1-3. (a) Wat vindt Jehovah volgens Psalm 5:4-6 van slechtheid? (b) Waarom kunnen we zeggen dat kindermisbruik lijnrecht ingaat tegen ‘de wet van de Christus’?

JEHOVAH haat elke vorm van slechtheid. (Lees Psalm 5:4-6.) Wat moet hij een hekel hebben aan seksueel misbruik van kinderen — een uitzonderlijk weerzinwekkende vorm van slechtheid! Wij als Getuigen van Jehovah denken er net zo over als hij. We hebben een afschuw van kindermisbruik en tolereren het niet in de christelijke gemeente (Rom. 12:9; Hebr. 12:15, 16).

² Elk geval van kindermisbruik gaat lijnrecht in tegen ‘de wet van de Christus’! (Gal. 6:2) Waarom kunnen we dat zeggen? In het vorige artikel hebben we gezien dat de wet van de Christus — alles wat Jezus door woord en voorbeeld onderwees — op liefde gebaseerd is en gerechtigheid bevordert. Ware christenen die zich door die wet laten leiden, behandelen kinderen op zo’n manier dat ze zich veilig en echt geliefd voelen. Maar kindermisbruik is zelfzuchtig en slecht. Het maakt dat een kind zich onveilig gaat voelen en denkt dat niemand van hem houdt.

³ Seksueel kindermisbruik is een wereldwijde plaag, een plaag die ook ware christenen treft. Hoe komt dat? Omdat er heel veel ‘slechte mensen en bedriegers’ zijn en sommige misschien de gemeente proberen binnen te komen (2 Tim. 3:13). Ook zijn er personen die beweren deel uit te maken van de gemeente maar die toegeven aan perverse vleselijke verlangens en kinderen seksueel misbruiken. We gaan bespreken waarom kindermisbruik zo’n ernstige zonde is.  Daarna gaan we bekijken wat de ouderlingen doen bij gevallen van ernstig kwaaddoen, zoals kindermisbruik, en hoe ouders hun kinderen kunnen beschermen. *

4-5. Waarom is kindermisbruik een zonde tegen het slachtoffer?

⁴ Kindermisbruik heeft verstrekkende gevolgen. Het treft de slachtoffers maar ook degenen die om hen geven — hun familieleden en hun broeders en zusters. Kindermisbruik is een ernstige zonde.

⁵ Een zonde tegen het slachtoffer. * Het is een zonde om anderen pijn te doen en te laten lijden. In het volgende artikel zullen we zien dat dit precies is wat een kindermisbruiker doet: hij brengt het kind vreselijke schade toe. Hij beschaamt het vertrouwen van het kind en berooft het van een gevoel van veiligheid en zekerheid. Kinderen moeten beschermd worden tegen zo’n slechte daad en de slachtoffers hebben troost en hulp nodig (1 Thess. 5:14).

6-7. Waarom is kindermisbruik een zonde tegen de gemeente en tegen de autoriteiten?

⁶ Een zonde tegen de gemeente. Als iemand in de gemeente zich schuldig maakt aan kindermisbruik, werpt hij een smet op de gemeente (Matth. 5:16; 1 Petr. 2:12). Het is heel onrechtvaardig tegenover de miljoenen trouwe christenen die ‘krachtig strijden voor het geloof’! (Jud. 3) We tolereren in ons midden geen personen die berouwloos slechte dingen doen en de goede reputatie van de gemeente besmeuren.

⁷ Een zonde tegen de autoriteiten. Christenen moeten ‘onderworpen zijn aan de superieure autoriteiten’ (Rom. 13:1). We tonen dat we onderworpen zijn door de wetten van het land te respecteren. Als iemand uit de gemeente de wet overtreedt, bijvoorbeeld door een kind te misbruiken, zondigt hij tegen de autoriteiten. (Vergelijk Handelingen 25:8.) Hoewel de ouderlingen niet het gezag hebben om de wet te handhaven, zullen ze een kindermisbruiker niet beschermen tegen de juridische gevolgen van zijn zonde (Rom. 13:4). De zondaar oogst wat hij heeft gezaaid (Gal. 6:7).

8. Wat vindt Jehovah van zonden tegen mensen?

⁸ Bovenal een zonde tegen God (Ps. 51:4). Als een mens zondigt tegen een ander mens, zondigt hij ook tegen Jehovah. Neem de wet die God aan Israël gaf. Volgens de wet gedroeg iemand die zijn naaste bestal of afzette zich ‘ontrouw tegenover Jehovah’ (Lev. 6:2-4). Hetzelfde kan beslist gezegd worden van iemand in de gemeente die een kind misbruikt en het daarmee berooft van een gevoel van veiligheid en zekerheid. De dader gedraagt zich ontrouw tegenover Jehovah en besmeurt Zijn naam. Daarom moet misbruik worden veroordeeld om wat het is: een ernstige zonde tegen God.

9. Welke Bijbelse informatie heeft Jehovah’s organisatie door de jaren heen gepubliceerd, en waarom?

⁹ Door de jaren heen heeft Jehovah’s organisatie heel veel Bijbelse informatie over kindermisbruik gepubliceerd. In artikelen in De Wachttoren en Ontwaakt! is  bijvoorbeeld behandeld hoe slachtoffers van seksueel misbruik kunnen omgaan met de emotionele littekens, hoe anderen hen kunnen helpen en opbouwen en hoe ouders hun kinderen kunnen beschermen. Ouderlingen krijgen uitvoerige Bijbelse instructies en opleiding voor de aanpak van gevallen van kindermisbruik. De organisatie blijft kijken naar de manier waarop gemeenten met de zonde van kindermisbruik omgaan. Waarom? Om ervoor te zorgen dat de kwestie wordt aangepakt in harmonie met de wet van de Christus.

10-12. (a) Wat houden ouderlingen bij elk geval van ernstig kwaaddoen in gedachte, en wat zijn hun belangrijkste doelen? (b) Wat proberen ouderlingen in overeenstemming met Jakobus 5:14, 15 te doen?

¹⁰ Bij elk geval van ernstig kwaaddoen houden ouderlingen in gedachte dat ze volgens de wet van de Christus de kudde met liefde moeten behandelen en moeten doen wat goed en rechtvaardig is in Gods ogen. Daarom hebben ze een aantal doelen voor ogen als ze melding krijgen van een geval van ernstig kwaaddoen. Om te beginnen willen de ouderlingen de heiligheid van Gods naam hooghouden (Lev. 22:31, 32; Matth. 6:9). Maar ook het geestelijke welzijn van hun broeders en zusters in de gemeente ligt hun na aan het hart. Ze willen iedereen helpen die het slachtoffer is van kwaaddoen.

¹¹ Als de kwaaddoener deel uitmaakt van de gemeente, hebben de ouderlingen ook zijn mogelijke herstel op het oog. (Lees Jakobus 5:14, 15.) Een christen die toegeeft aan verkeerde verlangens en een ernstige zonde begaat, is in geestelijk opzicht ziek. Dit betekent dat hij geen gezonde verhouding met Jehovah meer heeft. * In zekere zin zijn de ouderlingen net als artsen. Ze doen moeite om ‘de zieke [in dit geval de kwaaddoener] beter te maken’. Hun Bijbelse raad kan hem helpen zijn band met God te herstellen, maar dat is alleen mogelijk als hij echt berouw heeft (Hand. 3:19; 2 Kor. 2:5-10).

¹² Het is duidelijk dat ouderlingen een zware verantwoordelijkheid hebben. Ze geven veel om de kudde die God aan hen heeft toevertrouwd (1 Petr. 5:1-3). Ze willen dat hun broeders en zusters zich in de gemeente veilig voelen. Daarom treden ze direct op bij meldingen van ernstig kwaaddoen, zoals kindermisbruik. Om te zien wat erbij komt kijken, gaan we drie vragen bespreken.

13-14. Houden de ouderlingen zich aan een wettelijke meldplicht? Leg uit.

¹³ Houden de ouderlingen zich aan een wettelijke verplichting om een beschuldiging van kindermisbruik te melden bij de autoriteiten? Ja. Als dat in een land wettelijk verplicht is, houden de ouderlingen zich aan een meldplicht (Rom. 13:1). Zulke wetten zijn niet in tegenspraak met Gods wetten (Hand. 5:28, 29). Dus als zo’n beschuldiging bij de ouderlingen bekend wordt, winnen ze direct advies in over de naleving van een wettelijke meldplicht.

¹⁴ De ouderlingen verzekeren slachtoffers en ook de ouders en anderen die van de kwestie op de hoogte zijn dat ze het recht hebben om aangifte te doen van kindermisbruik. Maar wat als het gaat om iemand die deel uitmaakt van de gemeente en de kwestie dan in de gemeenschap bekend wordt? Moet de christen die aangifte heeft gedaan  het gevoel hebben dat hij een smet heeft geworpen op Gods naam? Nee. Het is de kindermisbruiker die Gods naam besmeurt.

15-16. (a) Waarom zijn er, zoals blijkt uit 1 Timotheüs 5:19, minstens twee getuigen vereist voordat de ouderlingen rechterlijke stappen ondernemen? (b) Wat doen de ouderlingen als bij hen bekend wordt dat iemand uit de gemeente wordt beschuldigd van kindermisbruik?

¹⁵ Waarom zijn er minstens twee getuigen vereist voordat de ouderlingen in de gemeente rechterlijke stappen ondernemen? Dit vereiste maakt deel uit van de hoge Bijbelse rechtsnorm. Als er geen bekentenis van het kwaaddoen is, zijn er twee getuigen vereist om een beschuldiging te staven. Alleen dan zullen de ouderlingen rechterlijke stappen ondernemen (Deut. 19:15; Matth. 18:16; lees 1 Timotheüs 5:19). Betekent dit dat er twee getuigen vereist zijn om bij de autoriteiten aangifte te doen van misbruik? Nee. Dit is geen vereiste voor wanneer ouderlingen of anderen aangifte doen van een strafbaar feit.

¹⁶ Als bij de ouderlingen bekend wordt dat iemand uit de gemeente wordt beschuldigd van kindermisbruik, zien ze toe op naleving van wettelijke verplichtingen om de zaak te melden. Daarna doen ze een onderzoek aan de hand van de Bijbel. Als de beschuldigde ontkent, nemen de ouderlingen getuigenverklaringen in overweging. Wordt de beschuldiging gestaafd door minstens twee personen — de beschuldiger en iemand anders die dit voorval of andere gevallen van kindermisbruik door de beschuldigde kan bevestigen — dan wordt er een rechterlijk comité gevormd. * Als er maar één getuige is, betekent dit niet dat hij liegt. Ook als vermeend kwaaddoen niet kan worden vastgesteld op basis van twee getuigen, erkennen de ouderlingen dat er mogelijk een ernstige zonde is begaan, een zonde die anderen veel leed heeft aangedaan. De ouderlingen bieden blijvende steun aan allen die gekwetst zijn. Daarnaast blijven ze goed letten op de vermeende kindermisbruiker om de gemeente te beschermen tegen potentieel gevaar (Hand. 20:28).

17-18. Leg uit wat de rol is van het rechterlijk comité.

¹⁷ Wat is de rol van het rechterlijk comité? Met de term ‘rechterlijk’ wordt niet bedoeld dat de ouderlingen met een rechterlijk oordeel of vonnis bepalen of de beschuldigde door de autoriteiten gestraft moet worden voor het overtreden van de wet. De ouderlingen staan de wetshandhaving niet in de weg. Ze laten strafzaken over aan de autoriteiten (Rom. 13:2-4; Tit. 3:1). Wat de ouderlingen beoordelen is of een persoon in de gemeente kan blijven.

¹⁸ Als ouderlingen zitting hebben in een rechterlijk comité, hebben ze een geestelijke, oftewel religieuze, functie. Aan de hand van de Bijbel bepalen ze of de dader berouw heeft of niet. Als hij geen berouw heeft, wordt hij uit de gemeente gezet en wordt dat aan de gemeente bekendgemaakt (1 Kor. 5:11-13). Als hij berouw heeft, mag hij deel van de gemeente blijven uitmaken. Maar de ouderlingen zullen hem duidelijk maken dat hij waarschijnlijk nooit in aanmerking komt voor een voorrecht of een verantwoordelijke positie in de gemeente. In verband met de veiligheid van kinderen kunnen ouderlingen de ouders van minderjarigen in de gemeente persoonlijk waarschuwen dat ze alert moeten  zijn op contacten van hun kinderen met de betreffende persoon. Als ouderlingen zulke maatregelen nemen, letten ze erop dat de privacy van de slachtoffers gerespecteerd blijft.

19-22. Wat kunnen ouders doen om hun kinderen te beschermen? (Zie cover.)

¹⁹ Wie hebben de verantwoordelijkheid om kinderen te beschermen? De ouders. * De zorg voor je kinderen is een heilige plicht; ze zijn ‘een erfdeel van Jehovah’ (Ps. 127:3). Het is jullie verantwoordelijkheid je kinderen te beschermen. Wat kun je doen om ze te beschermen tegen misbruik?

²⁰ Ten eerste: informeer jezelf over misbruik. Zorg dat je weet wat voor personen kinderen misbruiken en met welke tactieken ze hen misleiden. Wees alert op potentiële gevaren (Spr. 22:3; 24:3). Bedenk dat in de meeste gevallen de dader iemand is die het kind al kent en vertrouwt.

²¹ Ten tweede: onderhoud goede communicatie met je kinderen (Deut. 6:6, 7). Dat houdt ook in dat je goed luistert (Jak. 1:19). Bedenk dat kinderen die misbruikt zijn daar vaak niet over willen praten. Ze zijn misschien bang dat niemand het zal geloven of ze zijn bang voor wat de dader heeft gedreigd te doen als ze erover praten. Als je merkt dat er iets mis is, stel ze dan op een vriendelijke manier vragen en luister geduldig naar wat ze zeggen.

²² Ten derde: geef je kinderen voorlichting. Vertel ze wat ze over seks moeten weten, afgestemd op hun leeftijd. Leer ze wat ze moeten zeggen en doen als iemand ze op een ongepaste manier probeert aan te raken. Gebruik de informatie over de bescherming van kinderen die door Gods organisatie wordt gepubliceerd. (Zie het kader ‘ Informeer jezelf en je kinderen’.)

23. Hoe bezien we kindermisbruik, en welke vraag komt in het volgende artikel aan bod?

²³ Als Jehovah’s Getuigen bezien we seksueel misbruik van kinderen als een ernstige zonde en een vreselijk misdrijf. Onze gemeenten laten zich leiden door de wet van de Christus en beschermen kindermisbruikers niet tegen de gevolgen van hun zonden. Maar wat kunnen we doen om de slachtoffers van misbruik te helpen? Het volgende artikel geeft antwoord op die vraag.