Rodzaju 6:1-22
6 A gdy zaczęło przybywać ludzi na powierzchni ziemi i rodziły się im córki,+
2 synowie prawdziwego Boga+ zaczęli zwracać uwagę+ na córki ludzkie, jako że były piękne; i pojmowali za żony wszystkie, które sobie wybrali.
3 Potem Jehowa rzekł: „Duch+ mój nie będzie bez końca oddziaływał na człowieka,+ bo jest on też ciałem.+ Dlatego jego dni potrwają sto dwadzieścia lat”.+
4 W owych dniach byli na ziemi nefilimowie, a także potem, gdy synowie prawdziwego Boga dalej współżyli z córkami ludzkimi i one rodziły im synów; byli to mocarze, którzy istnieli od dawna, ludzie sławni.
5 A Jehowa widział, że ogromna jest niegodziwość człowieka na ziemi i że każda skłonność+ myśli jego serca przez cały czas jest wyłącznie zła.+
6 I Jehowa żałował,+ że uczynił ludzi na ziemi, i bolał w swym sercu.+
7 Toteż Jehowa rzekł: „Zetrę z powierzchni ziemi ludzi, których stworzyłem,+ od człowieka do zwierzęcia domowego, do wszelkiego innego poruszającego się zwierzęcia i do latającego stworzenia niebios,+ gdyż żałuję, że ich uczyniłem”.+
8 Lecz Noe znalazł łaskę w oczach Jehowy.
9 Oto dzieje Noego.
Noe był mężem prawym.+ Okazał się nienaganny wśród współczesnych. Noe chodził z prawdziwym Bogiem.+
10 Z czasem Noe został ojcem trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.+
11 A w oczach prawdziwego Boga+ ziemia uległa zrujnowaniu i ziemia została napełniona przemocą.+
12 Bóg więc widział ziemię i oto była zrujnowana,+ gdyż wszelkie ciało zrujnowało swą drogę na ziemi.+
13 Potem rzekł Bóg do Noego: „Pojawił się przede mną kres wszelkiego ciała,+ gdyż z ich powodu ziemia jest pełna przemocy; i oto w ruinę ich obrócę razem z ziemią.+
14 Uczyń sobie drewnianą arkę z drzewa żywicznego.+ W arce zrobisz pomieszczenia, wewnątrz zaś i na zewnątrz powlecz ją smołą.+
15 A wykonasz ją tak: długość arki trzysta łokci,+ jej szerokość pięćdziesiąt łokci, a jej wysokość trzydzieści łokci.
16 Wykonasz w arce cohar [dach lub okno] i wykończysz ją na łokieć od góry, a wejście do arki uczynisz w jej boku;+ wykonasz ją z kondygnacją dolną, drugą i trzecią.
17 „A oto ja sprowadzam potop+ wód na ziemię, żeby wytracić spod niebios wszelkie ciało, w którym działa siła życiowa.+ Wszystko, co jest na ziemi, wyginie.+
18 Ja zaś ustanawiam moje przymierze z tobą; wejdź więc do arki, ty i z tobą twoi synowie, i twoja żona, i żony twoich synów.+
19 A z każdego żywego stworzenia spośród wszelkiego ciała+ po dwa wprowadzisz do arki, abyś je razem z sobą zachował przy życiu.+ Będą to samiec i samica.
20 Z latających stworzeń według ich rodzajów i ze zwierząt domowych według ich rodzajów,+ i ze wszystkich innych poruszających się zwierząt ziemi według ich rodzajów — wejdą tam do ciebie z każdego po dwa, żebyś je zachował przy życiu.+
21 A ty weź ze sobą wszelki pokarm, który jest do jedzenia;+ nagromadź go sobie i będzie służył za pokarm dla ciebie i dla nich”.+
22 I Noe zaczął czynić zgodnie ze wszystkim, co mu Bóg nakazał. Tak właśnie uczynił.+
