Powtórzonego Prawa 10:1-22
10 „W tymże czasie Jehowa rzekł do mnie: ‚Wyciosaj sobie dwie tablice kamienne, takie jak pierwsze,+ i wejdź do mnie na górę, i wykonaj drewnianą Arkę.+
2 A ja wypiszę na tych tablicach słowa, jakie widniały na pierwszych tablicach, które rozbiłeś, ty zaś włożysz je do Arki’.
3 Wykonałem więc Arkę z drewna akacjowego i wyciosałem dwie tablice kamienne, takie jak pierwsze,+ i wstąpiłem na górę, mając te dwie tablice w ręku.
4 Wtedy on wypisał na tych tablicach takie samo pismo jak pierwsze,+ Dziesięć Słów,+ które Jehowa powiedział do was na górze spośród ognia+ w dniu zboru;+ potem Jehowa mi je dał.
5 Wówczas zawróciłem i zszedłem z góry,+ i włożyłem te tablice do Arki, którą wykonałem, żeby tam pozostawały, tak jak mi nakazał Jehowa.+
6 „I synowie Izraela wyruszyli z Beerot Bene-Jaakan+ do Mosery. Tam umarł Aaron i tam został pogrzebany;+ a w jego miejsce zaczął pełnić służbę kapłańską jego syn Eleazar.+
7 Stamtąd wyruszyli do Gudgody, a z Gudgody do Jotbaty,+ ziemi dolin rzecznych obfitujących w wodę.
8 „W tymże czasie Jehowa oddzielił plemię Lewiego+ do noszenia Arki Przymierza Jehowy,+ do stawania przed obliczem Jehowy, by mu służyć,+ oraz do błogosławienia w jego imieniu aż po dziś dzień.+
9 Dlatego Lewi nie ma udziału ani dziedzictwa+ ze swymi braćmi. Jehowa jest jego dziedzictwem, tak jak mu powiedział Jehowa, twój Bóg.+
10 A ja pozostałem na górze, tak samo jak w pierwszych dniach, czterdzieści dni i czterdzieści nocy,+ i Jehowa wysłuchał mnie także tym razem.+ Jehowa nie chciał doprowadzić cię do zguby.+
11 Potem Jehowa rzekł do mnie: ‚Wstań, idź przed tym ludem, żeby wyruszyli, tak by wszedłszy, wzięli w posiadanie ziemię, co do której przysiągłem ich praojcom, że im ją dam’.+
12 „A teraz, Izraelu, o co cię prosi Jehowa, twój Bóg,+ jeśli nie o to, żebyś się bał+ Jehowy, swego Boga, tak abyś chodził wszystkimi jego drogami+ i go miłował+ oraz służył Jehowie, swemu Bogu, całym swym sercem i całą swą duszą;+
13 abyś przestrzegał przykazań Jehowy i jego ustaw,+ które ci dzisiaj nakazuję, dla twego dobra?+
14 Oto do Jehowy, twego Boga, należą niebiosa,+ niebiosa niebios, ziemia+ i wszystko, co na niej.
15 Tylko do twoich praojców przywiązał się Jehowa, aby ich umiłować, tak iż wybrał ich potomstwo po nich,+ właśnie was, ze wszystkich ludów, jak w tym dniu.
16 Obrzezajcie napletek swych serc+ i już nie zatwardzajcie swych karków.+
17 Bo Jehowa, wasz Bóg, to Bóg bogów+ i Pan panów,+ Bóg wielki, potężny i wzbudzający lęk+ — który nikogo nie traktuje stronniczo+ ani nie przyjmuje łapówki,+
18 sprawuje sąd na rzecz chłopca nie mającego ojca i na rzecz wdowy+ oraz miłuje osiadłego przybysza,+ by dać mu chleb i płaszcz.
19 Wy też miłujcie osiadłego przybysza,+ sami bowiem byliście osiadłymi przybyszami w ziemi egipskiej.+
20 „Jehowy, swego Boga, masz się bać.+ Jemu masz służyć+ i do niego lgnąć,+ i na jego imię przysięgać.+
21 To jego masz wysławiać+ i on jest twoim Bogiem, który ci uczynił te wielkie i napawające lękiem rzeczy, jakie twoje oczy widziały.+
22 Twoi praojcowie zstąpili do Egiptu z siedemdziesięcioma duszami,+ a teraz Jehowa, twój Bóg, sprawił, że jesteś jak gwiazdy niebios, tak liczny.+
