Objawienie 19:1-21

  • Wysławiajcie Jah za Jego wyroki (1-10)

    • Zaślubiny Baranka (7-9)

  • Jeździec na białym koniu (11-16)

  • Wielka uczta Boga (17, 18)

  • Pokonanie bestii (19-21)

19  Potem usłyszałem donośny głos podobny do głosu ogromnej rzeszy w niebie, który mówił: „Wysławiajcie Jah!*+ Wybawienie, chwała i moc należą do naszego Boga, 2  ponieważ Jego wyroki są prawdziwe i prawe+. Bo wykonał On wyrok na wielkiej prostytutce, która swoją niemoralnością* demoralizowała ziemię, i pomścił krew swoich niewolników, którą miała na rękach*+. 3  I zaraz ten głos odezwał się po raz drugi: „Wysławiajcie Jah!*+ Dym z niej będzie się unosił po wieczne czasy”+. 4  Wtedy 24 starszych+ razem z czterema żywymi istotami+ upadło na kolana, oddało cześć Bogu, który zasiada na tronie, i powiedziało: „Amen! Wysławiajcie Jah!*+. 5  Rozległ się również głos od tronu: „Wysławiajcie naszego Boga, wszyscy Jego niewolnicy+, którzy się Go boicie, mali i wielcy”+. 6  I usłyszałem coś, co brzmiało jak głos ogromnej rzeszy oraz jak odgłos wielu wód i potężnych gromów: „Wysławiajcie Jah*+, bo Jehowa*, nasz Bóg, Wszechmocny+, zaczął królować!+ 7  Cieszmy się, wręcz tryskajmy radością, i oddajmy Mu chwałę, bo nadszedł czas zaślubin Baranka i jego przyszła żona jest już gotowa. 8  Dano jej się ubrać w jasny, czysty, delikatny len, bo delikatny len oznacza prawe czyny świętych”+. 9  Anioł powiedział mi: „Napisz: Szczęśliwi ci, którzy są zaproszeni na ucztę* weselną Baranka”+. Dodał jeszcze: „To są prawdziwe wypowiedzi Boga”. 10  Wtedy upadłem u jego stóp, żeby mu oddać cześć. Ale on mi powiedział: „Uważaj! Nie rób tego!+ Jestem tylko współniewolnikiem twoim i twoich braci, którzy zajmują się świadczeniem o Jezusie+. Oddaj cześć Bogu!+ Bo danie świadectwa o Jezusie jest celem* proroctw”+. 11  Spojrzałem i zobaczyłem otwarte niebo i białego konia+. A siedzący na nim jeździec, zwany Wiernym+ i Prawdziwym+, w prawości sądził i prowadził wojnę+. 12  Miał oczy jak płomień ognia+, a na głowie wiele diademów*. Miał też napisane imię, którego nie znał nikt oprócz niego. 13  Był ubrany w szatę splamioną* krwią, a jego imię brzmiało Słowo+ Boga. 14  Za nim na białych koniach jechały niebiańskie wojska, ubrane w biały, czysty, delikatny len. 15  Z jego ust wychodził ostry, długi miecz+, żeby mógł nim unicestwić narody, i będzie nimi rządził za pomocą żelaznego berła*+. Będzie też deptał winogrona w tłoczni wielkiego gniewu Wszechmocnego Boga+. 16  Na swojej szacie, na wysokości uda, miał napisane imię: Król królów i Pan panów+. 17  Zobaczyłem również anioła stojącego w słońcu. Zawołał on donośnym głosem do wszystkich ptaków latających środkiem nieba*: „Przylećcie tutaj, zbierzcie się na wielką ucztę* Boga+, 18  żeby jeść ciała królów, dowódców wojskowych, siłaczy+, koni i ich jeźdźców+ oraz ciała wszystkich innych — wolnych i niewolników, małych i wielkich”. 19  Wtedy zobaczyłem bestię oraz ziemskich królów i ich wojska, którzy zgromadzili się, żeby stoczyć wojnę z jeźdźcem na koniu i jego wojskiem+. 20  I pochwycono bestię, a razem z nią fałszywego proroka+, który w jej obecności dokonywał znaków i zwodził nimi tych, którzy przyjęli znamię bestii+, oraz tych, którzy oddają cześć jej posągowi+. Oboje — bestia i fałszywy prorok — zostali żywcem wrzuceni do ognistego jeziora, w którym płonie siarka+. 21  A pozostałych jeździec na koniu zabił długim mieczem, który wychodził z jego ust+. I wszystkie ptaki najadły się ich ciałami do syta+.

Przypisy

Lub „Alleluja!”. „Jah” to skrócona forma imienia Jehowa.
Dosł. „rozpustą”. Gr. porneía. Zob. Słowniczek pojęć.
Dosł. „z jej ręki”.
Lub „Alleluja!”. „Jah” to skrócona forma imienia Jehowa.
Lub „Alleluja!”. „Jah” to skrócona forma imienia Jehowa.
Lub „Alleluja!”. „Jah” to skrócona forma imienia Jehowa.
Dosł. „wieczerzę”.
Lub „natchnieniem”.
Lub „królewskich przepasek na głowę”.
Możliwe też „spryskaną”.
Dosł. „będzie je pasł żelazną laską”.
Lub „w powietrzu; nad głową”.
Dosł. „wieczerzę”.