Druga Księga Samuela 11:1-27

11  Na początku roku*, w czasie gdy królowie wyruszają na wyprawy wojenne, Dawid wysłał Joaba, swoich sług oraz całe wojsko izraelskie, żeby rozgromili Ammonitów. Rozpoczęli oblężenie Rabby+. Natomiast Dawid został w Jerozolimie+.  Pewnego wieczora* Dawid wstał z łóżka i przechadzał się po dachu domu* królewskiego. Zauważył stamtąd kąpiącą się kobietę. Była ona bardzo piękna.  Dawid kazał się czegoś o niej dowiedzieć. Doniesiono mu: „To Batszeba+, córka Eliama+, żona Hetyty+ Uriasza”+.  Dawid wysłał posłańców, żeby ją do niego sprowadzili+. Ona więc przyszła, a Dawid z nią współżył+. (Stało się to, gdy oczyszczała się ze swej nieczystości*)+. Później wróciła do swojego domu.  Kobieta ta zaszła w ciążę i przekazała Dawidowi wiadomość: „Jestem w ciąży”.  Wtedy Dawid posłał wiadomość do Joaba: „Przyślij do mnie Hetytę Uriasza”. Joab wyprawił więc Uriasza do Dawida.  Gdy Uriasz przybył, Dawid spytał go, jak wiedzie się Joabowi, jak się mają żołnierze i jak przebiega wojna.  Potem powiedział do niego: „Idź do domu i wypocznij*”. Kiedy Uriasz wyszedł z domu królewskiego, wysłano za nim dar króla*.  Uriasz jednak nie poszedł do swojego domu, tylko razem ze wszystkimi innymi sługami swego pana położył się spać koło wejścia do domu królewskiego. 10  I powiadomiono Dawida: „Uriasz nie poszedł do swojego domu”. Wówczas Dawid spytał Uriasza: „Czy nie wróciłeś właśnie z podróży? Dlaczego nie poszedłeś do domu?”. 11  Uriasz odrzekł Dawidowi: „Arka+ oraz Izrael i Juda mieszkają w szałasach. Mój pan Joab i słudzy mojego pana obozują w szczerym polu. A ja miałbym iść do swojego domu, żeby jeść, pić i spać ze swoją żoną?+ Przysięgam na twoje życie*, że nie zrobię czegoś takiego!”. 12  Wtedy Dawid powiedział do Uriasza: „Zostań tu również dzisiaj, a jutro cię odeślę”. Uriasz pozostał więc w Jerozolimie tego dnia i następnego. 13  Dawid wezwał go, żeby z nim jadł i pił. I upił go. Ale wieczorem Uriasz położył się spać razem ze sługami swego pana i nie poszedł do swojego domu. 14  Rano Dawid napisał list do Joaba i wysłał go przez Uriasza. 15  W liście napisał tak: „Postawcie Uriasza na pierwszej linii, gdzie toczą się najcięższe walki. Potem wycofajcie się i zostawcie go, żeby został ugodzony i zginął”+. 16  Joab uważnie obejrzał miasto i postawił Uriasza w miejscu, o którym wiedział, że są tam dzielni wojownicy wroga. 17  Kiedy mieszkańcy miasta wyszli walczyć z Joabem, niektórzy ze sług Dawida polegli. Zginął także Hetyta Uriasz+. 18  Joab zawiadomił Dawida o wszystkim, co się wydarzyło na wojnie. 19  Poinstruował posłańca: „Gdy skończysz opowiadać królowi o wszystkim, co się wydarzyło na wojnie, 20  król może wpaść w złość i powiedzieć ci: ‚Dlaczego w czasie walki podeszliście tak blisko miasta? Nie wiedzieliście, że będą strzelać z muru? 21  Kto zabił Abimelecha+, syna Jerubbeszeta?+ Czy nie zrobiła tego kobieta, która zrzuciła na niego z muru górny kamień młyński pod Tebecem? Czemu podeszliście tak blisko muru?’. Wtedy powiedz mu: ‚Śmierć poniósł także twój sługa Hetyta Uriasz’”. 22  Posłaniec udał się do Dawida i przekazał mu wszystko zgodnie z poleceniem Joaba. 23  Potem rzekł do Dawida: „Ich ludzie mieli nad nami przewagę i wyszli walczyć z nami w polu. Ale my zepchnęliśmy ich z powrotem do bramy miasta. 24  A łucznicy strzelali z muru do twoich sług, królu, i niektórzy z nich zginęli. Twój sługa Hetyta Uriasz również poniósł śmierć”+. 25  Na to Dawid rzekł do posłańca: „Tak powiesz Joabowi: ‚Niech ta sprawa cię nie martwi, bo miecz zabija raz tego, raz innego. Wzmóż walkę przeciw temu miastu i zdobądź je’+. Dodaj Joabowi otuchy”. 26  Kiedy żona Uriasza usłyszała, że jej mąż zginął, zaczęła go opłakiwać. 27  Gdy tylko skończył się okres żałoby, Dawid sprowadził ją do swojego domu. Została jego żoną+ i urodziła mu syna. Jednak to, co zrobił Dawid, bardzo się nie podobało* Jehowie+.

Przypisy

Czyli wiosną.
Lub „późnym popołudniem”.
Lub „pałacu”.
Może chodzić o nieczystość menstruacyjną.
Dosł. „umyj swoje stopy”.
Lub „królewską porcję”. Chodzi o porcję wysyłaną przez gospodarza honorowemu gościowi.
Lub „jako żyjesz ty i jako żyje twoja dusza”.
Dosł. „było złe w oczach”.

Komentarze

Multimedia