युहन्नाका अनुसार ११:१-५७
११ बेथानी भन्ने गाउँमा लाजरस नाम गरेका एक जना मानिस बिरामी परेका थिए। मरियम र तिनकी दिदी मार्था पनि त्यही गाउँमा बस्थे।+
२ वास्तवमा यी तिनै मरियम थिइन्, जसले प्रभुको पाउमा सुगन्धित तेल खन्याएकी थिइन् र आफ्नो कपालले उहाँको पाउ पुछेकी थिइन्।+ बिरामी परेका लाजरस तिनकै भाइ थिए।
३ त्यसैले लाजरसका दिदीहरूले उहाँकहाँ यस्तो खबर पठाए: “प्रभु, हेर्नुहोस्, जसलाई तपाईँ माया गर्नुहुन्छ, तिनी बिरामी परेका छन्।”
४ तर यो कुरा सुनेपछि येसुले भन्नुभयो: “यस बिमारीको अन्तिम परिणाम मृत्यु हुनेछैन तर यसले परमेश्वरको महिमा गर्नेछ+ ताकि यसद्वारा परमेश्वरको छोराको महिमा होस्।”
५ मार्था, तिनकी बहिनी र लाजरसलाई येसु माया गर्नुहुन्थ्यो।
६ तैपनि जब उहाँले लाजरस बिरामी परेको खबर पाउनुभयो, उहाँ अझै दुई दिन पहिलेकै ठाउँमा बस्नुभयो।
७ त्यसपछि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो: “आओ, हामी फेरि यहुदिया जाऔँ।”
८ चेलाहरूले उहाँलाई भने: “रब्बी,+ यहुदियाका मानिसहरूले केही समयअघि मात्र तपाईँलाई ढुङ्गा हान्न खोजेका थिए+ तैपनि तपाईँ फेरि त्यहीँ जाँदै हुनुहुन्छ?”
९ येसुले जवाफ दिनुभयो: “दिनमा १२ घण्टा उज्यालो हुन्छ, होइन?+ यदि कोही दिनको उज्यालोमा हिँड्छ भने उसले कुनै कुरामा ठेस खाँदैन किनकि उसले यस संसारको ज्योति देख्छ।
१० तर यदि कोही राती हिँड्छ भने उसले ठेस खान्छ किनकि ऊसित ज्योति छैन।”
११ यी कुराहरू भनेपछि उहाँले तिनीहरूलाई यसो भन्नुभयो: “हाम्रा मित्र लाजरस सुतेका छन्+ तर म तिनलाई ब्युँझाउन त्यहाँ जाँदै छु।”
१२ तब चेलाहरूले उहाँलाई भने: “प्रभु, यदि तिनी सुतेका छन् भने त ठीक हुन्छन् होला।”
१३ तर येसुले तिनको मृत्युको विषयमा कुरा गर्नुभएको थियो। तर तिनीहरूले भने उहाँले निद्रा लागेर सुत्ने विषयमा भन्नुभएको होला भन्ठाने।
१४ तब येसुले तिनीहरूलाई प्रस्टसित बताउनुभयो: “लाजरस मरिसकेका छन्।+
१५ तर म तिमीहरूको निम्ति रमाउँछु किनकि म त्यहाँ थिइनँ र अब तिमीहरूको विश्वास अझ बलियो हुनेछ। आओ, हामी तिनीकहाँ जाऔँ।”
१६ त्यसैले जुम्ल्याहा भनिने थोमाले अरू चेलाहरूलाई भने: “लौ, हामी पनि जाऔँ अनि उहाँसितै मरौँ।”+
१७ येसु आउनुभएपछि लाजरसलाई चिहानमा राखेको चार दिन भइसकेको रहेछ भनेर उहाँले थाह पाउनुभयो।
१८ बेथानी यरुसलेमबाट नजिकै, लगभग तीन किलोमिटर* पर थियो।
१९ धेरै यहुदीहरू मार्था र मरियमलाई तिनीहरूको भाइको मृत्यु भएकोले सान्त्वना दिन आएका थिए।
२० येसु आउँदै हुनुहुन्छ भन्ने सुनेर मार्था उहाँलाई भेट्न गइन् तर मरियमचाहिँ+ घरमै बसिरहिन्।
२१ मार्थाले येसुलाई भनिन्: “हे प्रभु, तपाईँ यहाँ हुनुभएको भए मेरो भाइ मर्ने थिएन।
२२ अनि अहिले पनि मलाई थाह छ, तपाईँले परमेश्वरसित जेसुकै माग्नुभए तापनि उहाँले तपाईँलाई दिनुहुनेछ।”
२३ येसुले तिनलाई भन्नुभयो: “तिम्रो भाइ ब्युँतनेछ।”
२४ मार्थाले उहाँलाई भनिन्: “मलाई थाह छ, अन्तको दिनमा जब मरेकाहरूलाई फेरि जीवित पारिनेछ, तब ऊ ब्युँतनेछ।”+
२५ येसुले तिनलाई भन्नुभयो: “मरेकाहरूलाई फेरि जीवित पार्ने र उनीहरूलाई जीवन दिने मै हुँ।+ जसले ममाथि विश्वास गर्छ, ऊ मऱ्यो भने पनि फेरि जीवित हुनेछ।
२६ अनि जो अहिले जीवित छ र ममाथि विश्वास गर्छ, ऊ कहिल्यै मर्नेछैन।+ के तिमी यो कुरामा विश्वास गर्छ्यौ?”
२७ तिनले उहाँलाई भनिन्: “गर्छु प्रभु। तपाईँ नै परमेश्वरका छोरा अनि संसारमा आउनेवाला ख्रिष्ट हुनुहुन्छ भनेर मैले विश्वास गरेकी छु।”
२८ यति भनेपछि तिनी फर्किन् र आफ्नी बहिनी मरियमलाई बोलाएर खुसुक्क भनिन्: “गुरुज्यू+ आउनुभएको छ र तिमीलाई बोलाउँदै हुनुहुन्छ।”
२९ यो सुन्नेबित्तिकै मरियम जुरुक्क उठेर उहाँलाई भेट्न गइन्।
३० येसु यतिबेलासम्म गाउँभित्र पसिसक्नुभएको थिएन; उहाँ अझै मार्थाले भेटेकै ठाउँमा हुनुहुन्थ्यो।
३१ जब ती यहुदीहरू, जो मरियमको घरमा थिए र जसले तिनलाई सान्त्वना दिइरहेका थिए, तिनीहरूले मरियमलाई जुरुक्क उठेर गएको देखे, तब तिनीहरू तिनको पछिपछि लागे। किनकि तिनीहरूले मरियम चिहानमा+ रुन गएकी होलिन् भन्ठाने।
३२ जब मरियम येसु हुनुभएको ठाउँमा आइपुगिन् र उहाँलाई देखिन्, तब तिनी उहाँको पाउमा घोप्टो परिन् र यसो भनिन्: “हे प्रभु, तपाईँ यहाँ हुनुभएको भए मेरो भाइ मर्ने थिएन।”
३३ तिनलाई र तिनीसित आएका यहुदीहरूलाई रोइरहेको देखेपछि येसु अत्यन्तै व्याकुल हुनुभयो र सुस्केरा हाल्नुभयो।
३४ अनि उहाँले सोध्नुभयो: “तिमीहरूले उसलाई कहाँ राखेका छौ?” तिनीहरूले उहाँलाई भने: “प्रभु, आएर हेर्नुहोस्।”
३५ तब येसु रुनुभयो।+
३६ यो देखेर यहुदीहरूले भन्न थाले: “हेर त, उहाँले तिनलाई कत्ति माया गर्नुहुँदो रहेछ!”
३७ तर तिनीहरूमध्ये केहीले यसो भने: “अन्धो मानिसको आँखा खोलिदिने+ यस मानिसले के उसलाई चाहिँ मर्नदेखि रोक्न सकेन?”
३८ तब येसुले फेरि सुस्केरा हाल्नुभयो र उहाँ चिहानमा जानुभयो। वास्तवमा यो ओडार थियो र यसको मुखमा ढुङ्गा राखिएको थियो।
३९ येसुले भन्नुभयो: “ढुङ्गा हटाओ।” मृतककी दिदी मार्थाले उहाँलाई भनिन्: “प्रभु, अहिलेसम्म त गन्हाउन थालिसक्यो होला किनकि चार दिन भइसक्यो।”
४० येसुले तिनलाई भन्नुभयो: “के मैले तिमीलाई भनिनँ, यदि तिमीले विश्वास गऱ्यौ भने परमेश्वरको महिमा देख्नेछ्यौ?”+
४१ त्यसपछि तिनीहरूले ढुङ्गा हटाए। तब येसुले आकाशतिर हेरेर+ भन्नुभयो: “हे बुबा, म तपाईँलाई धन्यवाद दिन्छु किनकि तपाईँले मेरो प्रार्थना सुन्नुभएको छ।
४२ हो, मलाई थाह थियो, तपाईँ सधैँ मेरो प्रार्थना सुन्नुहुन्छ तर वरपर उभिरहेको भीडको खातिर मैले तपाईँलाई यसो भनेँ ताकि तपाईँले नै मलाई पठाउनुभएको हो भनेर यिनीहरूले विश्वास गर्न सकून्।”+
४३ यी कुराहरू भनेपछि उहाँले ठूलो स्वरमा भन्नुभयो: “ए लाजरस, बाहिर आऊ!”+
४४ त्यो मरेको मानिस उसको हातखुट्टा कपडाले बेरिएकै अवस्थामा उठेर आयो अनि उसको अनुहारमा पनि कपडा बेरिएको थियो। येसुले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “उसलाई फुकाइदेओ र जान देओ।”
४५ त्यसकारण मरियमकहाँ आएका र उहाँले गर्नुभएको यो काम देखेका यहुदीहरूमध्ये धेरैले उहाँमाथि विश्वास गरे+
४६ तर तिनीहरूमध्ये केहीले फरिसीहरूकहाँ गएर येसुले गर्नुभएको कामबारे बताइदिए।
४७ तब मुख्य पुजारीहरू र फरिसीहरूले यहुदी न्यायपरिषद्को बैठक बोलाए अनि यसो भने: “यस मानिसले धेरै चमत्कार गर्दै छ, अब हामी के गरौँ?+
४८ यदि हामीले त्यसलाई त्यत्तिकै छोडिदियौँ भने तिनीहरू सबैले त्यसमाथि विश्वास गर्नेछन् र रोमीहरू आएर हाम्रो ठाउँ* र हाम्रो जाति दुवै कब्जा गर्नेछन्।”
४९ तर तिनीहरूमध्ये एक जना, कैयाफा,+ जो त्यस वर्ष प्रधानपुजारी थिए, तिनले भने: “तिमीहरूलाई केही पनि थाह छैन
५० अनि पूरै जाति नाश हुनुभन्दा सबै मानिसको निम्ति एक जना मानिस मर्नु नै तिमीहरूको निम्ति फाइदाजनक हुन्छ भनेर तिमीहरू सोच्दैनौ।”
५१ तथापि यो तिनले आफ्नै तर्फबाट बोलेका थिएनन्। तर त्यस वर्ष प्रधानपुजारी भएकोले तिनले यो भविष्यवाणी गरेका थिए कि पूरै जातिको लागि येसु मर्नुपर्नेछ
५२ अनि त्यस जातिको लागि मात्र होइन तर छरिएर रहेका परमेश्वरका सन्तानलाई एकसाथ जम्मा गर्नलाई पनि उहाँ मर्नुपर्नेछ।
५३ त्यसैले त्यस दिनदेखि उसो तिनीहरूले उहाँलाई मार्न मतो गरे।
५४ त्यसैले त्यस उप्रान्त येसु यहुदीहरूमाझ खुल्लमखुल्ला हिँड्नुभएन बरु त्यो ठाउँ छोडेर उहाँ निर्जनभूमिनजिकै पर्ने इलाकामा एप्रैम+ भनिने सहरमा जानुभयो र आफ्ना चेलाहरूसित त्यहीँ बस्नुभयो।
५५ अब यहुदीहरूको निस्तार चाड+ नजिकै थियो र धेरै मानिस निस्तार चाडअघि नियमअनुसारै आफूलाई शुद्ध पार्न आ-आफ्ना इलाकाहरूबाट निस्केर यरुसलेम गए।
५६ तिनीहरूले येसुलाई खोज्न थाले र मन्दिर परिसरमा उभिएर आपसमा यसो भन्न थाले: “तिमीहरूलाई कस्तो लाग्छ? उहाँ चाडमा आउँदै आउनुहुन्न होला त?”
५७ मुख्य पुजारीहरू र फरिसीहरूले उहाँ कहाँ हुनुहुन्छ भनी कसैलाई थाह भएमा त्यसबारे खबर गर्नू भनेर आदेश दिएका थिए किनकि तिनीहरू उहाँलाई पक्रन चाहन्थे।
