Jozuego 5:1-15
5 A gdy tylko wszyscy królowie Amorytów,+ którzy byli po zachodniej stronie Jordanu, i wszyscy królowie Kananejczyków,+ którzy byli nad morzem, usłyszeli, że Jehowa wysuszył wody Jordanu przed synami Izraela, aż się przeprawili, ich serca zaczęły topnieć+ i z powodu synów Izraela już nie było w nich ducha.+
2 W tymże czasie Jehowa rzekł do Jozuego: „Uczyń sobie krzemienne noże i obrzezaj+ synów Izraela ponownie, po raz drugi”.
3 Toteż Jozue uczynił sobie krzemienne noże i obrzezał synów Izraela w Gibeat-Haaralot.+
4 A oto powód, dla którego Jozue dokonał obrzezania: cały lud, który wyszedł z Egiptu, mężczyźni, wszyscy wojownicy, pomarli+ w drodze na pustkowiu, gdy wychodzili z Egiptu.
5 Cały bowiem lud, który wyszedł, był obrzezany, lecz całego ludu urodzonego w drodze na pustkowiu, gdy wychodzili z Egiptu, nie obrzezano.
6 Bo synowie Izraela chodzili czterdzieści lat+ po pustkowiu, aż wyginął cały naród wojowników, którzy wyszli z Egiptu i nie słuchali głosu Jehowy, a którym Jehowa przysiągł, że nigdy nie ukaże im ziemi,+ co do której Jehowa przysiągł ich praojcom, że nam ją da,+ ziemi mlekiem i miodem płynącej.+
7 A na ich miejsce wzbudził ich synów.+ Tych Jozue obrzezał, gdyż byli nie obrzezani, w drodze bowiem ich nie obrzezano.
8 A gdy zakończono obrzezywanie całego narodu, pozostawali na swoim miejscu w obozie, dopóki nie odzyskali sił.+
9 Potem Jehowa rzekł do Jozuego: „Dzisiaj zdjąłem z was hańbę Egiptu”.+ Dlatego miejsce to nosi nazwę Gilgal+ po dziś dzień.
10 I synowie Izraela obozowali w Gilgal, i wieczorem czternastego dnia tego miesiąca zaczęli obchodzić Paschę+ na pustynnych równinach Jerycha.
11 A nazajutrz po Passze zaczęli jeść płody ziemi, przaśniki+ i prażone ziarno — w tym samym dniu.
12 Potem, następnego dnia, ustała manna, gdy jedli płody ziemi, i manna już się nie ukazywała synom Izraela,+ i w owym roku zaczęli jeść plon ziemi Kanaan.+
13 A gdy Jozue był pod Jerychem, podniósł oczy i spojrzał, i stał tam przed nim jakiś mąż,+ mający w ręku dobyty miecz.+ Jozue podszedł więc do niego i rzekł doń: „Czy jesteś po naszej stronie, czy po stronie naszych wrogów?”
14 Na to on rzekł: „Nie, lecz przyszedłem teraz jako książę wojska Jehowy”.+ Wtedy Jozue padł twarzą do ziemi i się pokłonił,+ i powiedział do niego: „Co mówi pan mój do swego sługi?”
15 A książę wojska Jehowy rzekł do Jozuego: „Zzuj sandały ze swych stóp, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest święte”. Jozue od razu tak uczynił.+
