Dzieje 14:1-28
14 A w Ikonium+ weszli razem do synagogi+ żydowskiej i przemawiali tak, iż uwierzyło wielkie mnóstwo zarówno Żydów, jak i Greków.+
2 Ale Żydzi, którzy nie uwierzyli, podburzyli+ i nieprzychylnie nastawili przeciwko braciom dusze ludzi z narodów.+
3 Oni zaś spędzili sporo czasu na śmiałym mówieniu z powoływaniem się na Jehowę, który poświadczał słowo swej niezasłużonej życzliwości, sprawiając, że przez ich ręce działy się znaki i prorocze cuda.+
4 Jednakże całe to mnóstwo w mieście było podzielone i jedni byli za Żydami, a drudzy za apostołami.
5 A gdy zarówno ludzi z narodów, jak i Żydów wraz z ich władcami opanowała gwałtowna chęć, aby ich potraktować zuchwale i obrzucić kamieniami,+
6 oni, dowiedziawszy się o tym, uciekli+ do miast Likaonii, Listry i Derbe oraz okolicznej krainy;
7 i tam dalej oznajmiali dobrą nowinę.+
8 A w Listrze siedział pewien mężczyzna o bezwładnych nogach, który był ułomny już od łona matki+ i jeszcze nigdy nie chodził.
9 Człowiek ten słuchał mowy Pawła, który popatrzył na niego uważnie i widząc, że ma wiarę,+ aby mógł być uzdrowiony,
10 rzekł donośnym głosem: „Stań prosto na nogach”. On więc podskoczył i zaczął chodzić.+
11 A tłumy, ujrzawszy, co uczynił Paweł, podniosły głosy, mówiąc po likaońsku: „To bogowie+ stali się podobni do ludzi i zstąpili do nas!”
12 I nazwali Barnabasa Zeusem, a Pawła Hermesem, on bowiem przodował w mowie.
13 A kapłan Zeusa, którego świątynia była przed miastem, przywiódł do bram byki oraz przyniósł wieńce i chciał z tłumami złożyć ofiary.+
14 Usłyszawszy o tym, apostołowie Barnabas i Paweł rozdarli swe szaty wierzchnie i wpadli w tłum, wołając
15 i mówiąc: „Mężowie, dlaczego to czynicie? My też jesteśmy ludźmi+ i podlegamy tym samym ułomnościom,+ co wy, a oznajmiamy wam dobrą nowinę, abyście się odwrócili od tych próżnych+ rzeczy do żywego Boga,+ który uczynił niebo+ i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest.
16 Za minionych pokoleń pozwalał on wszystkim narodom, by chodziły własnymi drogami,+
17 choć przecież nie pozostał bez świadectwa, gdyż czynił dobro,+ dając wam deszcze+ z nieba oraz pory urodzajne, napełniając wasze serca pokarmem i weselem”.+
18 A mówiąc to, ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.
19 Przybyli jednak Żydzi z Antiochii oraz Ikonium i przekonali tłumy,+ tak iż ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, mniemając, że umarł.+
20 Lecz gdy otoczyli go uczniowie, wstał i wszedł do miasta. Następnego zaś dnia odszedł z Barnabasem do Derbe.+
21 A gdy oznajmili temu miastu dobrą nowinę i wielu uczynili uczniami,+ wrócili do Listry i do Ikonium, i do Antiochii,
22 umacniając dusze uczniów,+ zachęcając ich do trwania w wierze i mówiąc: „Do królestwa Bożego musimy wejść przez wiele ucisków”.+
23 Ponadto w każdym zborze ustanowili im starszych,+ a modląc się i poszcząc,+ poruczyli ich Jehowie,+ w którego oni uwierzyli.
24 I przeszedłszy przez Pizydię, przyszli do Pamfilii,+
25 a opowiedziawszy słowo w Perge, przybyli do Attalii.
26 Stamtąd zaś odpłynęli do Antiochii,+ gdzie przedtem zostali powierzeni niezasłużonej życzliwości Bożej ze względu na dzieło, które w pełni wykonali.+
27 Kiedy przybyli i zgromadzili zbór, poczęli opowiadać+ o wielu rzeczach, których Bóg przez nich dokonał, i o tym, że otworzył narodom drzwi wiary.+
28 I spędzili z uczniami niemało czasu.
