Psalm 137:1-9
137 Nad rzekami Babilonu+ — tam siadaliśmy.+I płakaliśmy, gdyśmy wspominali Syjon.+
2 Na topolach+ pośród niegozawiesiliśmy nasze harfy.+
3 Tam bowiem ci, którzy nas trzymali w niewoli, domagali się od nas słów pieśni,+a ci, którzy z nas drwili — weselenia się:+„Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni Syjonu”.+
4 Jakże moglibyśmy śpiewać pieśń Jehowy+na cudzej ziemi?+
5 Gdybym zapomniał o tobie, Jerozolimo,+to niech zapomina moja prawica.
6 Niech mi język przylgnie do podniebienia,+gdybym miał nie pamiętać o tobie,+gdybym miał nie wynosić Jerozolimyponad mój główny powód do radości.+
7 Pamiętaj,+ Jehowo, dzień Jerozolimy synom Edomu,+którzy mówili: „Obnażyć ją! Obnażyć ją aż do fundamentu, który jest w niej!”+
8 Córo babilońska, która masz zostać złupiona,+szczęśliwy będzie, kto ci odpłaci+traktowaniem twoim, którym ty nas traktowałaś.+
9 Szczęśliwy będzie, kto pochwyci i roztrzaska+twoje dzieci o urwistą skałę.
