Rzymian 2:1-29

  • Sąd Boży nad Żydami i Grekami (1-16)

    • Jak działa sumienie (14, 15)

  • Żydzi i Prawo (17-24)

  • Obrzezanie serca (25-29)

2  Dlatego kimkolwiek jesteś, człowieku+, nie ma dla ciebie wytłumaczenia, jeśli kogoś osądzasz. Gdy osądzasz innych, wydajesz wyrok na samego siebie, bo osądzasz, a robisz te same rzeczy+.  A wiemy, że tych, którzy się ich dopuszczają, czeka zgodny z prawdą sąd Boży.  Czy myślisz, człowieku, że unikniesz sądu Bożego, gdy osądzasz innych, a robisz to samo co oni?  Albo czy gardzisz bogactwem Bożej życzliwości+, wyrozumiałości+ i cierpliwości+, nie zdając sobie sprawy, że Bóg w swojej dobroci próbuje ci pomóc okazać skruchę?+  Przez swój upór i serce nieskłonne do skruchy ściągasz* na siebie Boży gniew. Spadnie on na ciebie w dniu gniewu Boga, gdy się objawi Jego prawy sąd+.  On odpłaci każdemu stosownie do jego uczynków+:  tym, którzy przez wytrwałość w czynieniu dobra zabiegają o chwałę, szacunek i niezniszczalność+, da życie wieczne,  natomiast na przekornych, nieposłusznych prawdzie, a posłusznych nieprawości, wyleje swój wielki gniew+.  Ucisk i udręka czeka każdego człowieka*, który czyni zło, najpierw Żyda, a potem też Greka*, 10  natomiast chwała, szacunek i pokój — każdego, kto czyni to, co dobre, najpierw Żyda+, a potem też Greka*+. 11  Bo Bóg nie jest stronniczy+. 12  Wszyscy, którzy zgrzeszyli, nie znając prawa* — nie znając prawa, zginą+. Ale wszyscy, którzy zgrzeszyli, znając prawo — przez prawo zostaną osądzeni+. 13  Bo w oczach Boga nie ci są prawi, którzy słuchają prawa, lecz ci, którzy je wypełniają — to oni zostaną uznani za prawych+. 14  Kiedy ludzie z innych narodów, którzy nie znają prawa+, z natury czynią to, czego prawo wymaga, to chociaż nie znają prawa, sami dla siebie są prawem. 15  Tacy pokazują, że treść prawa jest zapisana w ich sercach. A sumienie służy im za świadka i we własnych myślach oskarżają się lub uniewinniają. 16  Stanie się to jawne w dniu, gdy Bóg przez Chrystusa Jezusa osądzi wszystko, co ludzie skrywają+ — zgodnie z głoszoną przeze mnie dobrą nowiną. 17  Jeśli więc z nazwy jesteś Żydem+, jeśli polegasz na Prawie i szczycisz się Bogiem, 18  znasz Jego wolę i potrafisz rozpoznać, co ma największą wartość, bo nauczono* cię Prawa+, 19  jeśli trwasz w przekonaniu, że jesteś przewodnikiem ślepych i światłem dla będących w ciemności, 20  człowiekiem korygującym nierozsądnych, nauczycielem małych dzieci oraz tym, który znajduje w Prawie podstawy wiedzy i prawdy, 21  to czemu skoro uczysz drugiego, nie uczysz samego siebie?+ Głosisz: „Nie kradnij”+, a sam kradniesz? 22  Mówisz: „Nie cudzołóż”+, a sam cudzołożysz? Masz wstręt do bożków, a okradasz świątynie? 23  Szczycisz się Prawem, a łamaniem Prawa znieważasz Boga? 24  Tak jak napisano, „z waszego powodu narody bluźnią imieniu Bożemu”+. 25  Obrzezanie+ w gruncie rzeczy przynosi pożytek tylko wtedy, gdy przestrzegasz Prawa+. A jeśli łamiesz Prawo, to choć zostałeś obrzezany, jest tak, jakbyś był nieobrzezany. 26  Jeśli więc nieobrzezany+ przestrzega prawych wymagań Prawa, to choć nie został obrzezany, czy nie będzie uznany za obrzezanego?+ 27  I dzięki wypełnianiu Prawa człowiek nieobrzezany na ciele cię osądzi, bo ty — choć masz spisany kodeks i zostałeś obrzezany — łamiesz Prawo. 28  Tak więc prawdziwym Żydem nie jest ten, kto jest nim na zewnątrz+, ani prawdziwym obrzezaniem nie jest to, które widać na zewnątrz, na ciele+. 29  Prawdziwym Żydem jest ten, kto jest nim wewnątrz+, a prawdziwym obrzezaniem jest obrzezanie serca+, które dokonuje się za sprawą ducha, a nie na podstawie spisanego kodeksu+. Taki człowiek otrzymuje pochwałę nie od ludzi, ale od Boga+.

Przypisy

Dosł. „gromadzisz”.
Lub „duszę każdego człowieka”.
Lub „ustnie nauczono”.