1 Samuela 3:1-21
3 Tymczasem chłopiec Samuel usługiwał+ Jehowie przed Helim, a słowo od Jehowy+ stało się w owych dniach rzadkością;+ nie rozgłaszano żadnej wizji.+
2 I w owym dniu Heli leżał na swoim miejscu; oczy jego słabły,+ już nie widział.
3 A lampy Bożej jeszcze nie zgaszono, Samuel zaś leżał w świątyni+ Jehowy, gdzie była Arka Boża.
4 I Jehowa zawołał Samuela. Ten odrzekł: „Oto jestem”.+
5 I pobiegłszy do Helego, powiedział: „Oto jestem, bo mnie wołałeś”. Ale on rzekł: „Nie wołałem. Połóż się z powrotem”. Poszedł więc i się położył.
6 A Jehowa zawołał jeszcze raz: „Samuelu!”+ Wtedy Samuel wstał i poszedł do Helego, i powiedział: „Oto jestem, bo przecież mnie wołałeś”. Ale on rzekł: „Nie wołałem, mój synu.+ Połóż się z powrotem”.
7 (Samuel zaś jeszcze nie poznał Jehowy i jeszcze nie zaczęło mu być objawiane słowo Jehowy).+
8 Jehowa zawołał więc ponownie, po raz trzeci: „Samuelu!” Toteż Samuel wstał i poszedł do Helego, i powiedział: „Oto jestem, bo na pewno mnie wołałeś”.
I Heli uświadomił sobie, że to Jehowa wołał chłopca.
9 Heli rzekł zatem do Samuela: „Idź, połóż się, a jeżeli cię zawoła, powiedz: ‚Mów, Jehowo, bo sługa twój słucha’”. Samuel więc poszedł i położył się na swym miejscu.
10 Wtedy przybył Jehowa i stanąwszy, zawołał jak poprzednio: „Samuelu, Samuelu!” A Samuel odrzekł: „Mów, bo sługa twój słucha”.+
11 I Jehowa przemówił do Samuela: „Oto ja czynię+ w Izraelu coś, od czego każdemu, kto o tym usłyszy, w obu uszach zadzwoni.+
12 W owym dniu spełnię na Helim wszystko, co powiedziałem o jego domu — od początku do końca.+
13 A ty powiedz mu, że ja sądzę jego dom+ po czas niezmierzony za przewinienie, o którym wiedział,+ gdyż jego synowie złorzeczą Bogu,+ a on ich nie zganił.+
14 Dlatego poprzysiągłem domowi Helego, że przewinieniu domu Helego po czas niezmierzony nie zapewni bezkarności ani ofiara, ani dar ofiarny”.+
15 I Samuel leżał aż do rana. Potem otworzył drzwi domu Jehowy.+ A Samuel bał się powiedzieć Helemu o tym zjawisku.+
16 Lecz Heli wezwał Samuela i rzekł: „Samuelu, mój synu!” Ten odrzekł: „Oto jestem”.
17 A on powiedział jeszcze do niego: „Co to za słowo wyrzekł do ciebie? Proszę, nie ukrywaj tego przede mną.+ Niech ci Bóg to uczyni i tamto doda do tego,+ jeśli ukryjesz przede mną jakieś słowo z całego tego słowa, które wyrzekł do ciebie”.
18 Samuel powiedział mu więc wszystkie te słowa i niczego przed nim nie ukrył. Na to on rzekł: „To Jehowa. Niech czyni, co dobre w jego oczach”.+
19 I Samuel dalej rósł, a Jehowa był z nim+ i nie pozwolił, by którekolwiek z jego słów upadło na ziemię.+
20 Cały Izrael, od Dan po Beer-Szebę,+ dowiedział się, że Samuelowi powierzono urząd proroka Jehowy.+
21 I Jehowa znowu+ się ukazywał w Szilo, gdyż Jehowa objawił się w Szilo Samuelowi według słowa Jehowy.+
