Izajasza 32:1-20
32 Oto król+ będzie panował dla prawości,+ a książęta+ będą sprawować władzę książęcą dla sprawiedliwości.
2 I każdy będzie jak schronienie przed wiatrem i kryjówka przed deszczową nawałnicą,+ jak strumienie wody w bezwodnej krainie,+ jak cień wielkiej skały w wyczerpanej ziemi.+
3 I oczy widzących nie będą sklejone, a uszy słyszących będą natężać uwagę.+
4 Serce tych, którzy są zbyt pochopni, będzie zważać na wiedzę,+ i nawet język jąkających się będzie mówił szybko i wyraźnie.+
5 Nierozumnego nie będzie się już zwać wspaniałomyślnym, a o człowieku wyzutym z zasad nie będzie się mówić, że jest szlachetny;+
6 gdyż nierozumny będzie mówił po prostu to, co nierozumne,+ a jego serce będzie się zajmowało tym, co szkodliwe,+ by działać na rzecz odstępstwa+ i mówić przeciw Jehowie to, co przewrotne, by duszę głodnego odprawić z niczym,+ a nawet spragnionego odprawia on bez picia.
7 Co się tyczy człowieka wyzutego z zasad, jego narzędzia są złe;+ udzielił on rady co do rozpasanego postępowania,+ aby uciśnionych zrujnować fałszywymi wypowiedziami,+ nawet gdy ktoś biedny mówi to, co słuszne.
8 Wspaniałomyślny udzielił rady co do rzeczy wspaniałomyślnych; i powstanie na korzyść tego, co wspaniałomyślne.+
9 „Kobiety zażywające spokoju, wstańcie, słuchajcie mego głosu!+ Wy, beztroskie córki, nadstawcie ucha na mą wypowiedź!
10 Zanim minie rok i szereg dni, wy, beztroskie, zadrżycie,+ gdyż skończy się winobranie, lecz nie nadejdzie zbiór owoców.+
11 Drżyjcie, kobiety zażywające spokoju! Zadrżyjcie, beztroskie! Rozbierzcie się i obnażcie się, i przepaszcie lędźwie worem.+
12 Bijcie się w piersi, lamentując+ nad pięknymi polami,+ nad owocującą winoroślą.
13 Na ziemi mego ludu wyrastają same ciernie, kolczaste krzewy,+ gdyż są na wszystkich radujących się domach, na wielce weselącym się grodzie.+
14 Bo wieża mieszkalna została opuszczona,+ ustała wrzawa miasta; Ofel+ i strażnica stały się nagimi polami, po czas niezmierzony radością zebr, pastwiskiem stad;
15 aż będzie na nas wylany duch z wysokości+ i pustkowie stanie się sadem, a sad będzie uważany za prawdziwy las.+
16 „I na pustkowiu będzie przebywać sprawiedliwość, a w sadzie zamieszka prawość.+
17 I dziełem rzeczywistej prawości stanie się pokój,+ a służbą rzeczywistej prawości — spokój i bezpieczeństwo po czas niezmierzony.+
18 I lud mój zamieszka w pokojowym miejscu pobytu i w siedzibach zupełnej ufności, i w spokojnych miejscach odpoczynku.+
19 I będzie gradobicie, gdy padnie las,+ a miasto legnie w poniżeniu.+
20 „Szczęśliwi jesteście wy, którzy siejecie nad wszystkimi wodami,+ puszczając nogi byka i osła”.+
