Powtórzonego Prawa 5:1-33
5 I Mojżesz, zwoławszy cały Izrael,+ zaczął do nich mówić: „Słuchaj, Izraelu, przepisów i sądowniczych rozstrzygnięć,+ które dzisiaj mówię do waszych uszu, i uczcie się ich oraz starannie je spełniajcie.+
2 Jehowa, nasz Bóg, zawarł z nami przymierze na Horebie.+
3 Nie z naszymi praojcami zawarł Jehowa to przymierze, lecz z nami, z nami wszystkimi, którzy tu dziś żywi jesteśmy.
4 Twarzą w twarz Jehowa rozmawiał z wami na tej górze spośród ognia.+
5 W tymże czasie stałem między Jehową a wami,+ by opowiedzieć wam słowo Jehowy (wy bowiem baliście się tego ognia i nie wstąpiliście na górę),+ mówiące:
6 „‚Jam jest Jehowa, twój Bóg,+ który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewolników.+
7 Nigdy nie wolno ci mieć innych bogów na przekór mojemu obliczu.+
8 „‚Nie wolno ci robić sobie rzeźbionego wizerunku,+ żadnej postaci+ podobnej do czegokolwiek, co jest w niebiosach w górze, albo tego, co jest na ziemi na dole, lub tego, co jest w wodach pod ziemią.
9 Nie wolno ci kłaniać się im ani dać się namówić do służenia im,+ gdyż ja, Jehowa, twój Bóg, jestem Bogiem wymagającym wyłącznego oddania,+ zsyłającym karę za przewinienie ojców na synów i na trzecie pokolenie, i na czwarte pokolenie, w wypadku tych, którzy mnie nienawidzą,+
10 lecz okazującym lojalną życzliwość tysiącznemu pokoleniu w wypadku tych, którzy mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.+
11 „‚Nie wolno ci używać imienia Jehowy, twego Boga, w sposób niegodny,+ bo Jehowa nie pozostawi bez ukarania tego, kto używa jego imienia w sposób niegodny.+
12 „‚Zachowując dzień sabatu, by go uważać za święty, tak jak ci nakazał Jehowa, twój Bóg,+
13 przez sześć dni masz pracować i wykonywać wszelką swą pracę.+
14 Ale dzień siódmy jest sabatem dla Jehowy, twego Boga.+ Nie masz wykonywać żadnej pracy+ — ty ani twój syn, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twój byk, ani twój osioł, ani żadne z twoich zwierząt domowych, ani twój osiadły przybysz, który jest w twoich bramach,+ aby twój niewolnik i twoja niewolnica mogli odpocząć tak samo jak ty.+
15 I pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej+ i że Jehowa, twój Bóg, wyprowadził cię stamtąd silną ręką i wyciągniętym ramieniem.+ Dlatego Jehowa, twój Bóg, nakazał ci obchodzić dzień sabatu.+
16 „‚Szanuj swego ojca i swą matkę,+ tak jak ci nakazał Jehowa, twój Bóg; aby długo trwały twoje dni i aby ci się dobrze działo+ na ziemi, którą daje ci Jehowa, twój Bóg.
17 „‚Nie wolno ci mordować.+
18 „‚Nie wolno ci cudzołożyć.+
19 „‚Nie wolno ci kraść.+
20 „‚Nie wolno ci fałszywie świadczyć przeciw swemu bliźniemu.+
21 „‚Nie wolno ci pożądać żony twego bliźniego.+ Ani nie wolno ci samolubnie pragnąć domu twego bliźniego, jego pola ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, jego byka ani jego osła, ani niczego, co należy do twego bliźniego’.+
22 „Te Słowa Jehowa wyrzekł do całego waszego zboru na tej górze spośród ognia,+ obłoku i gęstego mroku, głosem donośnym, i niczego nie dodał; potem wypisał je na dwóch tablicach kamiennych i dał je mnie.+
23 „I skoro tylko usłyszeliście głos spośród ciemności, gdy góra płonęła ogniem,+ zaczęliście do mnie podchodzić, wszyscy zwierzchnicy waszych plemion i wasi starsi.
24 Potem powiedzieliście: ‚Oto Jehowa, nasz Bóg, ukazał nam swą chwałę i swą wielkość i usłyszeliśmy jego głos spośród ognia.+ Dzisiaj zobaczyliśmy, że Bóg może rozmawiać z człowiekiem i ten może pozostać przy życiu.+
25 A teraz czemuż mielibyśmy umierać, wszak ten wielki ogień może nas strawić?+ Jeśli jeszcze raz usłyszymy głos Jehowy, naszego Boga, to na pewno pomrzemy.+
26 Czyż jest bowiem ktoś z wszelkiego ciała, kto by usłyszał, tak jak my, głos Boga żywego+ mówiącego spośród ognia, a mimo to dalej żył?
27 Ty sam podejdź i wysłuchaj wszystkiego, co powie Jehowa, nasz Bóg; i będziesz nam mówił wszystko, co ci powie Jehowa, nasz Bóg,+ a my będziemy słuchać i czynić’.
28 „Jehowa słyszał więc głos waszych słów, gdy mówiliście do mnie, i przemówił do mnie Jehowa: ‚Usłyszałem głos słów tego ludu, które do ciebie wyrzekli. Dobrze postąpili we wszystkim, co powiedzieli.+
29 Oby tylko pobudzali swoje serce, by się mnie bało+ i zawsze przestrzegało wszystkich moich przykazań,+ żeby się dobrze wiodło im oraz ich synom po czas niezmierzony!+
30 Idź im powiedzieć: „Wróćcie do domu, do swych namiotów”.
31 Ty zaś stój tu obok mnie, a oznajmię ci wszelkie przykazanie i przepisy, i sądownicze rozstrzygnięcia, jakich masz ich uczyć+ i jakie oni mają spełniać w ziemi, którą im daję, by ją wzięli w posiadanie’.
32 A wy zatroszczcie się o to, by czynić tak, jak wam nakazał Jehowa, wasz Bóg.+ Nie wolno wam zbaczać w prawo ani w lewo.+
33 Całą drogą, którą wam nakazał Jehowa, wasz Bóg, macie kroczyć,+ abyście żyli i aby się wam dobrze wiodło,+ i abyście przedłużyli swoje dni na ziemi, którą weźmiecie w posiadanie.
