Księga Ezechiela 11:1-25

11  Jakiś duch przeniósł mnie do wschodniej bramy domu Jehowy, bramy zwróconej na wschód+. Zobaczyłem przy niej 25 mężczyzn, a wśród nich Jaazaniasza, syna Azzura, oraz Pelatiasza, syna Benajasza, książąt ludu+. 2  Potem Bóg rzekł do mnie: „Synu człowieczy, ci ludzie knują zło i udzielają złych rad w związku z tym miastem. 3  Mówią: ‚Czy to nie czas na budowanie domów?+ To miasto* jest kotłem*+, a my jesteśmy mięsem’. 4  „Prorokuj więc przeciwko nim. Prorokuj, synu człowieczy”+. 5  Wtedy zaczął na mnie oddziaływać duch Jehowy+ i On mi polecił: „Powiedz: ‚Oto co mówi Jehowa: „Macie rację, domu Izraela. Wiem, o czym myślicie. 6  Sprawiliście, że wielu w tym mieście umarło, napełniliście ulice zwłokami”’”+. 7  „Dlatego Wszechwładny Pan, Jehowa, mówi: ‚Miasto jest kotłem, ale mięsem są zwłoki, które po nim rozrzuciliście+. Wy zostaniecie z niego zabrani’”. 8  „‚Boicie się miecza+, a ja sprowadzę przeciwko wam miecz’ — oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa. 9  ‚Wyprowadzę was z miasta, wydam was w ręce cudzoziemców i wykonam na was wyrok+. 10  Padniecie od miecza+. Osądzę was na granicy Izraela+. I przekonacie się, że ja jestem Jehowa+. 11  Dla was miasto nie będzie kotłem, wy nie będziecie mięsem w jego wnętrzu. Na granicy Izraela was osądzę. 12  I przekonacie się, że ja jestem Jehowa. Bo nie stosowaliście się do moich przepisów i nie wypełnialiście moich rozporządzeń+, lecz postępowaliście jak otaczające was narody*’”+. 13  Gdy tylko skończyłem prorokować, umarł Pelatiasz, syn Benajasza. Wtedy padłem na twarz i wykrzyknąłem: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo! Czy masz zamiar zgładzić pozostałych z Izraela?”+. 14  I Jehowa znów do mnie przemówił: 15  „Synu człowieczy, twoim braciom — tym z prawem wykupu — i całemu domowi Izraela mieszkańcy Jerozolimy powiedzieli: ‚Trzymajcie się z dala od Jehowy. Ta ziemia jest nasza, otrzymaliśmy ją na własność’. 16  Dlatego powiedz: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Chociaż wygnałem ich daleko do innych narodów, rozproszyłem do innych krajów+, to na krótką chwilę stanę się tam dla nich sanktuarium”’+. 17  „Powiedz: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Zbiorę ich z ludów, pozbieram z krajów, do których zostali rozproszeni, i dam im ziemię izraelską+. 18  Gdy tam powrócą, usuną z niej wszystkie rzeczy budzące wstręt i wszystkie obrzydliwe praktyki+. 19  I dam im jedno* serce+, i włożę w nich nowego ducha+. Usunę z ich ciał serce kamienne+, a dam im serce miękkie*+, 20  żeby postępowali według moich ustaw i trzymali się moich rozporządzeń, żeby byli im posłuszni. Wtedy będą moim ludem, a ja będę ich Bogiem”’. 21  „‚„Ale jeśli chodzi o tych, których serca przylgnęły do rzeczy budzących wstręt i do obrzydliwych praktyk, to ja sprawię, że poniosą konsekwencje swojego postępowania” — oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa’”. 22  Wtedy cherubowie podnieśli skrzydła. Tuż przy nich były koła+, a nad nimi znajdowała się chwała Boga Izraela+. 23  Następnie chwała Jehowy+ oddaliła się od miasta i zatrzymała się nad górą na wschód od niego+. 24  A jakiś duch przeniósł mnie — w wizji otrzymanej dzięki duchowi Bożemu — do wygnańców w Chaldei. Wtedy wizja, którą oglądałem, się skończyła. 25  A ja zacząłem opowiadać wygnańcom o wszystkim, co mi Jehowa pokazał.

Przypisy

Dosł. „ona”, czyli Jerozolima. Żydzi myśleli, że to miasto zapewni im ochronę.
Lub „garnkiem z szerokim otworem”.
Lub „według rozporządzeń otaczających was narodów”.
Lub „zjednoczone”.
Dosł. „cielesne”. Chodzi o serce wrażliwe na Boże wskazówki.

Komentarze

Multimedia