ღვთის სამეფო არის იეჰოვა ღმერთის მიერ შექმნილი რეალური ხელისუფლება. „ღვთის სამეფოს“ ბიბლიაში „ზეციერი სამეფოც“ ეწოდება, რადგან ის ზეციდან იმართება (მარკოზი 1:14, 15; მათე 4:17). ეს სამეფო ბევრი რამით ჰგავს ადამიანურ მთავრობებს, თუმცა, ის მათზე ყოველმხრივ აღმატებულია.

•   მმართველები. ამ სამეფოს მეფედ იეჰოვა ღმერთმა იესო ქრისტე დანიშნა და მას ყველა ძლევამოსილ მმართველზე მეტი ძალაუფლება მისცა (მათე 28:18). ღვთისგან მინიჭებულ ძალაუფლებას იესო მხოლოდ სასიკეთოდ იყენებს; მან თავისი ცხოვრებითაც დაამტკიცა, რომ სანდო და თანამგრძნობი მმართველია (მათე 4:23; მარკოზი 1:40, 41; 6:31—34; ლუკა 7:11—17). ღვთის ხელმძღვანელობით იესო ქრისტემ ყველა ერიდან აირჩია ადამიანები, რომლებიც „იქნებიან მეფეები, დედამიწის მმართველები“ მასთან ერთად ზეცაში (გამოცხადება 5:9, 10).

•   ხანგრძლივობა. ადამიანური მთავრობებისგან განსხვავებით, რომლებიც გამუდმებით იცვლებიან, ღვთის სამეფო „არასოდეს დაიქცევა“ (დანიელი 2:44).

•   ქვეშევრდომები. წარმოშობისა და დაბადების ადგილის მიუხედავად, ღვთის სამეფოს ქვეშევრდომობა შეუძლია ნებისმიერ ადამიანს, ვინც ღვთის მოთხოვნებს ასრულებს.

•   კანონები. ღვთის სამეფოს კანონები (ანუ მცნებები) არა მარტო ცუდის კეთებას უკრძალავს სამეფოს ქვეშევრდომებს, არამედ ის მათში მაღალზნეობრივ პრინციპებს აყალიბებს. მაგალითად, ბიბლიაში ვკითხულობთ „მან უთხრა: «„გიყვარდეს იეჰოვა, შენი ღმერთი, მთელი გულით, მთელი სულით და მთელი გონებით“. ეს არის პირველი და უდიდესი მცნება. მეორე ამის მსგავსია: „მოყვასი საკუთარი თავივით გიყვარდეს“ (მათე 22:37—39). ამ პრინციპიდან გამომდინარე, ღვთისა და მოყვასის სიყვარულით აღძრული ქვეშევრდომები საუკეთესოს აკეთებენ სხვებისთვის.

•   განათლება. ვინაიდან ღვთის სამეფო მაღალზნეობრივ ნორმებს უდგენს თავის ქვეშევრდომებს, ის ასწავლის კიდეც ხალხს, თუ როგორ უნდა შეესაბამებოდნენ ისინი ამ მოთხოვნებს (ესაია 48:17, 18).

•   მისია. ღვთის სამეფო, მმართველებს თავისი ქვეშევრდომების ხარჯზე არ ამდიდრებს. მომავალში ღვთის სამეფო შეასრულებს ღვთის ნებას, რაშიც შედის ღვთის დაპირება, რომ ღვთისმოყვარული ადამიანები მარადიულად იცხოვრებენ სამოთხეში დედამიწაზე (ესაია 35:1, 5, 6; მათე 6:10; გამოცხადება 21:1—4).