Ezechiela 37:1-28
37 Spoczęła na mnie ręka Jehowy,+ tak iż wyprowadził mnie w duchu Jehowy+ i postawił mnie pośrodku dolinnej równiny, a ta była pełna kości.+
2 I kazał mi obejść je dookoła, a oto było ich na powierzchni dolinnej równiny bardzo wiele i oto były bardzo suche.+
3 I przemówił do mnie: „Synu człowieczy, czy te kości mogą ożyć?” Na to rzekłem: „Wszechwładny Panie, Jehowo, ty dobrze wiesz”.+
4 A on jeszcze powiedział do mnie: „Prorokuj nad tymi kośćmi i powiedz do nich: ‚Suche kości, słuchajcie słowa Jehowy:
5 „‚Tak Wszechwładny Pan, Jehowa, rzekł do tych kości: „Oto ja wprowadzam w was dech i ożyjecie.+
6 I nałożę na was ścięgna, i sprawię, że pojawi się na was ciało, i pokryję was skórą, i wpuszczę w was dech, i z całą pewnością ożyjecie;+ i będziecie musiały poznać, że ja jestem Jehowa”’”.+
7 I prorokowałem, jak mi nakazano.+ A gdy tylko skończyłem prorokować, dał się słyszeć jakiś odgłos i oto rozległo się grzechotanie, a kości zaczęły się przybliżać, kość do swej kości.
8 I widziałem, a oto pojawiły się na nich ścięgna i ciało, i zaczęły się z wierzchu pokrywać skórą. Lecz nie było w nich tchu.
9 I jeszcze mówił do mnie: „Prorokuj wiatrowi. Prorokuj, synu człowieczy, i powiedz wiatrowi: ‚Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Od czterech wiatrów przybądź, wietrze, i powiej na tych zabitych,+ żeby ożyli”’”.+
10 I prorokowałem tak, jak mi nakazał, a wtedy wstąpił w nich dech i ożyli, i stanęli na nogach+ — wojsko bardzo, bardzo wielkie.
11 I jeszcze rzekł do mnie: „Synu człowieczy, te kości to cały dom Izraela.+ Oto oni mówią: ‚Nasze kości wyschły, a nasza nadzieja zginęła.+ Zostaliśmy oddzieleni — zupełnie sami’.
12 Dlatego prorokuj i powiedz im: ‚Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Oto ja otwieram wasze grobowce+ i wyprowadzę was z waszych grobowców, mój ludu, i wprowadzę was na ziemię izraelską.+
13 I będziecie musieli poznać, że ja jestem Jehowa, gdy otworzę wasze grobowce i gdy was wyprowadzę z waszych grobowców, mój ludu”’.+
14 ‚I umieszczę w was swego ducha, i ożyjecie,+ i osiedlę was na waszej ziemi; i będziecie musieli poznać, że ja, Jehowa, powiedziałem i to uczyniłem’ — brzmi wypowiedź Jehowy”.+
15 I jeszcze doszło do mnie słowo Jehowy, mówiące:
16 „A ty, synu człowieczy, weź sobie laskę+ i napisz na niej: ‚Dla Judy i dla synów Izraela, jego towarzyszy’.+ I weź inną laskę, i napisz na niej: ‚Dla Józefa, laski Efraima,+ i całego domu Izraela, jego towarzyszy’.+
17 I zbliż jedną do drugiej, żeby były dla ciebie jedną laską, i one staną się tylko jedną w twej ręce.+
18 A gdy synowie twego ludu odezwą się do ciebie: ‚Czy nie powiesz nam, co to wszystko dla ciebie znaczy?’,+
19 powiedz im: ‚Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Oto ja biorę laskę Józefa, która jest w ręce Efraima, oraz plemiona Izraela, jego towarzyszy, i umieszczę ich na niej, to znaczy na lasce Judy, i uczynię z nich jedną laskę,+ i staną się jedną w mej ręce”’.
20 A laski, na których piszesz, miej w swej ręce przed ich oczami.+
21 „I powiedz im: ‚Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: „Oto ja biorę synów Izraela spomiędzy narodów, do których poszli, i zbiorę ich zewsząd, i sprowadzę ich na ich ziemię.+
22 I uczynię z nich jeden naród w kraju,+ na górach Izraela, i królem dla nich wszystkich będzie jeden król,+ i już nie będą dwoma narodami, nie będą też dłużej podzieleni na dwa królestwa.+
23 I już nie będą się kalać swymi gnojowymi bożkami i swymi obrzydliwościami oraz wszystkimi swymi występkami;+ i wybawię ich ze wszystkich ich miejsc zamieszkania, gdzie zgrzeszyli, i oczyszczę ich,+ i staną się moim ludem, a ja będę ich Bogiem.+
24 „‚„A mój sługa Dawid będzie królem nad nimi+ i wszyscy oni będą mieć jednego pasterza,+ i będą chodzić według moich sądowniczych rozstrzygnięć,+ i będą przestrzegać moich ustaw,+ i wprowadzą je w czyn.+
25 I zamieszkają w kraju, który dałem memu słudze Jakubowi i w którym mieszkali wasi praojcowie;+ i zamieszkają w nim,+ oni oraz ich synowie i synowie ich synów po czas niezmierzony,+ a Dawid, mój sługa, będzie ich naczelnikiem po czas niezmierzony.+
26 „‚„I zawrę z nimi przymierze pokoju;+ będzie to przymierze z nimi po czas niezmierzony.+ I wyznaczę im miejsce oraz ich pomnożę,+ i umieszczę pośród nich moje sanktuarium na czas niezmierzony.+
27 I mój przybytek będzie nad nimi,+ i ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.+
28 I narody będą musiały poznać, że ja, Jehowa,+ uświęcam Izraela, gdy moje sanktuarium będzie pośród nich po czas niezmierzony”’”.+
