Матеј 26:1-75
26 Кога го раскажа сето тоа, Исус им рече на своите ученици:
2 „Знаете дека по два дена е Пасхата,+ и Синот човечки треба да биде предаден и прикован на столб“.*+
3 Тогаш главните свештеници и народните старешини се собраа во дворот на првосвештеникот, кој се викаше Кајафа,+
4 и се посоветуваа+ како да го фатат Исус со измама и да го убијат.
5 Меѓутоа, си рекоа: „Не на празникот, за народот да не крене бунт“.+
6 Додека Исус беше во Витанија,+ во куќата на Симон лепрозниот,+
7 му се приближи една жена која носеше алабастерно шишенце со скапоцено мирисливо масло,+ кое му го излеа врз главата додека тој седеше на трпезата.*
8 Кога го видоа тоа, учениците се налутија и рекоа: „Какво е ова растурање?+
9 Тоа можеше скапо да се продаде и да им се даде на сиромасите“.+
10 Знаејќи го тоа,+ Исус им рече: „Зошто ја напаѓате жената? Таа ми направи добро дело.+
11 Сиромасите секогаш ќе ги имате+ покрај себе, а мене нема да ме имате секогаш.+
12 Кога жената го излеа мирисливото масло врз моето тело, ме приготви за погреб.+
13 Вистина, ви велам, секаде каде што ќе се проповеда оваа добра вест, по целиот свет, ќе се кажува и за тоа што го направи оваа жена, како спомен за неа“.+
14 Тогаш еден од дванаесеттемина, кој се викаше Јуда Искариот,+ отиде кај главните свештеници
15 и рече: „Што ќе ми дадете за да ви го предадам?“+ Му определија триесет сребреници.+
16 Оттогаш тој почна да бара поволен момент за да го предаде.+
17 На првиот ден од Празникот на бесквасните лебови,+ учениците му пристапија на Исус и го прашаа: „Каде сакаш да ти приготвиме да ја јадеш пасхалната жртва?“+
18 Тој одговори: „Појдете во градот кај тој и тој+ човек, и речете му: ‚Учителот вели: „Моето време е близу. Ќе ја прославам Пасхата со своите ученици во твојот дом“ ‘ “.+
19 И учениците направија така како што им заповеда Исус, и приготвија сѐ за Пасхата.+
20 А вечерта+ тој седеше на трпезата со дванаесетте ученици.+
21 Додека јадеа, им рече: „Вистина, ви велам, еден од вас ќе ме предаде“.+
22 Тогаш тие многу се нажалија и секој од нив почна да му вели: „Господару, да не сум јас?“+
23 Тој им одговори: „Оној што ќе макне со мене во чинијата, тој ќе ме предаде.+
24 Вистина, Синот човечки си заминува, како што е напишано+ за него, но тешко+ на оној човек што ќе го предаде Синот човечки!+ Подобро ќе му беше воопшто да не се ни родеше“.
25 А Јуда, кој се спремаше да го предаде, го праша: „Да не сум јас, учителе?“* Тој му одговори: „Ти самиот го велиш тоа“.
26 Додека јадеа, Исус зеде леб,+ кажа благослов, го раскрши,+ па им го раздели на учениците и рече: „Земете, јадете! Ова го претставува* моето тело“.+
27 И зеде чаша,+ му се заблагодари на Бог и им даде, велејќи: „Пијте од неа сите,+
28 бидејќи ова ја претставува+ мојата ‚крв+ на сојузот‘,+ која ќе се пролее за мнозина+ заради простување на гревовите.+
29 Но ви велам, отсега нема да пијам од овој лозов плод до оној ден кога ќе го пијам со вас нов во царството на мојот Татко“.+
30 И откако испеаја фалбени песни,+ излегоа на Маслинската Гора.+
31 Тогаш Исус им рече: „Сите вие оваа ноќ ќе се поколебате во верата поради она што ќе ми се случи, бидејќи е напишано: ‚Ќе го удрам пастирот, и овците од стадото ќе се разбегаат‘.+
32 Но кога ќе воскреснам, ќе отидам пред вас во Галилеја“.+
33 Тогаш Петар му рече: „Дури и сите други да се поколебаат во верата поради она што ќе ти се случи, јас нема никогаш да се поколебам!“+
34 Исус му рече: „Вистина, ти велам, оваа ноќ, пред да запее петелот, трипати ќе се одречеш од мене“.+
35 Тогаш Петар му рече: „Дури и да мора да умрам со тебе, нема да се одречам од тебе!“ Истото го рекоа и сите други ученици.+
36 Тогаш Исус дојде со учениците на местото+ наречено Гетсиманија и им рече: „Седнете овде додека јас да појдам онаму и да се помолам“.+
37 И ги зеде со себе Петар и двајцата синови+ на Зеведеј. И го обзеде жал и немир.+
38 Тогаш им рече: „Душата ми е нажалена до смрт.+ Останете овде и бдејте со мене“.+
39 И отиде малку понатаму, падна ничкум, молејќи се:+ „Татко мој, ако е можно, нека ме одмине оваа чаша.+ Но, не како што сакам јас,+ туку како што сакаш ти“.+
40 И дојде кај учениците и ги најде како спијат, па му рече на Петар: „Зар не можевте да бдеете со мене ниту еден час?+
41 Бдејте+ и молете се,+ за да не паднете во искушение.+ Духот, навистина, е спремен, но телото е слабо“.+
42 Повторно отиде, по вторпат,+ и се молеше: „Татко мој, ако не е можно да ме одмине оваа чаша, да не ја пијам, нека биде твојата волја“.+
43 И повторно дојде и ги најде како спијат, зашто очите им беа натежнале.+
44 И оставајќи ги, пак отиде и се молеше по третпат,+ повторно со истите зборови.
45 Тогаш дојде кај учениците и им рече: „Во ваков момент спиете и се одморате! Еве, се приближи часот Синот човечки да биде издаден и предаден во рацете на грешници.+
46 Станете, да одиме! Еве, мојот предавник се приближи!“+
47 И додека уште зборуваше, ете, дојде Јуда,+ еден од дванаесеттемина, и со него голема толпа луѓе со мечеви+ и со стапови, испратени од главните свештеници и од народните старешини.+
48 А неговиот предавник со нив се беше договорил за знак: „Кого ќе го бакнам, тој е! Фатете го“.+
49 И веднаш се приближи до Исус и рече: „Здраво, учителе!“*+ И го бакна.+
50 А Исус му рече:+ „Пријателе, зошто си овде?“ Тогаш пристапија и кренаа раце на Исус и го фатија.+
51 Но, гледај, еден од оние што беше со Исус посегна со раката и извлече меч, па го удри робот на првосвештеникот и му го отсече увото.+
52 Тогаш Исус му рече: „Врати го својот меч на неговото место,+ зашто сите што ќе се фатат за меч, од меч ќе загинат.+
53 Или мислиш дека не можам да го замолам мојот Татко во овој час да ми испрати повеќе од дванаесет легии* ангели?+
54 Но како тогаш ќе се исполни Писмото, во кое стои дека ова мора да се случи?“
55 Во тој час Исус ѝ рече на толпата: „Зарем со мечеви и со стапови сте излегле да ме фатите како да сум разбојник?+ Секој ден седев во храмот+ и поучував, и не ме фативте.
56 Но сето ова се случи за да се исполни пророчкото Писмо“.+ Тогаш сите ученици го оставија и побегнаа.+
57 А оние што го фатија Исус, го одведоа кај првосвештеникот Кајафа,+ каде што беа собрани книжниците и старешините.+
58 А Петар оддалеку го следеше сѐ до дворот+ на првосвештеникот. Влезе внатре и седна со слугите за да види што ќе се случи.+
59 За тоа време, главните свештеници и целиот Судски совет* бараа лажно сведоштво против Исус за да го убијат,+
60 но не најдоа, иако дојдоа многу лажни сведоци.+ Најпосле дојдоа двајца
61 и рекоа: „Овој рече: ‚Можам да го урнам Божјиот храм и да го изградам за три дена‘ “.+
62 Тогаш првосвештеникот стана и му рече: „Зарем немаш одговор? Што велиш за обвиненијата што ги изнесуваат против тебе?“+
63 Но, Исус молчеше.+ Затоа првосвештеникот му рече: „Те заколнувам во живиот Бог+ да ни кажеш дали си ти Христос,*+ Синот Божји!“
64 Тогаш Исус му рече:+ „Ти самиот го рече тоа.+ Но јас ви велам: отсега+ ќе го гледате Синот човечки+ како седи од десната страна+ на Силниот и како доаѓа на облаците небесни“.+
65 Тогаш првосвештеникот си ја раскина облеката и рече: „Тој хули!+ Зар ни се потребни други сведоци?+ Еве, сега ја чувте хулата!+
66 Што мислите?“ А тие одговорија: „Заслужува смрт!“+
67 Тогаш почнаа да го плукаат в лице+ и да го удираат+ со тупаници. Други му удираа шлаканици,+
68 велејќи: „Ако си пророк, Христосе,+ кажи ни кој те удри!“+
69 А Петар седеше надвор во дворот. Тогаш му пријде една слугинка и му рече: „И ти беше со Исус Галилеецот!“+
70 Но тој пред сите одрече: „Не знам за што зборуваш!“
71 Кога излезе надвор на тремот, го забележа уште една девојка и им рече на присутните: „Овој беше со Исус Назареќанецот“.+
72 А тој пак одрече, колнејќи се: „Не го познавам тој човек!“+
73 Малку потоа, оние што стоеја таму пријдоа и му рекоа на Петар: „Навистина, и ти си еден од нив! Твоето наречје те издава“.+
74 Тогаш почна да се колне и да се заколнува: „Не го познавам тој човек!“ И веднаш запеа петелот.+
75 И Петар се сети на зборовите што му ги кажа Исус: „Пред петелот да запее, ти трипати ќе се одречеш од мене“.+ И излезе надвор и горко плачеше.+
Фусноти
^ Види го додатокот 8.
^ „Седеше на трпезата“ (и во 20. стих) — буквално: „лежеше на трпезата“. Види ја фуснотата за Мт 9:10.
^ Буквално: „е“. Грчкиот збор е́стин овде има значење на „значи, претставува, симболизира“. Види ги фуснотите за Мт 12:7 и 1Ко 10:4.
^ Легијата била најголемата борбена единица во римската војска. Овде има значење на голем број.
^ Буквално: „Синедрион (Санхедрин)“, еврејски врховен суд.
