Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Obdarzeni wyjątkowymi cechami

Obdarzeni wyjątkowymi cechami

NA NOWOJORSKIEJ stacji metra pięćdziesięcioletni robotnik zobaczył, że młody człowiek potknął się i spadł z peronu na tory. Widząc nadjeżdżający pociąg, bez wahania zeskoczył do leżącego i przycisnął go między szynami. Pociąg przejechał nad obu mężczyznami, nie wyrządzając im krzywdy.

W czasach okupacji hitlerowskiej Świadkowie Jehowy nie chcieli wypowiadać pozdrowienia „Heil Hitler!”, ponieważ słowo Heil znaczy między innymi „zbawienie”. Głęboko wierzyli, że „w nikim innym nie ma wybawienia”, tylko w Jezusie Chrystusie (Dzieje 4:12). Nie chcieli ubóstwiać Hitlera, za co wielu z nich oderwano od rodzin i zamknięto w obozach koncentracyjnych. Tam w dalszym ciągu wiernie trzymali się zasad chrześcijańskich.

Jak widać z tych przykładów, człowiek potrafi przedłożyć dobro drugiego człowieka — nawet zupełnie obcego — ponad własne, a poszanowanie zasad ponad wolność osobistą. Czy taką postawę da się pogodzić z tezą, że ludzie to tylko bardziej zaawansowane ewolucyjnie zwierzęta? Czy raczej nie dowodzi, że jesteśmy stworzeniami wyższego rzędu? Zastanówmy się nad tym, odpowiadając na poniższe pytania:

● Dlaczego mamy sumienie, czyli wrodzone poczucie dobra i zła?

● Dlaczego podziwiamy piękno przyrody?

● Dlaczego zachwycamy się muzyką, malarstwem i poezją? Przecież wytwory działalności artystycznej nie są nam niezbędne do życia.

● Dlaczego nieomal we wszystkich kulturach ludzie szukają kontaktu z jakąś istotą wyższą?

● Dlaczego pytamy o cel i sens swego życia?

● Dlaczego odprawiamy rozmaite ceremonie i rytuały pogrzebowe?

● Dlaczego tak powszechna jest wiara w życie pozagrobowe? Czy nasze wrodzone pragnienie bezkresnego istnienia to jakaś pomyłka ewolucji?

Gdzie można znaleźć odpowiedzi

Najtrafniejsze odpowiedzi na te pytania można znaleźć w najbardziej rozpowszechnionej świętej księdze — w Biblii. Zobaczmy, jak wyjaśnia ona poniższe zagadnienia.

Natura ludzka. Jesteśmy stworzeni „na obraz Boży”, a zatem potrafimy odzwierciedlać cechy naszego Stwórcy (Rodzaju 1:27). Właśnie dlatego pierwszy człowiek został nazwany „synem Bożym” (Łukasza 3:38).

Chcemy kochać i być kochani. „Bóg jest miłością” — czytamy w Liście 1 Jana 4:8. Uczynieni na obraz Boży, od kołyski aż do grobu potrzebujemy miłości. Apostoł Paweł napisał, że ‛gdyby nie miał miłości, byłby niczym’ (1 Koryntian 13:2). Powiedział również: „Stańcie się naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane” (Efezjan 5:1).

Mamy potrzeby duchowe. „Nie samym chlebem ma żyć człowiek, lecz każdą wypowiedzią, która przechodzi przez usta Jehowy” (Mateusza 4:4). Zawarte w Biblii wypowiedzi Boga ukazują Jego osobowość oraz zamierzenie względem nas. Kto ignoruje swe potrzeby duchowe, prowadzi życie pozbawione głębszego sensu.

Dlaczego umieramy. „Zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć, lecz darem, który daje Bóg, jest życie wieczne” (Rzymian 6:23). Grzech to naruszenie ustalonych przez Boga zasad moralnych, jak również wymagań dotyczących oddawania Mu czci. Jednak Bóg postanowił usunąć grzech, a wszystkim okazującym Mu miłość i posłuszeństwo przywrócić doskonałość i obdarzyć ich życiem wiecznym na ziemi przekształconej w raj (Psalm 37:10, 11, 29; Łukasza 23:43).

Czy chciałbyś cieszyć się pełnią życia i móc rozwijać talenty, o których nawet nie śniłeś? Czy chcesz się dowiedzieć czegoś więcej o Stwórcy i Jego cudownym zamierzeniu względem ludzi? Jeżeli tak, to powinieneś poznać Biblię, źródło prawd duchowych. Nic innego nie da ci więcej szczęścia — zarówno teraz, jak i w przyszłości (Mateusza 5:3; Jana 17:3).

[Ramka i ilustracja na stronie 9]

JUŻ OD NIEMOWLĘCTWA POTRZEBUJEMY MIŁOŚCI

„Młody mózg koniecznie potrzebuje stymulacji oraz miłości” — podkreśla uczony Gerald Schroeder. Jakie to więc ważne, by rodzice — w myśl biblijnego nakazu danego zwłaszcza matkom — ‛kochali swe dzieci’! (Tytusa 2:4).

[Ilustracja na stronach 8, 9]

Wiele rzeczy podoba się nam i sprawia przyjemność, choć nie są one niezbędne do życia

[Ilustracja na stronie 9]

Człowiek potrzebuje nie tylko jedzenia i picia, lecz także rad swego Stwórcy