Башталыш 48:1—22

48  Кийинчерээк Жусупка: «Атаң начарлап баратат»,— деп айтышты. Ошондо ал уулдары Менаше менен Эпрайымды+ алып, атасына жөнөдү.  Жакыпка: «Уулуң Жусуп келди»,— деп кабарлашты. Ысрайыл бүт күчүн жыйнап, өйдө болуп, төшөгүнө отурду.  Анан Жусупка мындай деди: «Кудурети Күчтүү Кудай мага Канаан жериндеги Луздан+ көрүнүп, батасын берген+.  Анан: „Сени укум-тукумдуу кылып+, урпактарыңды көбөйтөм, сенден көптөгөн элдер тарайт+. Бул жерди түбөлүккө сенин укум-тукумуңа берем“,— деген+.  Мен сага келгенге чейин Мисирде төрөлгөн уулдарың Эпрайым менен Менаше, Рубейин менен Шымон+ сыяктуу эле, меники болот+.  Ал эми алардан кийин төрөлө турган балдарың сеники болот. Алар ушул эки бир тууганынын аты менен аталып, алардын үлүшүнөн мурас алышат+.  Мен Падандан+ келатканда, Эфратага дагы бир топ калганда, Канаан жеринде Рахил көз жуумп+, анын сөөгүн Эфратага+ (Бетлехемге)+ кеткен жолдун боюна койдум».  Анан Ысрайыл Жусуптун уулдарын көрүп: «Булар кимдер?» — деп сурады+.  Жусуп: «Булар — Кудай мага ушул жерде жүргөнүмдө берген балдарым»,— деп жооп берди+. Ошондо атасы: «Аларды мага жакын алып келчи, батамды берейин»,— деди+. 10  Карылыктан улам Ысрайылдын көзүнүн курчу кетип, көрбөй калган эле+. Жусуп балдарын ага жакын алып келди. Жакып аларды кучактап өптү да+, 11  Жусупка: «Сенин жүзүңдү көрөм деп эч ойлогон эмес элем+, Кудай болсо минтип уулдарыңды да көрсөттү»,— деди. 12  Анан Жусуп балдарын атасынын алдынан* алып, жерге чейин ийилип таазим кылды+. 13  Ал Эпрайымды, Ысрайылдын сол жагына турушу үчүн, оң колу менен кармап+, ал эми Менашени, анын оң жагына турушу үчүн, сол колу менен кармап+, ага жакын алып келди. 14  Бирок Ысрайыл оң колун сунуп, Эпрайым кичүү болсо да+, анын башына койду+. Ал эми сол колун Менашенин башына койду+. Ал Менашенин тун уул экенин билип турса да, ошентти+. 15  Анан Жусупка мындай деп батасын берди+: «Аталарым Ыбрайым менен Ыскак кызмат кылган чыныгы Кудай+, Мени өмүр бою, ушул күнгө чейин кайтарып келген чыныгы Кудай+, 16  Мени ар кандай кырсыктардан сактап* келген периште+ бул балдарга батасын берсин+. Алар менин жана аталарым Ыбрайым менен Ыскактын ысмы менен аталышсын+, Жер бетинде алардын укум-тукуму көбөйсүн»+. 17  Жусупка атасынын оң колун Эпрайымдын башына койгону жаккан жок+. Ошондуктан ал атасынын колун Эпрайымдын башынан алып, Менашенин башына коймокчу болду да+, 18  атасына: «Ата, андай эмес, тунум — бул+. Оң колуңузду ушунун башына коюңуз»,— деди. 19  Бирок атасы макул болбой: «Билем, балам, билем. Андан дагы эл чыгат, ал да улуу болот+. Бирок кичүүсүнүн улуулугу аныкынан ашып түшөт+, анын тукумдары бир канча элдин санындай көп болот»,— деди+. 20  Ал ошол күнү аларга мындай деп батасын берди+: «Ысрайыл эли бата бергенде сенин ысмыңды колдонуп: „Кудай Эпрайым менен Менашеге батасын бергендей, сага да батасын берсин“,— деп айтышсын+». Ошентип, ал Эпрайымды Менашеден жогору койду+. 21  Андан кийин Ысрайыл Жусупка: «Менин өлөрүмө аз калды+, бирок Кудай силер менен болуп, силерди ата-бабаларыңардын жерине кайра алып барат+. 22  Башка бир туугандарыңа караганда сага жерди бир тилкеге көп берем+. Аны мен аморлуктардан кылычым менен, жаам менен тартып алгам»,— деди.

Шилтемелер

Сөзмө-сөз: «тизесинен».
Же: «куткарып».