Rzymian 5:1-21
5 Skoro więc w wyniku wiary zostaliśmy uznani za prawych,+ cieszmy się pokojem+ z Bogiem przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa;
2 przez niego też dzięki wierze uzyskaliśmy przystęp+ do tej życzliwości niezasłużonej, w której teraz stoimy; i wielce się radujmy na podstawie nadziei+ chwały Bożej.
3 I nie tylko to, lecz radujmy się, będąc w uciskach,+ gdyż wiemy, że ucisk rodzi wytrwałość,+
4 a wytrwałość — stan uznania,+ a stan uznania — nadzieję,+
5 nadzieja zaś nie prowadzi do rozczarowania,+ ponieważ miłość Boża+ została wlana w nasze serca+ za sprawą ducha świętego,+ którego nam dano.
6 Albowiem Chrystus, gdy jeszcze byliśmy słabi,+ w wyznaczonym czasie umarł za ludzi bezbożnych.+
7 Gdyż mało kto umrze za prawego;+ owszem, za dobrego+ może i ktoś odważy się umrzeć.+
8 Ale Bóg zaleca swoją miłość+ do nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł.+
9 Tym bardziej więc, skoro teraz dzięki jego krwi zostaliśmy uznani za prawych,+ będziemy za jego pośrednictwem wybawieni od srogiego gniewu.+
10 Bo jeśli będąc nieprzyjaciółmi,+ zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć jego Syna,+ to tym bardziej teraz, będąc pojednani, zostaniemy wybawieni dzięki jego życiu.+
11 I nie tylko to, lecz także radujemy się w Bogu przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa, przez którego teraz dostąpiliśmy pojednania.+
12 Dlatego jak przez jednego człowieka+ grzech wszedł na świat, a przez grzech — śmierć,+ i w taki sposób śmierć rozprzestrzeniła się na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli...+
13 Do Prawa bowiem był grzech na świecie, ale grzechu nikomu się nie liczy, gdy nie ma prawa.+
14 Niemniej śmierć królowała od Adama aż do Mojżesza,+ i to nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli na podobieństwo występku Adama+ — podobnego do tego, który miał przyjść.+
15 Ale nie tak jest z darem, jak było z wykroczeniem. Bo jeśli wskutek wykroczenia jednego człowieka umarło wielu, to znacznie bardziej obfitowały dla wielu+ niezasłużona życzliwość Boga oraz jego wspaniałomyślny dar z niezasłużoną życzliwością — przez jednego człowieka,+ Jezusa Chrystusa.
16 I ze wspaniałomyślnym darem+ nie jest tak, jak potoczyły się sprawy przez jednego człowieka, który zgrzeszył.+ Bo wyrok+ związany z jednym wykroczeniem doprowadził do potępienia,+ lecz dar związany z wieloma wykroczeniami — do przypisania prawości.+
17 Bo jeśli wskutek wykroczenia jednego człowieka+ śmierć królowała+ przez tego jednego, to tym bardziej ci, którzy otrzymują obfitość niezasłużonej życzliwości+ i wspaniałomyślnego daru+ prawości, będą królować+ w życiu przez jednego — Jezusa Chrystusa.+
18 A zatem jak przez jedno wykroczenie doszło do potępienia+ ludzi wszelkiego pokroju, tak też przez jeden akt usprawiedliwienia+ dochodzi w wypadku ludzi wszelkiego pokroju+ do uznania ich za prawych, ku życiu.+
19 Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu+ stało się grzesznikami, tak też przez posłuszeństwo+ jednego wielu+ stanie się prawymi.+
20 A Prawo+ weszło dodatkowo, aby obfitowało wykroczenie.+ Ale gdzie obfitował grzech,+ tam jeszcze bardziej obfitowała niezasłużona życzliwość.+
21 W jakim celu? Żeby jak grzech królował wraz ze śmiercią,+ tak też życzliwość niezasłużona+ królowała przez prawość ku życiu wiecznemu+ za sprawą Jezusa Chrystusa, naszego Pana.
