Psalm 139:1-24
Dla kierownika. Dawidowy. Utwór muzyczny.
139 Jehowo, przebadałeś mnie na wskroś i mnie znasz.+
2 Tyś poznał moje siadanie i moje wstawanie.+Tyś z daleka rozważył moją myśl.+
3 Odmierzyłeś moje wędrowanie i moje leżenie,+zapoznałeś się też ze wszystkimi mymi drogami.+
4 Bo nie ma jeszcze słowa na moim języku,+a oto ty, Jehowo, już znasz je całe.+
5 Z tyłu i z przodu mnie obległeśi kładziesz na mnie swą rękę.
6 Wiedza taka jest dla mnie zbyt zdumiewająca.+Jest tak wysoko, że nie potrafię jej osiągnąć.+
7 Dokądże pójdę od twego ducha+i dokądże ucieknę od twego oblicza?+
8 Choćbym wstąpił do nieba, byłbyś tam,+a choćbym rozpostarł swe posłanie w Szeolu, oto byłbyś i tam.+
9 Gdybym wziął skrzydła+ brzasku,aby zamieszkać na najdalszym morzu,+
10 również tam prowadziłaby mnie twa ręka+i chwyciłaby mnie twa prawica.+
11 A gdybym rzekł: „Doprawdy, szybko dopadnie mnie ciemność!”+ —wówczas noc byłaby światłem wokół mnie.+
12 Nawet ciemność nie okazałaby się dla ciebie zbyt ciemna,+lecz noc jaśniałaby jak dzień;+ciemność równie dobrze mogłaby być światłem.+
13 Ty bowiem utworzyłeś moje nerki;+osłaniałeś mnie w łonie mej matki.+
14 Będę cię sławił, gdyż uczyniony jestem w sposób napawający lękiem, zdumiewający.+Dzieła twoje są zdumiewające,+o czym dusza moja wie bardzo dobrze.+
15 Kości moje nie były ukryte przed tobą,+gdy zostałem uczyniony w skrytości,+utkany w najgłębszych miejscach+ ziemi.
16 Oczy twoje widziały nawet mój zarodek,+a w twej księdze były zapisane wszystkie jego cząstki —w dniach, gdy się kształtowały+i nie było jeszcze ani jednej z nich.
17 Jakże więc cenne są dla mnie twe myśli!+Boże, jak ogromna jest w sumie ich liczba!+
18 Gdybym próbował je policzyć — więcej ich niż ziarnek piasku.+Obudziłem się, a jednak wciąż jeszcze jestem przy tobie.+
19 O, gdybyś zechciał, Boże, uśmiercić niegodziwca!+Wówczas odstąpią ode mnie ludzie winni krwi,+
20 którzy mówią o tobie według własnych myśli;+użyli twego imienia w sposób niegodny+ — twoi wrogowie.+
21 Czyż nie mam w nienawiści tych, którzy zawzięcie nienawidzą ciebie, Jehowo,+i czyż nie czuję wstrętu do tych, którzy się przeciw tobie buntują?+
22 Nienawidzę ich pełną nienawiścią.+Stali się dla mnie prawdziwymi nieprzyjaciółmi.+
23 Przebadaj mnie na wskroś, Boże, i poznaj moje serce.+Zbadaj mnie i poznaj niepokojące mnie myśli,+
24 i zobacz, czy jest u mnie jakaś droga bolesna,+a prowadź mnie drogą+ czasu niezmierzonego.