Pierwszy List do Tesaloniczan 5:1-28
5 Jeśli chodzi o czasy i pory, bracia, nie ma potrzeby wam o tym pisać.
2 Sami przecież bardzo dobrze wiecie, że dzień Jehowy*+ przyjdzie jak złodziej w nocy+.
3 Kiedy tylko będą mówić: „Pokój i bezpieczeństwo!”, wtedy natychmiast spadnie na nich nagła zagłada+ — jak bóle porodowe na kobietę ciężarną. I na pewno nie umkną.
4 Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemności, żeby ten dzień miał was zaskoczyć, tak jak dzień zaskakuje złodziei.
5 Wszyscy jesteście synami światła i synami dnia+. Nie jesteśmy synami nocy ani ciemności+.
6 Dlatego nie śpijmy już jak pozostali+, ale czuwajmy+ i miejmy trzeźwy umysł+.
7 Bo ci, którzy śpią, śpią w nocy, a ci, którzy się upijają, są pijani w nocy+.
8 Ale my, synowie dnia, miejmy trzeźwy umysł. Nałóżmy napierśnik wiary i miłości, a jako hełm — nadzieję wybawienia+,
9 bo Bóg nie wybrał nas po to, żebyśmy zaznali Jego gniewu, lecz żebyśmy za sprawą naszego Pana, Jezusa Chrystusa, zostali wybawieni+.
10 On za nas umarł+, żebyśmy — czy czuwamy, czy śpimy* — mogli razem z nim żyć+.
11 Dlatego jedni drugich zachęcajcie* i jedni drugich budujcie+, jak to w rzeczywistości czynicie.
12 Prosimy was, bracia, żebyście darzyli szacunkiem tych, którzy wśród was ciężko pracują, którzy przewodzą wam w służbie dla Pana i udzielają wam rad.
13 Za ich pracę okazujcie im miłość i nadzwyczajne względy+. Żyjcie ze sobą w zgodzie*+.
14 Ponadto usilnie zachęcamy was, bracia: ostrzegajcie* nieporządnych+, pocieszajcie przygnębionych*, wspierajcie słabych, wobec wszystkich bądźcie cierpliwi+.
15 Uważajcie, żeby nikt nie odpłacał nikomu krzywdą za krzywdę+, ale zawsze wyświadczajcie dobro — sobie nawzajem, a także wszystkim innym+.
16 Zawsze się radujcie+.
17 Nieustannie się módlcie+.
18 Za wszystko składajcie podziękowania+. Taka jest wola Boża wobec was, którzy pozostajecie w jedności z Chrystusem Jezusem.
19 Nie gaście ognia ducha+.
20 Nie gardźcie proroctwami+.
21 Wszystko sprawdzajcie+ i mocno trzymajcie się tego, co dobre.
22 Wystrzegajcie się wszelkiego rodzaju zła+.
23 Oby Bóg pokoju sam w pełni was uświęcił. I oby wasz duch, dusza* i ciało, bracia, były pod każdym względem zdrowe — tak by podczas obecności naszego Pana, Jezusa Chrystusa, wciąż pozostawały bez skazy+.
24 Ten, który was powołuje, jest wierny i na pewno tego dokona.
25 Bracia, stale się za nas módlcie+.
26 Pozdrówcie wszystkich braci świętym pocałunkiem.
27 Uroczyście zobowiązuję was w imię Pana, żeby ten list został odczytany wszystkim braciom+.
28 Niech nasz Pan, Jezus Chrystus, okazuje wam niezasłużoną życzliwość.
Przypisy
^ Zob. Dodatek A5.
^ Lub „śpimy snem śmierci”.
^ Lub „pocieszajcie”.
^ Lub „pokoju”.
^ Lub „napominajcie”.
^ Lub „zniechęconych”. Dosł. „mających małą duszę”.
^ Lub „życie”. Zob. Słowniczek pojęć.
Komentarze
Multimedia
Pisanie listów
Pokazano tu niektóre przybory pisarskie dostępne w I w. n.e. Pisarze mogli posługiwać się piórem z odpowiednio przyciętej trzciny, która rosła nad Nilem. Zwykle używali taniego, czarnego atramentu umieszczonego w kałamarzu. Pisali na różnego rodzaju materiałach, takich jak drewniane i gliniane tabliczki, pergamin czy papirus. W wypadku długich listów można było użyć rolki papirusu, a jego nadmiar odciąć i zachować na później. Z myślą o krótkim liście kupowano pojedynczy arkusz, który sprzedawca odcinał z rolki. Z reguły listy były krótkie. Przykładem listu przeciętnej długości jest list Pawła do Filemona. Natchnione listy spisane przez uczniów Jezusa stanowią większość ksiąg Chrześcijańskich Pism Greckich.