Psalm 90:1-17
Modlitwa Mojżesza, męża prawdziwego Boga.+
90 Jehowo, ty pokazałeś, że jesteś dla nas prawdziwym mieszkaniem+przez pokolenie za pokoleniem.+
2 Zanim się narodziły góry,+nim zacząłeś jakby w bólach porodowych wydawać ziemię+ i żyzną krainę,+już od czasu niezmierzonego po czas niezmierzony ty jesteś Bogiem.+
3 Sprawiasz, że człowiek śmiertelny wraca do prochu,+i mówisz: „Wracajcie, synowie ludzcy”.+
4 Bo tysiąc lat jest w twoich oczach zaledwie jak dzień wczorajszy, który przeminął,+i jak straż w nocy.+
5 Zmiatasz ich;+ stają się po prostu snem;+rano są jak zielona trawa, która się zmienia.+
6 Z rana kwitnie i musi się zmienić;+wieczorem więdnie i usycha.+
7 Giniemy bowiem od twego gniewu+i trwoży nas twoja złość.+
8 Przewinienia nasze postawiłeś tuż przed sobą,+skryte rzeczy nasze — przed swym jaśniejącym obliczem.+
9 Bo z powodu twego strasznego gniewu dobiegają kresu wszystkie nasze dni;+kończymy nasze lata po prostu jak szept.+
10 Samych w sobie dni naszych lat jest lat siedemdziesiąt;+a jeśli dzięki szczególnej sile jest lat osiemdziesiąt,+i tak zmierzają do niedoli oraz rzeczy szkodliwych;+bo to musi szybko przeminąć, a my odlatujemy.+
11 Któż zna siłę twojego gniewu+i twe straszne rozgniewanie — stosownie do bojaźni przed tobą?+
12 Pokaż nam, jak liczyć nasze dni w taki sposób,+byśmy mogli uzyskać serce mądre.+
13 Racz powrócić, Jehowo!+ Jak długo to będzie?+I użal się nad swoimi sługami.+
14 Nasyć nas z rana swą lojalną życzliwością,+abyśmy wykrzykiwali radośnie i weselili się przez wszystkie swoje dni.+
15 Rozraduj nas odpowiednio do dni, gdy nas trapiłeś,+do lat, gdy widzieliśmy nieszczęście.+
16 Niech twoim sługom ukaże się twe działanie,+a twoja wspaniałość na ich synach.+
17 Niech też spoczywa na nas to, co jest rozkoszą Jehowy, naszego Boga,+i racz na nas utwierdzić dzieło naszych rąk,+tak, dzieło naszych rąk racz utwierdzić.+
