Jana 3:1-36
3 A był człowiek spośród faryzeuszy, imieniem Nikodem,+ jeden z władców żydowskich.
2 Ten przyszedł do niego w nocy+ i rzekł mu: „Rabbi,+ wiemy, że jako nauczyciel+ przyszedłeś od Boga;+ bo nikt nie mógłby dokonywać tych znaków,+ których ty dokonujesz, gdyby Bóg nie był z nim”.+
3 Odpowiadając, Jezus rzekł do niego:+ „Zaprawdę, zaprawdę ci mówię: Jeżeli ktoś nie narodzi się ponownie,+ nie może ujrzeć królestwa Bożego”.+
4 Nikodem powiedział do niego: „Jak człowiek może się narodzić, gdy jest stary? Przecież nie może po raz drugi wejść do łona swej matki i się narodzić?”
5 Jezus odpowiedział: „Zaprawdę, zaprawdę ci mówię: Jeżeli ktoś nie narodzi się z wody+ i ducha,+ nie może wejść do królestwa Bożego.
6 Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z ducha, jest duchem.+
7 Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się ponownie narodzić.+
8 Wiatr+ wieje, gdzie chce, i słyszysz jego odgłos, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie. Tak jest z każdym, kto się narodził z ducha”.+
9 Odpowiadając, Nikodem rzekł do niego: „Jak to się może stać?”
10 Na to Jezus mu rzekł: „Jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz?+
11 Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Mówimy to, co wiemy, i świadczymy+ o tym, co widzieliśmy, ale nie przyjmujecie naszego świadectwa.+
12 Jeżeli wam mówiłem o sprawach ziemskich, a nie wierzycie, to jakże uwierzycie, jeśli będę wam mówił o sprawach niebiańskich?+
13 Ponadto nikt nie wstąpił do nieba+ oprócz tego, który z nieba zstąpił+ — Syna Człowieczego.+
14 I jak Mojżesz uniósł w górę węża+ na pustkowiu, tak musi być uniesiony w górę Syn Człowieczy,+
15 aby każdy, kto w niego wierzy, miał życie wieczne.+
16 „Albowiem Bóg tak bardzo umiłował+ świat, że dał swego jednorodzonego Syna,+ aby nikt, kto w niego wierzy,+ nie został zgładzony,+ lecz miał życie wieczne.+
17 Bo Bóg posłał swego Syna na świat nie po to, żeby osądził+ świat, ale żeby świat został przez niego wybawiony.+
18 Kto w niego wierzy, nie ma być osądzony.+ Kto nie wierzy, już został osądzony, ponieważ nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego.+
19 A to jest podstawa sądu, że światło+ przyszło na świat,+ ale ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światło,+ bo ich uczynki były niegodziwe.
20 Kto bowiem dopuszcza się tego, co podłe,+ ten nienawidzi światła i nie przychodzi do światła, żeby jego uczynki nie zostały zganione.+
21 Kto zaś czyni to, co prawdziwe, ten przychodzi do światła,+ żeby jego uczynki zostały ujawnione jako dokonane w zgodzie z Bogiem”.
22 Potem Jezus i jego uczniowie poszli do krainy judejskiej; i tam spędził z nimi jakiś czas, i chrzcił.+
23 Ale również Jan+ chrzcił w Ainon, w pobliżu Salim, ponieważ było tam wiele wody,+ i ludzie przychodzili, i byli chrzczeni;+
24 Jana bowiem jeszcze nie wtrącono do więzienia.+
25 A uczniowie Jana wdali się z pewnym Żydem w spór co do oczyszczania.+
26 Przyszli więc do Jana i rzekli do niego: „Rabbi, ten, który był z tobą za Jordanem i o którym złożyłeś świadectwo,+ ten oto chrzci i wszyscy idą do niego”.+
27 Odpowiadając, Jan rzekł: „Człowiek nie może otrzymać ani jednej rzeczy, jeśli mu nie została dana z nieba.+
28 Wy sami poświadczacie mi, że powiedziałem: Ja nie jestem Chrystusem,+ lecz: Zostałem posłany przed nim.+
29 Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem.+ Jednakże gdy przyjaciel oblubieńca stoi i go słyszy, wielce się raduje z głosu oblubieńca. Dlatego ta moja radość osiągnęła pełnię.+
30 Ten musi wzrastać, ja zaś muszę maleć”.
31 Kto przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi innymi.+ Kto jest z ziemi, z ziemi jest i mówi o sprawach ziemskich.+ Kto przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi innymi.+
32 Świadczy o tym, co widział i słyszał,+ ale nikt nie przyjmuje jego świadectwa.+
33 Kto przyjął jego świadectwo, przyłożył pieczęć do tego, że Bóg jest prawdziwy.+
34 Bo ten, którego Bóg posłał, mówi wypowiedzi Boga,+ gdyż on nie daje ducha według miary.+
35 Ojciec miłuje+ Syna i wszystko oddał w jego rękę.+
36 Kto wierzy+ w Syna, ma życie wieczne;+ kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia,+ lecz pozostaje na nim srogi gniew Boży.+
