Psalm 19:1-14
Dla kierownika. Utwór muzyczny Dawida.
19 Niebiosa oznajmiają chwałę Boga,+a o dziele jego rąk opowiada przestworze.+
2 Dzień jeden po drugim sprawia, że tryska mowa,+a noc jedna po drugiej ukazuje wiedzę.+
3 Nie jest to mowa, nie ma też słów;nie słychać ich głosu.+
4 Na całą ziemię wyszedł ich sznur mierniczy,+a ich wypowiedzi — po kraniec żyznej krainy.+W nich ustawił namiot słońcu+
5 i jest ono niczym oblubieniec wychodzący ze swej komnaty godowej;+wielce się raduje jak mocarz, że pobiegnie szlakiem.+
6 Z jednego krańca niebios wyrusza,a kończy obieg na ich drugich krańcach;+i nic nie jest zakryte przed jego żarem.+
7 Prawo+ Jehowy jest doskonałe,+ przywraca duszę.+Przypomnienie+ od Jehowy jest godne zaufania,+ niedoświadczonego czyni mądrym.+
8 Rozkazy+ Jehowy są prostolinijne,+ radują serce;+przykazanie+ Jehowy jest czyste,+ rozświetla oczy.+
9 Bojaźń+ przed Jehową jest czysta, ostoi się na zawsze.Sądownicze rozstrzygnięcia+ Jehowy są prawdziwe,+ okazały się na wskroś prawe.+
10 Warto ich bardziej pożądać niż złota — niż wiele oczyszczonego złota,+a słodsze są niż miód+ i niż miód płynący z plastrów.+
11 I sługa twój jest przez nie ostrzegany;+w trzymaniu się ich tkwi wielka nagroda.+
12 Błędy — któż je potrafi rozpoznać?+Co się tyczy grzechów ukrytych, uznaj mnie za niewinnego.+
13 Także od zuchwałych uczynków powstrzymaj swego sługę;+nie pozwól, by panowały nade mną.+Wtedy będę zupełny+i pozostanę niewinny, jeśli chodzi o wielki występek.
14 Niechaj wypowiedzi moich ust i rozmyślanie mego serca+staną się miłe tobie, Jehowo, moja Skało+ i mój Wykupicielu.+