IN Bijbelse tijden werd er bij een huwelijk een bruidsprijs betaald aan de familie van de bruid. De bruidsprijs kon bestaan uit bepaalde waardevolle voorwerpen, dieren of geld. Soms werd hij betaald met een tegenprestatie, zoals in het geval van Jakob, die overeenkwam zeven jaar voor Rachels vader te werken om met haar te kunnen trouwen (Gen. 29:17, 18, 20). Wat was het doel van dit gebruik?

Volgens de Bijbelgeleerde Carol Meyers was een bruidsprijs bedoeld ‘als compensatie voor de ouders van het meisje, die hun dochter als arbeidskracht verloren’, wat in agrarische gemeenschappen zwaar meetelde. De bruidsprijs kan ook hebben gediend ter versterking van de vriendschapsband tussen de families die nu door een huwelijk aan elkaar verwant waren. Die familiebanden konden belangrijk zijn in moeilijke tijden. Daarnaast was de bruidsprijs een bewijs dat een vrouw verloofd was en dat haar man de zorg en bescherming die ze van haar vader kreeg zou overnemen.

Dat er een bruidsprijs werd betaald betekende niet dat de vrouw koopwaar was. In het boek Hoe het oude Israël leefde staat: ‘Die verplichting om een bepaald bedrag aan geld of iets dat daarmee gelijkstond aan de familie van het meisje uit te keren geeft vanzelfsprekend aan het israëlitische huwelijk de schijn van een koop. Maar de [bruidsprijs] heeft minder het karakter van een prijs die voor de vrouw betaald wordt dan van een schadeloosstelling voor de familie.’

In sommige landen bestaat nog steeds de gewoonte om een bruidsprijs te betalen. Als christelijke ouders een bruidsprijs vragen, laten ze hun ‘redelijkheid bij alle mensen bekend worden’ door niet méér te vragen dan redelijk is (Fil. 4:5; 1 Kor. 10:32, 33). Zo laten ze zien dat ze niet hebzuchtig zijn of ‘alleen om geld geven’ (2 Tim. 3:2). En als ze geen onredelijk hoge bruidsprijs vragen, zal de aanstaande man niet genoodzaakt zijn het huwelijk uit te stellen tot hij genoeg heeft verdiend om de bruidsprijs te kunnen betalen. Een pionier zou zich in zo’n geval niet gedwongen voelen daarvoor zijn pioniersdienst op te geven.

In sommige delen van de wereld is de bruidsprijs bij de wet geregeld. In dat geval zullen christelijke ouders zich aan die wet houden. Volgens Gods Woord moeten christenen namelijk ‘onderworpen zijn aan de superieure autoriteiten’ en zich houden aan wetten die niet in conflict zijn met Gods wetten (Rom. 13:1; Hand. 5:29).