1 Piotra 2:1-25
2 Odrzućcie zatem wszelkie zło+ i wszelki podstęp, a także obłudę i zawiść oraz wszelką obmowę+
2 i jak nowo narodzone dzieciątka+ rozwińcie gorące pragnienie nie sfałszowanego mleka+ mającego związek ze słowem, abyście dzięki niemu rośli ku wybawieniu,+
3 jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest życzliwy.+
4 Przychodząc do niego jako do żywego kamienia,+ przez ludzi+ wprawdzie odrzuconego,+ lecz wybranego, drogocennego u Boga,+
5 wy sami też niczym żywe kamienie jesteście budowani jako duchowy dom,+ abyście stanowili święte kapłaństwo, żeby składać duchowe ofiary+ godne przyjęcia przez Boga za pośrednictwem Jezusa Chrystusa.+
6 Bo jest w Piśmie: „Oto kładę na Syjonie kamień — wybrany, fundamentowy kamień narożny, drogocenny; i nikt, kto wierzy, na pewno nie dozna rozczarowania”.+
7 Dla was zatem jest On drogocenny, ponieważ wierzycie, dla tych zaś, którzy nie wierzą, „właśnie ten kamień, odrzucony+ przez budowniczych, stał się głowicą węgła”+
8 oraz „kamieniem potknięcia i masywem skalnym obrazy”.+ Ci się potykają, gdyż są nieposłuszni słowu. Na to zresztą zostali naznaczeni.+
9 Lecz wy jesteście „rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym,+ ludem na szczególną własność+ — żebyście szeroko oznajmili wspaniałe przymioty”+ tego, który was powołał z ciemności do swego zdumiewającego światła.+
10 Bo niegdyś nie byliście ludem, lecz teraz jesteście ludem Bożym;+ wy byliście tymi, którym nie okazywano miłosierdzia, lecz teraz jesteście tymi, którym miłosierdzie okazano.+
11 Umiłowani, usilnie zachęcam was jako przybyszów i tymczasowych osiedleńców,+ abyście się powstrzymywali od cielesnych pragnień,+ które toczą bój przeciwko duszy.+
12 Trwajcie w swym szlachetnym postępowaniu wśród narodów,+ żeby w tym, co mówią przeciw wam niczym złoczyńcom, mogły dzięki waszym szlachetnym uczynkom,+ których są naocznymi świadkami, wychwalać Boga w jego dniu przeglądu.+
13 Przez wzgląd na Pana podporządkujcie się+ wszelkiemu stworzeniu ludzkiemu:+ czy to królowi+ jako wyższemu,
14 czy to namiestnikom jako posłanym przez niego w celu wymierzania kary złoczyńcom, a udzielania pochwały czyniącym dobro.+
15 Taka bowiem jest wola Boża, żebyście, czyniąc dobro, niejako nałożyli kaganiec ignoranckiej mowie ludzi nierozsądnych.+
16 Bądźcie jako ludzie wolni,+ ale nie używajcie swej wolności jako osłony dla zła,+ lecz tak, jak niewolnicy Boży.+
17 Szanujcie ludzi wszelkiego pokroju,+ miłujcie całą społeczność braci,+ Boga się bójcie,+ miejcie szacunek dla króla.+
18 Niech słudzy domowi będą z całą należną bojaźnią+ podporządkowani+ swym właścicielom, nie tylko dobrym i rozsądnym, lecz i tym, których trudno zadowolić.
19 Jeśli bowiem ze względu na sumienie wobec Boga ktoś znosi smutki i cierpi niesprawiedliwie, jest to rzecz miła.+
20 Bo jakąż sobie zaskarbiacie zasługę, jeśli grzeszycie i będąc policzkowani, cierpliwie to znosicie?+ Ale jeśli cierpliwie znosicie, czyniąc dobro i cierpiąc,+ jest to rzecz miła Bogu.+
21 Właśnie do tego biegu zostaliście powołani, gdyż i Chrystus cierpiał za was,+ pozostawiając wam wzór, abyście podążali dokładnie jego śladami.+
22 On grzechu nie popełnił+ ani w jego ustach nie znaleziono nic zwodniczego.+
23 Gdy go obrzucano obelgami,+ nie odwzajemniał się obelgami.+ Gdy cierpiał,+ nie groził, ale poruczał siebie temu,+ który sądzi w sposób nacechowany prawością.
24 On sam we własnym ciele zaniósł nasze grzechy+ na pal,+ abyśmy skończywszy z grzechami,+ żyli dla prawości. I „jego pręgami zostaliście uzdrowieni”.+
25 Byliście bowiem jak błądzące owce,+ teraz jednak wróciliście do pasterza+ i nadzorcy waszych dusz.
