2 Piotra 3:1-18
3 Umiłowani, oto piszę do was już drugi list, w którym tak jak w pierwszym+ pobudzam przez przypomnienie+ waszą umiejętność jasnego myślenia,
2 abyście pamiętali wypowiedzi, które przedtem wyrzekli święci prorocy,+ a także przykazanie Pana i Wybawcy, dane za pośrednictwem waszych apostołów.+
3 Albowiem to przede wszystkim wiecie, że w dniach ostatnich+ przyjdą szydercy+ ze swym szyderstwem, postępujący według własnych pragnień+
4 i mówiący:+ „Gdzie jest ta jego obiecana obecność?+ Przecież od dnia, gdy nasi praojcowie zapadli w sen śmierci, wszystko trwa dokładnie tak, jak od początku stworzenia”.+
5 Bo zgodnie ze swym życzeniem przeoczają fakt, iż od dawna były niebiosa+ oraz ziemia spoiście wystająca z wody+ i pośród wody+ za sprawą Bożego słowa;
6 i przez te rzeczy ówczesny świat uległ zagładzie, gdy został zatopiony wodą.+
7 Lecz za sprawą tego samego słowa teraźniejsze niebiosa+ i ziemia+ są odłożone dla ognia+ oraz zachowane na dzień sądu+ i zagłady ludzi bezbożnych.+
8 Ale niech ten jeden fakt nie uchodzi waszej uwagi, umiłowani, że u Jehowy jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat — jak jeden dzień.+
9 Jehowa nie jest powolny w sprawie swej obietnicy,+ jak to niektórzy uważają za powolność, lecz jest cierpliwy względem was, ponieważ nie pragnie, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale pragnie, żeby wszyscy doszli do skruchy.+
10 Jednakże dzień+ Jehowy nadejdzie jak złodziej+ i wtedy niebiosa przeminą+ z sykiem,+ elementy zaś rozpuszczą się+ od wielkiego gorąca, a ziemia+ i dzieła na niej zostaną odkryte.+
11 Skoro to wszystko ma się w ten sposób rozpuścić, jakimiż ludźmi powinniście być wy w świętych postępkach i czynach zbożnego oddania,
12 oczekując+ i mając wyraźnie w pamięci obecność dnia Jehowy,+ za sprawą którego niebiosa, płonąc, rozpuszczą się,+ a elementy stopnieją od wielkiego gorąca!
13 Są jednak nowe niebiosa+ i nowa ziemia,+ których oczekujemy zgodnie z jego obietnicą, i w nich ma mieszkać prawość.+
14 Toteż, umiłowani, skoro oczekujecie tych rzeczy, róbcie wszystko, co możecie, aby na koniec zastał was niesplamionych+ i nieskalanych, i w pokoju.+
15 A cierpliwość naszego Pana uważajcie za wybawienie, tak jak to według danej mu mądrości+ napisał do was umiłowany nasz brat Paweł,+
16 wypowiadając się o tych rzeczach, jak to też czyni we wszystkich swych listach. Są w nich jednak pewne sprawy trudne do zrozumienia, które ludzie nieuczeni i niestali przekręcają — podobnie jak pozostałe Pisma+ — ku własnej zgubie.
17 Wy zatem, umiłowani, z góry o tym wiedząc,+ miejcie się na baczności, aby się nie dać wraz z nimi odwieść przez błąd ludzi urągających prawu i nie odpaść od swej niezłomności.+
18 Przeciwnie, wzrastajcie w życzliwości niezasłużonej oraz poznaniu naszego Pana i Wybawcy, Jezusa Chrystusa.+ Jemu chwała zarówno teraz, jak i po dzień wieczności.+
