Z całych sił staramy się traktować wszystkich z miłością, życzliwością i szacunkiem. Gdy ktoś ze Świadków Jehowy osłabł pod względem duchowym lub przestał wielbić Boga, próbujemy się z nim skontaktować, upewniamy go o swojej miłości i staramy się na nowo rozbudzić w nim zainteresowanie sprawami duchowymi (Łukasza 15:4-7).

 W niektórych sytuacjach czyjeś postępowanie może sprawić, że konieczne będzie usunięcie go ze zboru (1 Koryntian 5:13). Bardzo kochamy naszych współwyznawców, dlatego staramy się pomóc takiej osobie, żeby nie musiała zostać usunięta. A jeśli już do tego dojdzie, nadal okazujemy jej miłość i szacunek, tak jak zachęca nas do tego Biblia (Marka 12:31; 1 Piotra 2:17).

Co sprawia, że ktoś może zostać usunięty ze zboru?

 Biblia wyraźnie wskazuje, że chrześcijanin, który popełnił poważny grzech i nie chce się zmienić, powinien zostać usunięty ze zboru (1 Koryntian 5:11-13) a. Znajdujemy w niej też informacje o tym, jakie grzechy są na tyle poważne, że mogą prowadzić do usunięcia jakiejś osoby. Chodzi między innymi o cudzołóstwo, pijaństwo, morderstwo, przemoc domową oraz kradzież (1 Koryntian 6:9, 10; Galatów 5:19-21; 1 Tymoteusza 1:9, 10).

 Nie oznacza to, że ktoś, kto popełnił poważny grzech, zostaje automatycznie usunięty z naszej społeczności. Starsi zboru b najpierw starają się mu pomóc zmienić jego postępowanie (Rzymian 2:4). Łagodnie i życzliwie próbują trafić mu do serca (Galatów 6:1). Takie podejście może sprawić, że grzesznik uświadomi sobie swój błąd i okaże skruchę (2 Tymoteusza 2:24-26). Jeśli jednak mimo wielokrotnych starań, żeby mu pomóc, nadal łamie on biblijne zasady moralne i nie okazuje skruchy, musi zostać usunięty ze zboru. W takiej sytuacji starsi podają w zborze proste ogłoszenie, że nie jest on już Świadkiem Jehowy.

 Co daje usunięcie ze zboru kogoś, kto nie chce porzucić grzesznego postępowania? Po pierwsze, zbór pozostaje czysty pod względem moralnym i jest chroniony przed negatywnym wpływem tej osoby (1 Koryntian 5:6; 15:33; 1 Piotra 1:16). Po drugie, usunięcie ze zboru może skłonić grzesznika do tego, że dokona zmian i przestanie źle postępować (Hebrajczyków 12:11).

Jak Świadkowie Jehowy traktują osoby, które zostały usunięte ze zboru?

 Biblia mówi, żeby chrześcijanie „przestali utrzymywać kontakty” z kimś, kto został usunięty ze zboru, a ‛nawet z nim nie jadali’ (1 Koryntian 5:11). Dlatego nie utrzymujemy kontaktów towarzyskich z taką osobą. To nie oznacza, że zupełnie ją ignorujemy. Traktujemy ją z szacunkiem. Jest ona mile widziana na naszych spotkaniach religijnych, gdzie Świadkowie Jehowy mogą postanowić się z nią przywitać c. Może też ona poprosić o pomoc duchową starszych zboru.

 A co w sytuacji, gdy ktoś zostaje usunięty ze zboru, ale jego współmałżonek i dzieci dalej są Świadkami Jehowy? Chociaż łącząca ich więź duchowa uległa zmianie, to więzy rodzinne pozostają. Ponieważ mieszkają w jednym domu, ich związek małżeński nadal trwa, a domownicy wciąż darzą się normalnymi uczuciami i utrzymują stosunki rodzinne.

 Osoba, która została usunięta ze zboru, może poprosić o wizyty starszych, którzy w życzliwy sposób udzielą jej rad opartych na Biblii i serdecznie ją zachęcą, żeby okazała skruchę i wróciła do Boga (Zachariasza 1:3). Jeśli przestanie postępować niewłaściwie i zacznie żyć zgodnie z biblijnymi zasadami moralnymi, może zostać ponownie przyjęta do zboru. Zbór ‛życzliwie jej przebaczy i ją pocieszy’, tak jak zrobili to chrześcijanie w Koryncie, gdy grzesznik zmienił swoje postępowanie (2 Koryntian 2:6-8).

Jak czują się ci, którzy kiedyś byli usunięci ze zboru?

 Zwróćmy uwagę na wypowiedzi Świadków Jehowy, którzy zostali usunięci ze zboru, ale później postanowili wrócić do Boga.

 „Kiedy zdecydowałam, że wrócę do zboru, myślałam, że starsi będą chcieli wiedzieć o wszystkim, co robiłam przez te lata, gdy byłam poza zborem. Zamiast tego powiedzieli: ‚Chcemy, żebyś skupiła się na tym, co przed tobą’. Kiedy to usłyszałam, poczułam ogromną ulgę” (Maria, USA).

 „Zbór bardzo się cieszył z mojego powrotu. Czułem się mile widziany. Bracia i siostry dali mi odczuć, że oni i Jehowa mi przebaczyli, dzięki czemu mogłem skupić się na tym, co przede mną. Starsi zawsze pomagali mi umacniać moją więź z Jehową. Pocieszali mnie i pomagali mi dostrzec, że Jehowa nadal mnie ceni i kocha” (Malcom, Sierra Leone).

 „Cieszę się, że Jehowa tak bardzo kocha swoich sług, że dba o czystość moralną swojej organizacji. Chociaż usuwanie grzeszników ze zboru może się komuś wydawać surowe, to jest niezbędne i świadczy o miłości. Jestem wdzięczna, że nasz niebiański Ojciec nas kocha i nam przebacza” (Sandi, USA).