Jozuego 22:1-34
22 W owym czasie Jozue zwołał Rubenitów i Gadytów oraz połowę plemienia Manassesa+
2 i przemówił do nich: „Wyście zachowywali wszystko, co Mojżesz, sługa Jehowy, wam nakazał,+ i byliście posłuszni memu głosowi we wszystkim, co wam nakazałem.+
3 Nie opuściliście swych braci przez tak wiele dni+ aż po dziś dzień i wywiązywaliście się z obowiązku wynikającego z przykazania Jehowy, waszego Boga.+
4 A teraz Jehowa, wasz Bóg, zapewnił waszym braciom odpoczynek, tak jak im obiecał.+ Wróćcie więc i idźcie do swych namiotów w ziemi waszej posiadłości, którą Mojżesz, sługa Jehowy, dał wam po drugiej stronie Jordanu.+
5 Tylko bardzo pilnie starajcie się wprowadzać w czyn przykazanie+ i prawo, które wam nakazał Mojżesz, sługa Jehowy, miłując Jehowę, waszego Boga,+ i chodząc wszystkimi jego drogami,+ i przestrzegając jego przykazań,+ i lgnąc do niego,+ i służąc+ mu całym swym sercem+ i całą swą duszą”.+
6 Wówczas Jozue ich pobłogosławił+ i odesłał ich, by poszli do swoich namiotów.
7 I połowie plemienia Manassesa dał Mojżesz dar w Baszanie,+ a drugiej jego połowie dał Jozue dar u ich braci po zachodniej stronie Jordanu.+ A odsyłając ich do namiotów, Jozue ich pobłogosławił.
8 I odezwał się do nich: „Wracajcie do swych namiotów z wielkim bogactwem i licznymi stadami, ze srebrem i złotem, i miedzią, i żelazem, i szatami w bardzo wielkiej ilości.+ Podzielcie się ze swymi braćmi łupem+ zdobytym na waszych nieprzyjaciołach”.
9 Potem wrócili synowie Rubena i synowie Gada oraz połowa plemienia Manassesa i odeszli od innych synów Izraela z Szilo, które jest w ziemi Kanaan, by pójść do ziemi Gilead,+ do ziemi swej posiadłości, w której przedtem się osiedlili na rozkaz Jehowy, dany za pośrednictwem Mojżesza.+
10 Gdy synowie Rubena i synowie Gada oraz połowa plemienia Manassesa przybyli w regiony nadjordańskie znajdujące się w ziemi Kanaan, zbudowali tam ołtarz nad Jordanem, ołtarz+ bardzo okazały.
11 Później inni synowie Izraela usłyszeli,+ jak mówiono: „Oto synowie Rubena i synowie Gada oraz połowa plemienia Manassesa zbudowali ołtarz na granicy ziemi Kanaan w regionach Jordanu po stronie należącej do synów Izraela”.
12 Gdy synowie Izraela to usłyszeli, całe zgromadzenie synów Izraela+ zebrało się w Szilo,+ by podjąć przeciwko nim działania wojenne.+
13 Wtedy do synów Rubena i synów Gada oraz do połowy plemienia Manassesa w ziemi Gilead synowie Izraela posłali+ Pinechasa,+ syna kapłana Eleazara,
14 z nim zaś dziesięciu naczelników, po jednym naczelniku z każdego domu patriarchalnego wszystkich plemion Izraela, a każdy z nich był głową domu patriarchalnego tysięcy Izraela.+
15 Po jakimś czasie przyszli oni do synów Rubena i synów Gada oraz do połowy plemienia Manassesa w ziemi Gilead i odezwali się do nich,+ mówiąc:
16 „Tak powiedziało całe zgromadzenie Jehowy:+ ‚Co znaczy ten akt niewierności,+ której się dopuściliście przeciwko Bogu Izraela, odwracając się+ dzisiaj od podążania za Jehową przez zbudowanie sobie ołtarza,+ by się dzisiaj zbuntować przeciw Jehowie?
17 Czy za małe było dla nas przewinienie z Peoru,+ z którego się nie oczyściliśmy aż do dnia dzisiejszego, chociaż na zgromadzenie Jehowy spadła plaga?+
18 A wy chcielibyście się dziś odwrócić od podążania za Jehową; i jeśli wy dzisiaj zbuntujecie się przeciw Jehowie, to on jutro oburzy się na całe zgromadzenie Izraela.+
19 Jeśli istotnie ziemia waszej posiadłości jest nieczysta,+ przeprawcie się do ziemi posiadłości Jehowy,+ gdzie znajduje się przybytek Jehowy,+ i osiedlcie się pośród nas; a nie buntujcie się przeciw Jehowie i nie czyńcie z nas buntowników przez to, że sobie budujecie jeszcze jakiś ołtarz oprócz ołtarza Jehowy, naszego Boga.+
20 Czyż to nie Achan,+ syn Zeracha, dopuścił się niewierności w związku z rzeczą przeznaczoną na zagładę i czyż nie doszło do oburzenia na całe zgromadzenie Izraela?+ I nie on jeden zginął za to jego przewinienie’”.+
21 Na to synowie Rubena i synowie Gada oraz połowa plemienia Manassesa odpowiedzieli,+ mówiąc do mężów będących głowami tysięcy Izraela:+
22 „Boski,+ Bóg,+ Jehowa, Boski, Bóg, Jehowa+ — on wie+ i Izrael też się dowie.+ Jeśli to bunt+ i jeśli to niewierność wobec Jehowy,+ nie oszczędź nas dzisiaj.
23 Czy zbudowaliśmy sobie ołtarz, by się odwrócić od podążania za Jehową, i czy jest on do składania na nim całopaleń i ofiar zbożowych,+ i czy jest on do składania na nim ofiar współuczestnictwa — sam Jehowa to stwierdzi;+
24 czyż raczej nie uczyniliśmy tego w trosce o coś innego, mówiąc: ‚W którymś z przyszłych dni wasi synowie powiedzą do naszych synów: „Cóż wam do Jehowy, Boga Izraela?
25 I jest granica, którą Jehowa ustanowił między nami a wami, synami Rubena i synami Gada, mianowicie Jordan. Nie macie żadnego działu w Jehowie”.+ I wasi synowie doprowadzą do tego, że nasi synowie przestaną się bać Jehowy’.+
26 „Dlatego powiedzieliśmy: ‚Nuże, przystąpmy do działania we własnym interesie, by zbudować ołtarz — nie na całopalenie ani na ofiarę,
27 lecz żeby był świadkiem między nami+ a wami i naszymi pokoleniami po nas, że będziemy pełnić służbę dla Jehowy przed jego obliczem naszymi całopaleniami i naszymi ofiarami, i naszymi ofiarami współuczestnictwa,+ by któregoś dnia w przyszłości wasi synowie nie powiedzieli do naszych synów: „Nie macie żadnego działu w Jehowie”’.
28 Rzekliśmy więc: ‚A gdyby któregoś dnia w przyszłości powiedzieli tak nam i naszym pokoleniom, to my powiemy: „Spójrzcie na wyobrażenie ołtarza Jehowy, które wykonali nasi ojcowie — nie na całopalenie ani na ofiarę, lecz jest ono świadkiem między nami a wami”’.
29 Jest nie do pomyślenia, żebyśmy z własnej woli buntowali się przeciw Jehowie i odwracali się dzisiaj od podążania za Jehową,+ budując jakiś ołtarz na całopalenie, ofiarę zbożową i na inną ofiarę — oprócz ołtarza Jehowy, naszego Boga, który jest przed jego przybytkiem!”+
30 A gdy kapłan Pinechas+ i naczelnicy zgromadzenia+ oraz mężowie będący głowami tysięcy Izraela, którzy z nim byli, usłyszeli słowa wypowiedziane przez synów Rubena i synów Gada oraz synów Manassesa, wydało się to dobre w ich oczach.
31 Rzekł więc Pinechas, syn kapłana Eleazara, do synów Rubena i synów Gada oraz synów Manassesa: „Dzisiaj poznaliśmy, że Jehowa jest pośród nas,+ gdyż nie dopuściliście się tej niewierności przeciwko Jehowie. Wyzwoliliście zatem synów Izraela z ręki Jehowy”.+
32 Wtedy Pinechas, syn kapłana Eleazara, i naczelnicy wrócili+ od synów Rubena i synów Gada w ziemi Gilead do ziemi Kanaan do pozostałych synów Izraela i przynieśli im słowo.+
33 I to słowo wydało się dobre w oczach synów Izraela; i synowie Izraela błogosławili Boga,+ i już nie mówili o podjęciu przeciwko nim działań wojennych, by obrócić w ruinę ziemię, w której mieszkali synowie Rubena i synowie Gada.
34 I synowie Rubena oraz synowie Gada nadali nazwę temu ołtarzowi, gdyż „jest on świadkiem między nami, że Jehowa to prawdziwy Bóg”.+
