Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Wist u dit?

Wist u dit?

Wist u dit?

Wat hield de nalezing in, en wie hadden er voordeel van?

De mozaïsche wet verbood boeren de hele opbrengst van hun land af te halen. Als ze het graan binnenhaalden, mochten ze de randen van het veld niet helemaal afoogsten. Als ze druiven plukten, mochten ze de vruchten die op de grond lagen niet oprapen en niet teruggaan om de druiven te oogsten die eerst nog onrijp waren. En als ze olijven van de takken afsloegen, moesten ze de vruchten die niet waren gevallen laten zitten (Leviticus 19:9, 10; Deuteronomium 24:19-21). De armen, de wezen, de weduwen en de in het land wonende vreemdelingen mochten de rest van de oogst dan nalezen, of inzamelen.

Deze wet was tot voordeel van de hele Israëlitische samenleving. De landeigenaar werd aangemoedigd om vrijgevig en onzelfzuchtig te zijn en op Gods zegen te vertrouwen. De nalezers werden tot ijver aangezet, want nalezen was zwaar werk (Ruth 2:2-17). De nalezing zorgde ervoor dat de armen geen honger zouden lijden en de gemeenschap niet tot last zouden worden. Ook bleven ze gespaard voor de vernedering te moeten bedelen of afhankelijk te zijn van wat ze van anderen kregen.

Waarom importeerde Salomo hout voor de bouw van de tempel in Jeruzalem helemaal uit de Libanon?

Het verslag in 1 Koningen 5:1-10 beschrijft een contract tussen Salomo en Hiram, de koning van Tyrus. Volgens dat contract zouden er stammen van ceder- en jeneverbomen uit de Libanon in vlotten over zee naar Israël worden vervoerd en bij de bouw van de tempel worden gebruikt.

Cederhout was in de oudheid een belangrijk handelsartikel in het Midden-Oosten. In Egypte en Mesopotamië werd het vaak gebruikt voor de balken en de betimmering van tempels en paleizen. Koninklijke archieven, literaire teksten en inscripties wijzen op een voortdurende aanvoer van cederhout naar verschillende stadstaten in het zuiden van Mesopotamië, soms als oorlogsbuit of schatting. In Egypte werden van dit hout koninklijke schepen gemaakt, maar ook doodskisten en andere voorwerpen die bij een begrafenis werden gebruikt.

Het cederhout van de Libanon stond vooral bekend om zijn duurzaamheid, schoonheid en heerlijke geur. Bovendien was het bestand tegen aantasting door insecten. Salomo gebruikte dus de beste materialen voor de tempel. Tegenwoordig zijn er van de cederbossen waarmee de Libanese bergen eens bedekt waren, alleen een paar kleinere bossen over.

[Illustratie op blz. 15]

Vervoer van cederhout uit de Libanon, Assyrisch reliëf uit het paleis van Sargon

[Verantwoording]

Erich Lessing/Art Resource, NY