ਅੱਯੂਬ 7:1-21
7 “ਕੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਮਰਨਹਾਰ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਬਰੀ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਵਰਗੀ ਨਹੀਂਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦਿਨ ਦਿਹਾੜੀਦਾਰ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਰਗੇ ਨਹੀਂ?+
2 ਇਕ ਗ਼ੁਲਾਮ ਵਾਂਗ ਉਹ ਛਾਂ ਨੂੰ ਤਰਸਦਾ ਹੈ,ਇਕ ਦਿਹਾੜੀਦਾਰ ਵਾਂਗ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਉਡੀਕਦਾ ਹੈ।+
3 ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਅਰਥ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਆਏ ਹਨਤੇ ਕਲੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਠਹਿਰਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।+
4 ਲੰਮਾ ਪੈਣ ਤੇ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾਂ, ‘ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਉੱਠਾਂਗਾ?’+
ਪਰ ਰਾਤ ਮੁੱਕਦੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਤੇ ਮੈਂ ਪਹੁ ਫੁੱਟਣ ਤਕ ਪਾਸੇ ਲੈਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ।
5 ਮੇਰਾ ਸਰੀਰ ਕੀੜਿਆਂ ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਢੇਲਿਆਂ ਨਾਲ ਢਕਿਆ ਪਿਆ ਹੈ;+ਫੋੜਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਮੇਰੀ ਚਮੜੀ ਦੇ ਖਰੀਂਢਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪੀਕ ਵਗਦੀ ਹੈ।+
6 ਮੇਰੇ ਦਿਨ ਜੁਲਾਹੇ ਦੀ ਨਾਲ੍ਹ ਤੋਂ ਵੀ ਤੇਜ਼ ਦੌੜਦੇ ਹਨ+ਅਤੇ ਆਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਬੀਤ ਰਹੇ ਹਨ।+
7 ਯਾਦ ਰੱਖ, ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਵਾ ਹੀ ਹੈ,+ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਫਿਰ ਕਦੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀ* ਨਹੀਂ ਦੇਖੇਗੀ।
8 ਜਿਹੜੀ ਅੱਖ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖੇਗੀ;ਤੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮੈਨੂੰ ਭਾਲਣਗੀਆਂ, ਪਰ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੋਵਾਂਗਾ।+
9 ਜਿਵੇਂ ਬੱਦਲ ਉੱਡ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਗਾਇਬ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਬਰ* ਵਿਚ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।+
10 ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਫਿਰ ਨਹੀਂ ਮੁੜੇਗਾਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਥਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਰ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣੇਗਾ।+
11 ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ।
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੁਖੀ ਮਨ ਨਾਲ ਬੋਲਾਂਗਾ;ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਕੁੜੱਤਣ* ਕਰਕੇ ਗਿਲਾ ਕਰਾਂਗਾ!+
12 ਕੀ ਮੈਂ ਸਮੁੰਦਰ ਹਾਂ ਜਾਂ ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜੀਵਜੋ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ʼਤੇ ਪਹਿਰਾ ਲਾਇਆ ਹੈ?
13 ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ, ‘ਮੇਰਾ ਮੰਜਾ ਮੈਨੂੰ ਆਰਾਮ ਦੇਵੇਗਾ;ਮੇਰਾ ਬਿਸਤਰਾ ਮੇਰੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦੇਵੇਗਾ,’
14 ਉਦੋਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਸੁਪਨੇ ਦਿਖਾ ਕੇ ਮੇਰਾ ਸਾਹ ਸੁਕਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈਂਅਤੇ ਦਰਸ਼ਣ ਦਿਖਾ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਡਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈਂ,
15 ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾਂ ਕਿ ਮੇਰਾ ਦਮ ਘੁੱਟ ਜਾਵੇ,ਹਾਂ, ਅਜਿਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਮੌਤ ਆ ਜਾਵੇ।+
16 ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਘਿਣ ਹੈ;+ ਮੈਂ ਹੋਰ ਜੀਉਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ।
ਮੈਨੂੰ ਇਕੱਲਾ ਛੱਡ ਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਦਿਨ ਇਕ ਸਾਹ ਵਾਂਗ ਹੀ ਹਨ।+
17 ਇਕ ਮਰਨਹਾਰ ਇਨਸਾਨ ਕੀ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਉਸ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕਰੇਂਅਤੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਲਾਵੇਂ?*+
18 ਤੂੰ ਹਰ ਸਵੇਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਜਾਂਚਦਾ ਹੈਂਤੇ ਹਰ ਪਲ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਪਰਖਦਾ ਹੈਂ?+
19 ਕੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਹੀਂ ਹਟਾਏਂਗਾਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇੰਨੀ ਕੁ ਦੇਰ ਲਈ ਵੀ ਇਕੱਲਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡੇਂਗਾ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਥੁੱਕ ਨਿਗਲ਼ ਸਕਾਂ?+
20 ਹੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ʼਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆ,+ ਜੇ ਮੈਂ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਕੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ?
ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਆਪਣਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਕਿਉਂ ਬਣਾਇਆ?
ਕੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਲਈ ਬੋਝ ਬਣ ਗਿਆ ਹਾਂ?
21 ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਅਪਰਾਧ ਮਾਫ਼ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਦਿੰਦਾਅਤੇ ਮੇਰੀ ਗ਼ਲਤੀ ਨੂੰ ਬਖ਼ਸ਼ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ?
ਬਹੁਤ ਜਲਦ ਮੈਂ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਜਾ ਰਲ਼ਾਂਗਾ,+ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਭਾਲੇਂਗਾ, ਪਰ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੋਵਾਂਗਾ।”
