiasza dotyczącą żałosnej sytuacji Jerozolimy (1 Królów 18:36, 37; Nehemiasza 1:4-11). Czytanie takich modlitw i rozmyślanie nad nimi umocni naszą wiarę i ułatwi nam znalezienie najlepszego sposobu przedstawienia swych zmartwień Jehowie.

22. Jak brzmi tekst roczny na rok 2003 i jakie pytanie warto sobie zadawać w najbliższych miesiącach?

²² Z pewnością nie ma większego zaszczytu ani ważniejszego celu niż usłuchanie rady Jakuba: „Zbliżcie się do Boga” (Jakuba 4:8).  Czyńmy to, coraz lepiej Go poznając, szukając sposobów uzewnętrzniania swej miłości do Niego i zacieśniając z Nim osobistą więź poprzez modlitwę. Pamiętajmy o słowach z Listu Jakuba 4:8, które są tekstem rocznym na rok 2003, i często zadawajmy sobie pytanie, czy rzeczywiście zbliżamy się do Jehowy. Ale co powiedzieć o drugiej części tego wersetu? W jakim sensie Jehowa ‛zbliży się do nas’ i jakie to przyniesie nam błogosławieństwa? Sprawę tę omówimy w następnym artykule.

Czy sobie przypominasz?

• Dlaczego zbliżanie się do Jehowy zasługuje na poważne potraktowanie?

• Do jakich celów powinniśmy dążyć w związku z poznawaniem Jehowy?

• Jak możemy pokazywać, że szczerze kochamy Jehowę?

• Jak możemy umacniać swą więź z Jehową poprzez modlitwę?

[Pytania do studium]

[Napis na stronie 12]

Tekst roczny na rok 2003 brzmi: „Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was” (Jakuba 4:8).

[Ilustracja na stronach 8, 9]

Gdy Samuel dorósł, nawiązał z Jehową zażyłą więź

[Ilustracja na stronie 12]

Modlitwa Eliasza na górze Karmel jest dla nas dobrym przykładem