Hebrajczyków 10:1-39
10 Skoro bowiem Prawo zawiera cień+ mających nadejść dóbr, a nie samą ich istotę, ludzie nigdy nie mogą tymi samymi ofiarami, które co roku ciągle składają, przystępujących doprowadzić do doskonałości.+
2 W przeciwnym razie czyż nie przestano by składać ofiar, ponieważ pełniący świętą służbę, dostąpiwszy oczyszczenia raz na zawsze, już nie mieliby świadomości grzechu?+
3 Wręcz przeciwnie, przez te ofiary następuje co roku przypomnienie grzechów,+
4 bo nie jest możliwe, żeby krew byków i kozłów usuwała grzechy.+
5 Przychodząc więc na ten świat, mówi: „‚Ofiary i daru ofiarnego nie chciałeś,+ lecz przygotowałeś mi ciało.+
6 Nie przyjąłeś z uznaniem całopaleń ani daru ofiarnego za grzech’.+
7 Wtedy rzekłem: ‚Oto przychodzę (w zwoju księgi napisano o mnie),+ aby wykonywać wolę twoją, Boże’”.+
8 Powiedziawszy najpierw: „Nie chciałeś ani nie przyjąłeś z uznaniem ofiar i darów ofiarnych, i całopaleń, i daru ofiarnego za grzech”+ — ofiar składanych zgodnie z Prawem+ —
9 mówi następnie: „Oto przychodzę, aby wykonywać wolę twoją”.+ Usuwa pierwsze, żeby ustanowić drugie.+
10 Za sprawą wspomnianej „woli”+ zostaliśmy uświęceni+ przez ofiarę+ ciała Jezusa Chrystusa raz+ na zawsze.
11 Ponadto każdy kapłan dzień w dzień+ staje na swoim miejscu,+ by pełnić publiczną służbę i często składać te same ofiary, jako że nigdy nie są one w stanie całkowicie usunąć grzechów.+
12 Ale ten człowiek złożył na zawsze jedną ofiarę za grzechy+ i zasiadł po prawicy Boga,+
13 oczekując odtąd, aż jego nieprzyjaciele zostaną położeni jako podnóżek dla jego stóp.+
14 Bo jednym darem ofiarnym+ na zawsze doprowadził do doskonałości+ tych, którzy są uświęcani.
15 Ponadto składa nam świadectwo także duch święty,+ bo powiedziawszy:
16 „‚Takie jest przymierze, którym się z nimi sprzymierzę po owych dniach’, mówi Jehowa. ‚Włożę moje prawa w ich serca i napiszę je w ich umysłach’”,+
17 powiada następnie: „A ich grzechów oraz ich bezprawnych uczynków na pewno już nie przywołam na pamięć”.+
18 Gdzie zaś jest ich przebaczenie,+ tam już nie ma daru ofiarnego za grzech.+
19 Skoro więc, bracia, mamy śmiałość, jeśli chodzi o drogę wstępu+ do miejsca świętego+ dzięki krwi Jezusa —
20 drogę, którą on nam otworzył jako nową i żywą drogę przez zasłonę,+ to jest swoje ciało+ —
21 i skoro mamy wielkiego kapłana nad domem Bożym,+
22 przystąpmy z sercami prawdziwymi w zupełnej pewności wiary, mając serca przez pokropienie oczyszczone od złego sumienia,+ a ciała obmyte wodą czystą.+
23 Trzymajmy się mocno publicznego oznajmiania naszej nadziei,+ bez wahania,+ bo wierny+ jest ten, który obiecał.
24 I zważajmy jedni na drugich, żeby się pobudzać+ do miłości i do szlachetnych uczynków,+
25 nie opuszczając naszych wspólnych zebrań,+ jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając+ się nawzajem, i to tym bardziej, gdy widzicie przybliżanie się dnia.+
26 Bo jeśli rozmyślnie+ trwamy w grzechu po otrzymaniu dokładnego poznania prawdy,+ to już nie pozostaje żadna ofiara za grzechy,+
27 lecz tylko jakieś straszliwe oczekiwanie sądu+ oraz ognista zazdrość, która ma strawić przeciwników.+
28 Każdy, kto zlekceważył Prawo Mojżeszowe, umiera bez współczucia na podstawie świadectwa dwóch lub trzech.+
29 Jak myślicie, o ileż surowsza kara+ należy się temu, kto podeptał+ Syna Bożego i za pospolitą uznał wartość krwi+ przymierza, którą został uświęcony, oraz ze wzgardą znieważył ducha+ niezasłużonej życzliwości?
30 Znamy bowiem tego, który rzekł: „Pomsta jest moja, ja odpłacę”;+ i znowu: „Jehowa będzie sądził swój lud”.+
31 Straszliwa to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.+
32 Wciąż jednak pamiętajcie o dawniejszych dniach, w których po otrzymaniu oświecenia+ przetrwaliście wielkie zmagania wśród cierpień,+
33 czy to wtedy, gdy byliście niby w teatrze+ wystawiani na obelgi i uciski, czy też wtedy, gdy stawaliście się współuczestnikami tych, którzy czegoś takiego doświadczali.+
34 Zarówno bowiem wyraziliście współczucie dla uwięzionych, jak i przyjęliście z radością grabież+ waszego mienia, wiedząc, że sami macie majętność lepszą i trwałą.+
35 Nie odrzucajcie więc waszej swobody mowy,+ która ma przynieść wielką nagrodę.+
36 Albowiem potrzeba wam wytrwałości,+ abyście po wykonaniu woli Bożej+ dostąpili spełnienia obietnicy.+
37 Bo jeszcze „bardzo krótka chwila”+ i „ten, który przychodzi, nadejdzie, a nie będzie zwlekał”.+
38 „Ale prawy mój będzie żył dzięki wierze”,+ a „jeśli się wycofuje, moja dusza nie ma w nim upodobania”.+
39 My zaś nie jesteśmy z tych, którzy się wycofują ku zagładzie,+ lecz z tych, którzy wierzą ku zachowaniu duszy przy życiu.+
