Rodzaju 12:1-20
12 I przemówił Jehowa do Abrama: „Wyrusz ze swej krainy i od swoich krewnych, i z domu swego ojca do krainy, którą ci pokażę;+
2 a uczynię z ciebie wielki naród i będę ci błogosławił, i twoje imię uczynię wielkim; i okaż się błogosławieństwem.+
3 I będę błogosławił tym, którzy błogosławią tobie, a tego, kto ci złorzeczy, przeklnę+ i poprzez ciebie na pewno będą sobie błogosławić wszystkie rodziny ziemi”.+
4 Wówczas Abram poszedł, tak jak mu powiedział Jehowa, i Lot poszedł z nim. Abram zaś miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu.+
5 Abram wziął więc Saraj, swoją żonę,+ i Lota, syna swego brata,+ oraz cały dobytek, który nagromadzili,+ i dusze, które nabyli w Charanie, i wyruszyli w drogę, by udać się do ziemi Kanaan.+ W końcu przybyli do ziemi Kanaan.
6 I Abram przeszedł przez tę ziemię aż do miejsca Szechem,+ blisko wielkich drzew More;+ a w owym czasie był w tej ziemi Kananejczyk.
7 A Jehowa ukazał się Abramowi i rzekł: „Potomstwu+ twemu dam tę ziemię”.+ Potem zbudował on tam ołtarz dla Jehowy, który mu się ukazał.
8 Później przeniósł się stamtąd w górzysty region na wschód od Betel+ i rozbił swój namiot, mając Betel od zachodu i Aj+ od wschodu. Wówczas zbudował tam ołtarz dla Jehowy+ i zaczął wzywać imienia Jehowy.+
9 Następnie Abram zwinął obóz i potem szedł od obozowiska do obozowiska w kierunku Negebu.+
10 A ziemię tę nawiedziła klęska głodu i Abram powędrował do Egiptu, by tam przebywać jako przybysz,+ gdyż dotkliwa była klęska głodu w tej ziemi.+
11 A gdy już się zbliżył, by wejść do Egiptu, rzekł do swej żony Saraj: „Proszę cię! Dobrze wiem, że jesteś kobietą o pięknym wyglądzie.+
12 Z pewnością więc Egipcjanie zobaczą cię i powiedzą: ‚To jego żona’. I na pewno mnie zabiją, a ciebie zachowają przy życiu.
13 Mów, proszę, iż jesteś moją siostrą,+ żeby mi się dobrze wiodło z twego powodu, i dzięki tobie żyć będzie moja dusza”.+
14 A gdy tylko Abram wszedł do Egiptu, Egipcjanie zobaczyli tę kobietę, iż jest bardzo piękna.
15 I zobaczyli ją też książęta faraona, i zaczęli ją zachwalać faraonowi, tak iż tę kobietę zabrano do domu faraona.
16 A on ze względu na nią dobrze traktował Abrama i ten w końcu miał owce i bydło, i osły, i służących oraz służące, i oślice, i wielbłądy.+
17 Wówczas Jehowa dotknął faraona i jego domowników wielkimi plagami+ z powodu Saraj, żony Abrama.+
18 Wtedy faraon wezwał Abrama i rzekł: „Cóżeś to mi uczynił? Czemuś mi nie powiedział, że ona jest twoją żoną?+
19 Czemu mówiłeś: ‚Ona jest moją siostrą’,+ tak iż właśnie miałem wziąć ją sobie za żonę? Oto więc twoja żona. Zabierz ją i idź!”
20 I faraon wydał ludziom nakazy w jego sprawie, a oni odprowadzili go wraz z jego żoną i wszystkim, co miał.+
